Μουσείο το αρχοντικό Αλεξούλη στην Αγιά

*ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ Η ΜΟΥΣΕΙΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ * ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ

ΑΓΙΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Νίκου Γουργιώτη
Σε κέντρο προβολής της ιστορικής για την Αγιά οικογένειας Αλεξούλη, πρόκειται να διαμορφωθεί το Αρχοντικό τους μετά την αποκατάστασή του, σύμφωνα με την πρόσφατα εγκριθείσα μουσειολογική μελέτη των χώρων του κτιρίου. Γι’ αυτήν την πολύ θετική εξέλιξη, μας ενημέρωσε η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λάρισας κ. Σταυρούλα Σδρόλια με την ευκαιρία της θεατρικής παράστασης «Μήδειας Μπούρκα» που παρουσιάστηκε χθες το βράδυ, στο Αρχοντικό, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Αγιώτικου Πανηγυριού και της 27ης Γιορτής Μήλου. Το Αρχοντικό Αλεξούλη, κτισμένο γύρω στο 1800, στο κέντρο του ιστορικού πυρήνα της κωμόπολης, στέγασε στο παρελθόν την πλούσια ιστορία της οικογένειας Αλεξούλη και σήμερα ανήκει στο Υπουργείο Πολιτισμού.

Σύμφωνα με την μουσειολογική μελέτη που εγκρίθηκε, μετά τη αποκατάσταση του αρχοντικού, πρόκειται να διαμορφωθεί σε κέντρο προβολής της ιστορικής οικογένειας, από το δεύτερο μισό του 18ου μέχρι τον 20ό αιώνα, αναδεικνύοντας παράλληλα τα κύρια στάδια εξέλιξης της Αγιάς, καθώς η οικογένεια αυτή πρωτοστατούσε στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου. Ο επισκέπτης, όπως μας περιέγραψε η κ. Σδρόλια, θα εισέρχεται στο ενιαίο κεντρικό χαγιάτι, μετά την αφαίρεση του διαχωριστικού τοίχου και θα αντικρίζει στα αριστερά την κύρια ενότητα για την Καλυψώ Αλεξούλη, απλωμένη στους τρεις χώρους όπου ζούσε και όπου διατηρούνται τα παλιά έπιπλα, όπως καναπέδες, σεντούκια, τραπέζια, βιτρίνες. Επεξηγηματικό υλικό για την προσωπικότητα της δωρήτριας, η οποία απεβίωσε το 1996, το γενεαλογικό δένδρο της οικογενείας της και τις φωτογραφίες των αδελφών της πλαισιώνει την έκθεση και εκτείνεται σε όλο τον 20ό αιώνα, ενώ ψηφιακή προβολή στο κέντρο θα τονίζει τα κεντρικά σημεία. Παράλληλα το κοινό θα περνάει από την εισαγωγική έκθεση για την Αγιά του 19ου αιώνα, που θα βρίσκεται στα δεξιά, στο δωμάτιο με το τζάκι.
Ο όροφος αφιερώνεται ολόκληρος στο παρελθόν της οικογένειας της Καλυψώς, μέσα από τρεις ενότητες, η πρώτη για τον Γεώργιο και Αλέξιο Χατζηιωάννου, τους πρώτους γνωστούς εξαγωγείς βαμμένων νημάτων της Αγιάς, στα τέλη του 18ου αιώνα, με τα σχετικά έγγραφα, η δεύτερη με τον Δημήτριο και Γεώργιο Αλεξούλη και τα σωζόμενα ενδύματα του πρώτου μισού του 19ου αιώνα, ενώ η τρίτη θα είναι αφιερωμένη στον πατέρα της Καλυψώς, Κλεάνθη, και τα ενδύματα της μητέρας της.
Με τα λίγα παλιά έπιπλα και την έκθεση των παλιών ενδυμάτων σε βιτρίνες, μαζί με τα σωζόμενα έγγραφα που περιγράφουν τις εμπορικές πράξεις και κάθε λογής δοσοληψίες, θα αναδεικνύεται ο άοκνος αγώνας της προώθησης των νημάτων στις αγορές της Κεντρικής Ευρώπης και αργότερα του μεταξιού και άλλων προϊόντων της Αγιάς.
Η ψηφιακή εφαρμογή του ορόφου θα πλουτίζει περισσότερο την παρουσίαση των εμπορικών συντροφιών της Αγιάς μέσα από το πλούσιο αρχείο του Αρχοντικού, όπως ακριβώς συμβαίνει και με το Αρχοντικό Σβαρτς Αμπελακίων, που περιείχε παρόμοιες λειτουργίες.