«Μια σειρά παραγόντων -συνεχίζει- που συνεπάγεται η ζωή των τοξικοεξαρτημένων (εξώθηση στο κοινωνικό περιθώριο, παρανομία, φυλακίσεις, αστεγία, δυσκολία προσέγγισης υπηρεσιών υγείας, έλλειψη προσωπικής υγιεινής λόγω εξάρτησης, παράνομη προμήθεια των υπό χρήση ψυχότροπων ουσιών, αλλά και ο τρόπος χρήσης τους), καθιστούν προβληματική την πρόληψη της διάδοσης της λοίμωξης, αλλά και της προσφοράς ιατρικής φροντίδας για όσους απαιτείται.
Το σημαντικό είναι ότι στη χώρα μας μόνο το μισό περίπου των προβληματικών χρηστών, αυτών δηλαδή με σοβαρά προβλήματα εξάρτησης και υγείας γενικότερα, είναι ενταγμένα στη θεραπευτική διαδικασία και συνεπώς έχουν το πλεονέκτημα της φροντίδας, του ελέγχου και της ενημέρωσης. Και σε αυτό το πλαίσιο διαπιστώνεται ότι, δυστυχώς, οι δράσεις που έχουν οργανωθεί για τη φροντίδα του πληθυσμού των χρηστών, που για διάφορους υποκειμενικούς και αντικειμενικούς λόγους βρίσκονται εκτός θεραπευτικής διαδικασίας (το άλλο μισό δηλαδή) υπολείπονται πολύ των απαραίτητων.
Όλοι οι φορείς που σχεδιάζουν και υλοποιούν τις πολιτικές για τις εξαρτήσεις θα έπρεπε να εντείνουν τις προσπάθειές τους, κατανοώντας τη δυναμική και αμφίδρομα επικίνδυνη σχέση εξάρτησης και πανδημίας.
Οι χρήστες ουσιών και ιδίως αυτοί που δεν έχουν ενταχθεί σε κάποιο θεραπευτικό πρόγραμμα αποτελούν μια ευάλωτη και κομβική στις λοιμώξεις ομάδα, που διατρέχει οριζόντια τον γενικό πληθυσμό, αλλά κυρίως τις άλλες ευάλωτες κοινωνικές ομάδες του πληθυσμού σε επιδημιολογικά σημαντικά ποσοστά.
Η αξία των προληπτικών δράσεων είναι μη αμφισβητούμενη, καθώς το προηγούμενο διάστημα η έλλειψή τους σε άλλες ειδικές κοινωνικές ομάδες όπως οι Ρομά, οι πρόσφυγες και οι κρατούμενοι, λίγο έλειψε να έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στην όλη στρατηγική της Πολιτείας για τον περιορισμό του covid-19.
Δυστυχώς, βάσει της μέχρι στιγμής εικόνας, δεν έχουμε κανένα στοιχείο από τους εκτός θεραπείας χρήστες, συνεπώς δεν γνωρίζουμε το αν η επιδημία έχει «εισβάλει» σε ποσοστά μεγαλύτερα του γενικού πληθυσμού.
Καταθέτω ερώτηση με κατεπείγοντα χαρακτήρα και ζητώ από τον κ. Υπουργό Υγείας να επέμβει άμεσα στο θέμα.
Προτείνω την άμεση προώθηση των προγραμμάτων Μείωσης της Βλάβης, τα οποία αναμφίβολα υστερούν σημαντικά στη χώρα, με αποτέλεσμα οι χρήστες που βρίσκονται εκτός της θεραπευτικής διαδικασίας να μην έχουν ανάλογη στήριξη, ενημέρωση και έλεγχο.
Ζητώ το Υπουργείο Υγείας να διασφαλίσει ότι το δοκιμαζόμενο Εθνικό Σύστημα Υγείας θα παραμείνει ισότιμα με τον γενικό πληθυσμό, ανοικτό για όλους τους χρήστες και σε συνεργασία με τα θεραπευτικά προγράμματα
Γιατί κοιτάζουμε και την επόμενη μέρα…».
