Ολοκληρώθηκε μέσα σε μια μέρα, την Κυριακή που πέρασε, με εντατικές εργασίες από το πρωί μέχρι το βράδυ, η ασφαλτόστρωση του κυκλικού κόμβου στη γέφυρα της Νέας Σμύρνης, του μεγαλύτερου στη Λάρισα. Απομένει ουσιαστικά, η διαγράμμιση, για να είναι πλήρης. Όσον αφορά στο εσωτερικό του κόμβου, το ανέλαβε ο Δήμος Λαρισαίων, για την τοποθέτηση πράσινου κλπ.
Σε σχετικό ρεπορτάζ της «Ε», αναφέρθηκαν παράπονα οδηγών ότι υπήρχε ελλιπής σήμανση και ταλαιπωρήθηκαν, κάνοντας κύκλους, για να βγουν από την πόλη. Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη. Των ανθρώπων που δούλεψαν εκείνη την ημέρα στο συγκεκριμένο σημείο, για ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο και αντιμετώπισαν, χωρίς να φταίνε, ύβρεις και ανοίκειες συμπεριφορές, ορισμένων οδηγών, που ήθελαν να περάσουν με το ζόρι...
Την κατάσταση περιέγραψε στην «Ε» η προϊσταμένη του Τμήματος Συγκοινωνιακών Έργων της Περιφέρειας Θεσσαλίας κ. Σταυρούλα Καρρά, που ήταν παρούσα στη διασταύρωση, κατά τη διάρκεια των εργασιών ασφαλτόστρωσης: Η σήμανση ήταν αρκετή, αλλά κάποιοι οδηγοί, δεν σέβονταν τα σήματα. Έφταναν μπροστά στα «παγούρια», που έκλειναν τον δρόμο και απαιτούσαν να περάσουν μέσα από αυτά, για να μην κάνουν κύκλο. Ορισμένοι τα μετακινούσαν, για να προχωρήσουν, παρά τις εκκλήσεις των υπαλλήλων, που φορούσαν και τα ειδικά φωσφορίζοντα γιλέκα. Σε κάποιες περιπτώσεις, μπήκαν ανάποδα στο ρεύμα, για να φτάσουν με κάθε τρόπο στη διασταύρωση, που γινόταν η ασφαλτόστρωση και απαιτούσαν, να περάσουν, γνωρίζοντας ότι παρέβησαν σήματα. Υπήρχε και τροχονόμος, αλλά δεν μπορούσε να είναι παντού, σε όλα τα σημεία εισόδου προς τον κόμβο.
Η υπηρεσία, φρόντιζε να μπορούν να μετακινούνται τα παγούρια, για συγκεκριμένους όμως λόγους. Δηλαδή, για να περνούν τα αυτοκίνητα που χρησιμοποιούνταν για το έργο, αλλά και αυτοκίνητα, που πήγαιναν σε καταστήματα, π.χ. από την πλευρά της Γ. Σεφέρη κι έπρεπε να δουλέψουν και αυτά. Αυτό εκμεταλλεύονταν κάποιοι οδηγοί, που κατέβαιναν και μετακινούσαν μόνοι τους τα πλαστικά, μιλώντας άσχημα στους εργαζόμενους του έργου ή τους έλεγαν: «Θα μου πείτε εσείς πού θα πάω!». Για να γίνει αυτό το έργο, το τόσο χρήσιμο, έστω για μια μέρα, υπήρξε προεργασία. Ενημερώσεις υπηρεσιών, ανταλλαγή εγγράφων, άδεια από την αστυνομία για τον αποκλεισμό του δρόμου, συντονισμός πολλών ανθρώπων και επιλέχτηκε η Κυριακή, ακριβώς, για να είναι μικρότερη η ταλαιπωρία όλων. Οι εργαζόμενοι δούλεψαν στον καυτό ήλιο και επιπλέον, με θερμοκρασία 150 βαθμών Κελσίου (!), που είχε η ρευστή άσφαλτος. Η υψηλή θερμοκρασία περιβάλλοντος δημιουργούσε επιπλέον πρόβλημα το βράδυ, όταν ολοκληρώθηκε η ασφαλτόστρωση, γιατί ο δρόμος ήταν μαλακός ακόμα και κάθε τροχός αυτοκινήτου δημιουργούσε ροδιές και τον κατέστρεφε.
Από μερίδα των οδηγών δεν υπήρξε η απαιτούμενη παιδεία να σέβονται τις ενημερωτικές πινακίδες και να μην χρειάζεται ένας τροχονόμος, για τον καθένα. Δεν ήταν σωστοί, ορισμένοι...
Ε. Ρ.
