αναλαμβάνει να τη μεταφέρει σε μεγάλο νοσοκομείο των Αθηνών. Εκεί νοσηλεύεται ως τον Αύγουστο του 1963, χωρίς οι γονείς να ενημερώνονται από κανέναν για την πορεία της υγείας της.
Ξαφνικά όταν αρχίζουν να αναζητούν το παιδί τους μαθαίνουν από τον οικογενειακό φίλο τους ότι το παιδί έχει πεθάνει. Αδυνατούν να ελέγξουν την ακρίβεια της πληροφορίας, αλλά και τον εμπιστεύονται ακόμα τυφλά. Αποδέχονται λοιπόν ότι το παιδί τους έχει φύγει από τη ζωή. Τα χρόνια περνούν, ο παππούς της Ιωάννας πεθαίνει (ο οποίος ήταν και ο αρχηγός της οικογένειας και λάμβανε τις αποφάσεις) με αποτέλεσμα η ιστορία να τελειώσει εκεί από όλους εκτός από τη μητέρα της μικρής που πονάει και δεν ξεχνάει τον ”χαμό” του παιδιού της και πάνω στον θρήνο της καίει όλα τα αντικείμενα της Ιωάννας, συμπεριλαμβανομένων και των φωτογραφιών της.
Όπως εκμυστηρεύτηκε ο αδερφός της Ιωάννας, Κωνσταντίνος Φούντας γνωστός καθηγητής στον Τύρναβο, μετά από χρόνια μαθαίνει τις λεπτομέρειες της ιστορίας και αρχίζει να ψάχνει τη χαμένη του αδερφή. Προφανώς δεν πιστεύει ότι η αδερφή του έχει πεθάνει γιατί από την αρχική έρευνα ανακαλύπτει το πρώτο συγκλονιστικό στοιχείο ότι η μικρή Ιωάννα Φούντα έχει πάρει εξιτήριο από μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας στις 17 Αυγούστου 1963.
Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι την παρέλαβε κάποιος άγνωστος για την οικογένεια κάτοικος Αθηνών.
Τρεις μέρες μετά στις 21 Αυγούστου 1963, ο θάνατός της βεβαιώνεται από έναν γιατρό του νοσοκομείου χωρίς άμεσα να έχει ενημερωθεί η οικογένειά της. Η πιο περίεργη ανακάλυψη είναι ότι η κηδεία της γίνεται στην Αθήνα δημοσία δαπάνη, ενώ λίγες μέρες πριν είχε πάρει εξιτήριο. Κατά τη διάρκεια της προσωπικής του έρευνας βρίσκει το πρώτο εμπόδιο, αφού το νοσοκομείο της Αθήνας αρνείται πεισματικά εδώ και χρόνια να του δώσει τον Ιατρικό φάκελο της αδερφής του, αλλά και τα στοιχεία για τη νοσηλεία της, τη θεραπεία της, αλλά και τον υποτιθέμενο θάνατό της.
Αυτό δεν πτοεί τον Κωνσταντίνο Φούντα που συνεχίζει αδιάκοπα την αναζήτηση οποιασδήποτε πληροφορίας για την αδερφή του, αφού έχει την πεποίθηση ότι ζει και είναι θύμα κάποιας παράνομης πράξης υιοθεσίας ή και πώλησής της παράνομα σε κάποια οικογένεια, ίσως και στο εξωτερικό.
Εξήντα χρόνια μετά αποφάσισε να εκμυστηρευτεί την τραγική αυτή ιστορία που τον βασανίζει και ελπίζει ότι θα βρεθεί κάποιο ίχνος από την αδερφή του. Ακόμη και μια φωτογραφία της, που ίσως να έχει κάποιος μακρινός συγγενής θα βοηθούσε.
Ίσως η Ιωάννα Φούντα από τον Τύρναβο ζει και δεν γνωρίζει τίποτα για τον αδερφό της που την ψάχνει… Σημειώνεται πως τα στοιχεία της έρευνας βρίσκονται στη διάθεση των αρχών.