«Ελάτε τώρα κύριε πρόεδρε τι έκανα δηλαδή; Μπήκα σε ένα μανάβικο και πήρα 100 ευρώ. Είμαι εξαρτημένος και το έκανα για τη δόση μου».
Ο κατηγορούμενος είναι ομιλητικότατος. Απολογείται για την πράξη του. Στο κέντρο της πόλης πριν από κάνα χρόνο, μπήκε από την οροφή και φεύγοντας τον έπιασαν όμως.
«Είχα άρρωστη και την αδερφή μου… Η μάνα μου είναι κατάκοιτη... Όχι, πατέρα δεν έχω… Το σχολείο το σταμάτησα γιατί δούλευα από μικρό παιδί... Είχα δύσκολα παιδικά χρόνια»
Μέσα σε 5 λεπτά είπε, είπε, είπε
«Καλά, καλά» ο πρόεδρος κάνει νόημα να σταματήσει καθώς ζαρώνει τα μάτια του δείχνοντας την ενόχλησή του.
«Μπορεί να μπήκατε στο μανάβικο κύριε κατηγορούμενε αλλά το πραγματικό φρούτο είστε εσείς. Και τι φρούτο. Εμείς όμως δεν είμαστε λωτοφάγοι. Και πέρυσι εδώ ήσασταν και μας λέγατε άλλα»
Οι ελπίδες του για αθώωση αποδείχθηκαν… φλούδες.
Ελαφρυντικό
«Ζητάω την αναγνώριση του ελαφρυντικού πρότερου έντιμου βίου για τον εντολέα μου, από το αξιότιμο δικαστήριο σας»
Ο συνήγορος υπεράσπισης διορθώνει τη γραβάτα του και κάθεται στα έδρανα. Πελάτης του, ένας κλέφτης. Μπήκε σε δύο σπίτια και πήρε λεφτά, χρυσαφικά. Στην μια περίπτωση μάλιστα οι ιδιοκτήτες κοιμόταν.
«Για να δοθεί το συγκεκριμένο ελαφρυντικό πρέπει να υπάρχει θετικό πρόσημο στην έως τώρα πορεία του από κάποια πράξη ή από μια σειρά ενεργειών στη ζωή του. Δεν φτάνει απλά το λευκό ποινικό μητρώο» ο εισαγγελέας είναι ξεκάθαρα αρνητικός και τώρα μένει η απόφαση του δικαστηρίου, μπας και μειωθεί η ποινή.
Ο κατηγορούμενος ακούει τον εισαγγελέα και παθαίνει αναλαμπή. Σηκώνει το κεφάλι του, σα να τον διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα. Περιμένει από τον δικηγόρο να μιλήσει αλλά τίποτα. Σου λέει θα μιλήσω εγώ. Σηκώνει το χέρι «συγνώμη να πω κάτι πάνω σε αυτό που είπε ο κ. εισαγγελέας».
Οι δικαστές από την έδρα τον κοιτάζουν με απορία, το ίδιο και ο συνήγορός του. «Παρακαλώ μιλήστε» ευγενικός ο πρόεδρος
«Είπε ο κ. εισαγγελέας πως χρειάζεται να κάνω μια πράξη με θετικό πρόσημο. Εγώ έκλεψα από εφοριακό. Σε σπίτι εφοριακού μπήκα. Όλους τους Έλληνες τους κλέβει η εφορία. Εκδίκηση πήρα. Αυτό δεν είναι ελαφρυντικό;» αναρωτιέται.
Μα δεν φαίνεται να έπεισε κανέναν. Ο συνήγορος πιάνει το κεφάλι του. «Τι ήθελε και μίλησε. Τι ήθελε…»
Μπλάνκο
«Αχ κύριε γραμματέα μου, εσείς που είστε τόσο καλός, δεν μπορείτε να κάνετε κάτι». Μια κυρία έχει επισκεφτεί τον γραμματέα του δικαστηρίου στο γραφείο του και ψάχνει μια λύση για την περίπτωσή της. Κρίθηκε ένοχη για κλοπή.
«Αν μαθευτεί πως είμαι ένοχη θα με κυνηγήσουν από τη δουλειά»
«Μα τι να κάνω εγώ;» εξανέστη ο γραμματέας καθώς ετοιμάζει και τα πράγματά του να φύγει. Σχόλασε ο άνθρωπος.
«Να εκεί που θα πάτε να γράψετε ένοχη να γράφατε αθώα» λέει και τον κοιτάζει πάνω από τα γυαλιά της. Αυτός σταματάει, ότι κάνει. Την κοιτάζει καλά. Την ξανακοιτάζει.
Αυτήν ανοίγει την πόρτα. «Καλό μεσημέρι» του λέει καθώς την κλείνει απαλά «καλό μεσημέρι…»
Γράφει ο ο Εφεσιβάλλων
Στο σκίτσο ο Γιάννης Νικολάου
