Μειωμένη η παραγωγή, αδύναμα τα μελίσσια

* Στα όρια κατάρρευσης η μελισσοκομία εξαιτίας της ξηρασίας και της παρατεταμένης ανομβρίας * Τι λένε οι επιστήμονες των Κέντρων Μελισσοκομίας * Αμεση και γενναία ενίσχυση για επιβίωση των μελισσοκόμων ζητά η Ο.Μ.Σ.Ε.

Στα όρια της οικονομικής κατάρρευσης βρίσκονται οι μελισσοκόμοι της Λάρισας, καθώς μετά τις πλημμύρες του «Daniel» και του «Elias», που αποδεκάτισαν τη φυτική και ζωική παραγωγή, βρίσκονται αντιμέτωποι με τις δυσμενείς επιπτώσεις της φετινής ξηρασίας ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής των τελευταίων χρόνων.

Η παραγωγή μελιού, κυρίως των ανθόμελων, ως αποτέλεσμα της παρατεταμένης ανομβρίας και των υψηλών θερμοκρασιών, είναι τόσο μειωμένη, ώστε να μην καλύπτει το κόστος παραγωγής και οι μελισσοκόμοι της Λάρισας ελπίζουν σε πιθανή παραγωγή πευκόμελου από μετακίνηση στα πεύκα που απέμειναν τόσο στη Θάσο όσο και στην Εύβοια από τις καταστροφικές πυρκαγιές.
Χαρακτηριστική είναι η σχετική αναφορά του Μελισσοκομικού Κέντρου Λάρισας για την κατάσταση που επικρατεί στην καρδιά του θεσσαλικού κάμπου. Σύμφωνα με τις επόπτριες του Κέντρου Κατερίνα Καρατάσου και Αγλαΐα Κοντοθανάση, οι τελευταίοι μήνες με τις παρατεταμένες υψηλές θερμοκρασίες-ρεκόρ (σταθερά η Λάρισα είχε από τις υψηλότερες θερμοκρασίες στην επικράτεια) και την παντελή απουσία βροχοπτώσεων έχουν μηδενίσει την όποια ελπίδα για παραγωγή μελιού και πλέον τίθεται θέμα διαβίωσης και επιβίωσης του ζωικού κεφαλαίου. Ως επιβεβαίωση της ανομβρίας και της ξηρασίας έρχεται το «στέγνωμα» ταμιευτήρων που χρησιμοποιούνται για πότισμα καλλιεργειών και των γεωτρήσεων, με αποτέλεσμα να δυσκολεύει αφόρητα η κατάσταση για τις αρδευόμενες καλλιέργειες.
Και προσθέτουν: Τα βαμβάκια, λοιπόν, σε όσα χωράφια μπόρεσαν να επαναφυτευτούν, δεν έδωσαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα σε νέκταρ και μέλι. Η αγριοβαμβακιά, επίσης, ήταν στεγνή. Η διαθέσιμη γύρη για να συντηρηθούν τα μελίσσια δεν είναι επαρκής και έτσι απαιτείται τροφοδοσία με γυρεόπιτες. Στις δυσμενείς επιπτώσεις της ξηρασίας αναφέρεται και η Ένωση Επιστημόνων Κέντρων Μελισσοκομίας που επισημαίνουν ότι οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες σε ολόκληρη την Ελλάδα και οι λίγες ή καθόλου βροχές κάνουν τα φυτά να υποφέρουν από έλλειψη νερού. Αυξημένη θερμοκρασία με παρατεταμένη ανομβρία και ξηρασία προκαλεί τη μείωση ή την αναστολή της νεκταροέκκρισης, τη μείωση της παραγόμενης γύρης και την ποιοτική της υποβάθμιση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν τα μελίσσια περιόδους έλλειψης γύρης και υποσιτισμού.
Λόγω των υψηλών θερμοκρασιών που επικράτησαν, συνεχίζει η Ένωση Επιστημόνων, τα φυτά άνθισαν πρώιμα. Η ξηρασία που ακολούθησε, είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν κενά στην ανθοφορία και να μην καλύπτονται οι ανάγκες των μελισσιών σε νέκταρ και γύρη. Ως αποτέλεσμα, ελάχιστοι μελισσοκόμοι κατόρθωσαν να τρυγήσουν ανθόμελο (θυμάρι, παλιούρι, φασκόμηλο, άγρια αυτοφυή βλάστηση κ.ά.) και αυτοί σε αμελητέες ποσότητες σε σχέση με τα προηγούμενα έτη, οι οποίες σε καμιά περίπτωση δεν καλύπτουν τις δαπάνες που έγιναν για να παραχθούν. Όσον αφορά το πευκόμελο, η έλλειψη σχετικής υγρασίας στην ατμόσφαιρα μέχρι σήμερα δεν επέτρεψε τη συλλογή των μελιτωμάτων από τις μέλισσες.
Πέραν της μείωσης της παραγωγής οι επιστήμονες αναδεικνύουν και τις επιπτώσεις στους πληθυσμούς των μελισσών, καθώς, όπως σημειώνουν, η μείωση της διαθέσιμης τροφής οδηγεί σε αποδυνάμωση και του ανοσοποιητικού συστήματος των μελισσιών και τις καθιστά πιο ευάλωτες σε ασθένειες και παράσιτα.
ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ
Με τα πλέον μελανά χρώματα περιγράφει τη σημερινή κατάσταση η Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων, υποστηρίζοντας ότι η ελληνική μελισσοκομία καταρρέει για να αναδείξει το αίτημα της άμεσης και γενναίας ενίσχυσής της από την Πολιτεία. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά σε επιστολή της στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης:  
Περιοχές πανελλαδικά με μηδενική ή εξαιρετικά μειωμένη παραγωγή, περιοχές που οι μελισσοκόμοι προσπαθούν να συντηρήσουν τα μελίσσια τους για να μη χαθούν, περιοχές που χάθηκαν μελισσοσμήνη λόγω ανύπαρκτης από την ξηρασία ανθοφορίας, μελιτοφορίες (π.χ. θυμάρι ή ανοιξιάτικες νομές), που δεν πρόσφεραν τίποτα ή έδωσαν ελάχιστα. Έλλειψη γύρης παντού, απαραίτητη για την ανάπτυξη και δημιουργία παραγωγικών μελισσιών, από την άνοιξη, και δυσβάσταχτες μετακινήσεις στις μελιτοφόρες περιοχές από την άνοιξη έως σήμερα, που δεν απέδωσαν ούτε τα έξοδα σε πολλές περιπτώσεις, συνθέτουν την εικόνα της ελληνικής μελισσοκομίας αυτήν την ώρα, στη χειρότερη, εδώ και πολλά χρόνια, μελισσοκομική χρονιά. Και έρχεται χειμώνας...
Μπροστά στην κατάρρευση η Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων υποστηρίζει ότι ο κλάδος της μελισσοκομίας πρέπει να ενισχυθεί άμεσα και γενναία από την Πολιτεία, προκειμένου να επιβιώσει. Και ζητά συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου για να παρουσιάσει στοιχεία για τον τρόπο με τον οποίο η κλιματική αλλαγή και η ξηρασία επηρεάζουν τον κλάδο και την παραγωγή. Συνάντηση στην οποία -εφόσον οριστικοποιηθεί- θα τεθούν και άλλα θέματα προς συζήτηση και επίλυση, όπως ζητήματα με τα βιολογικά προγράμματα, το ηλεκτρονικό μητρώο, ΕΛΓΑ και άλλα.
ΔΗΜ. ΚΑΤΣΑΝΑΚΗΣ