Διαλύει κάθε ρεκόρ συμμετοχής στην κορυφαία διοργάνωση Έλληνα διαιτητή όλων των αθλημάτων (στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ δεν υπάρχει ελληνική συμμετοχή) και συγκρίνεται σε αριθμούς πλέον με μεγάλους αθλητές, όπως ο Πύρρος Δήμας. Πρώτοι με έξι συμμετοχές σε Ολυμπιάδα είναι οι αθλητές Τάσος Μπουντούρης, Άγη Κουσούμη, Ευαγγελία Ψάρρα.
Προηγήθηκαν για τον Χαράλαμπο Παπαδογούλα οι Ολυμπιάδες της Αθήνας (2004), του Ρίο (2016) και του Τόκιο (2021).
«Είναι ο πιο καλός μαθητής των κανονισμών» ήταν το σχόλιο του κορυφαίου διαιτητή του κόσμου το 1996 Έλληνα, Κώστα Μαργαρίτη, που άλλαξε τους κανονισμούς του αθλήματος και ήταν παρών στη συνέντευξη που πήραμε από τον Λαρισαίο διεθνή διαιτητή.
Νιώθει χαρά που πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες για τέταρτη φορά και ελπίζει να είναι λαμπρός εκπρόσωπος και αυτή τη φορά, αφού την προηγούμενη, στο Τόκιο, έπαιξε δύο τελικούς (ανδρών, γυναικών), ο μοναδικός στην ιστορία του αθλήματος.
«Τα συναισθήματα είναι διάχυτα. Στην Αθήνα το κύριο συναίσθημα ήταν η συγκίνηση, η πρώτη μου φορά (σ.σ. πήγε σαν βοηθός διαιτητή, επόπτης) που συνδυάστηκε με την επιστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων στο σπίτι τους.
Οι υπόλοιπες Ολυμπιακοί Αγώνες είχαν και αυτοί τις ιδιαιτερότητές τους. Στη Βραζιλία παίζαμε σε μια φυσική παραλία, εκεί όπου γεννήθηκε το άθλημα. Στην Ιαπωνία είχαμε τον covid και παίξαμε χωρίς θεατές. Τώρα στο Παρίσι θα γίνει στο πιο κεντρικό σημείο, θα προσεγγίσει πολύ κόσμο και μακάρι να πάνε όλα καλά» ήταν τα πρώτα λόγια του 47χρονου (γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1977) Χαράλαμπου Παπαδογούλα, και όταν τον ρωτήσαμε αν περίμενε συμμετοχή σε 4η Ολυμπιάδα μάς απάντησε:
«Ποτέ δεν περίμενα να παίξω και τέταρτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα… Μεγάλη τιμή, μεγάλη χαρά και το οποίο το φαντάζεται στο ξεκίνημά του κάθε διαιτητής. Χαίρομαι που γίνεται πραγματικότητα και εγώ ζω το όνειρο των Ολυμπιακών Αγώνων για τέταρτη φορά.. Και ευελπιστώ να απολαύσω ένα πολύ καλό τουρνουά».
Τέσσερις φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες δεν έχει πάει κανένας Έλληνας διαιτητής σε οποιοδήποτε άθλημα. Γράφεις ιστορία… Το έχεις καταλάβει;
«Είναι μεγάλη τιμή, ποτέ δεν περίμενα ότι θα γινόταν κάτι τέτοιο».
Όταν το 2002, στη Βελίκα, αγωνίστηκες σε πρώτο παιχνίδι περίμενες ότι θα έφτανες τόσο ψηλά;
«Ήταν ένα αστείο, ποτέ δεν περίμενα ότι θα φτάσω εδώ από μια λαρισινή παραλία. Θυμάμαι, επειδή δεν υπήρχαν διαιτητές μπιτς βόλεϊ, με επέλεξε να διαιτητεύσω ο Παναγιώτης Ρουσάκης και να με βοηθούν πολλά άτομα του στενού περιβάλλοντός μου. Ο αείμνηστος πατέρας μου Κώστας, διαιτητής επίσης στο άθλημα, όπως και η μητέρα μου Ζωή, ο Γιώργος Ευθυμίου, ο Βασίλης Μπλιάτσος και άλλοι.
Η παραλία ήταν μπροστά στο spitaki όταν ο ιδιοκτήτης του, ο Νίκος Ντάγκας, έκανε σε συνεργασία με την ΕΟΠΕ ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα και έψαχναν διαιτητές μπιτς βόλεϊ, τότε με επέλεξαν. Ούτε το φύλλο αγώνα δεν ήξερα, μου το έδειξε η Γεωργία Σαματζή. Αν μου έλεγαν ότι θα πήγαινα ξεκινώντας από εκεί σε τέσσερις Ολυμπιάδες, δεν θα το πίστευα ποτέ. Θα νόμιζα ότι με δουλεύουν».
Πηγαίνεις στο Παρίσι με αέρα ή σαν «πρωτάρης»;
«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ένα δύσκολο τουρνουά, από τα πιο δύσκολα, θα πρέπει ο κάθε διαιτητής που συμμετέχει να το βλέπει σαν το πρώτο του τουρνουά. Θέλει σοβαρότητα. Δεν επιτρέπονται τα λάθη σε αυτό το επίπεδο. Η πίεση είναι πολύ μεγάλη και θέλει προσοχή. Αν κάποιος νομίζει ότι έχει την εμπειρία και θα κάνει διακοπές κάνει λάθος».
Το άθλημα του μπιτς βόλεϊ έχει μεγάλη ανάπτυξη και πώς σε κέρδισε ως διαιτητή από το βόλεϊ της σάλας;
«Το μπιτς βόλεϊ είναι ένα άθλημα στο οποίο πρέπει να δώσεις μεγάλη βαρύτητα στη διαχείριση. Μην ξεχνάμε ότι ο αγώνας γίνεται σε μια δύσκολη επιφάνεια και πρέπει να συνειδητοποιήσεις την επιπλέον επιβάρυνση των αθλητών. Πρέπει να καταφέρεις να γίνεις ένα με τον αθλητή».
Το μπιτς βόλεϊ συναγωνίζεται τον στίβο σε τηλεθέαση. Τι είναι που έλκει τον κόσμο στο συγκεκριμένο αγώνισμα;
«Είναι το θέαμα που προσφέρει σε συνδυασμό με το σκηνικό σαν άθλημα. Ας φανταστεί κανείς την τηλεοπτική εικόνα στο Παρίσι που θα έχει σε πλάνο πίσω από το τερέν τον Πύργο του Άιφελ. Όλα τα βλέμματα θα είναι κολλημένα σ’ αυτό. Είναι το πιο κεντρικό σημείο του Παρισιού, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχουν πολλοί χορηγοί για το τηλεοπτικό προϊόν και δεν υπάρχουν διαθέσιμα εισιτήρια, αφού όλα έχουν πουληθεί και θα γίνει σε ένα μεγάλο γήπεδο το μεγαλύτερο μέχρι τώρα σε χωρητικότητα σε Ολυμπιακούς Αγώνες».
Τι πληροφορίες υπάρχουν για τα μέτρα ασφαλείας;
«Πάρα πολύ αυστηρά, είναι όλα ψηφιακά και μέσα από το κινητό μας καταγράφονται. Πού είμαστε, πού κινούμαστε. Πήραμε τις διαπιστεύσεις κα πλέον από τη στιγμή που θα φτάσουμε στο Παρίσι θα κινούμαστε μόνο μέσω του μετρό για ασφάλεια.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Γαλλία προέρχεται από μια προεκλογική περίοδο και γι’ αυτό θα ανέβει το επίπεδο των μέτρων ασφαλείας. Ακόμα και τα εισιτήρια για την τελετή έναρξης είναι ψηφιακά. Ελπίζω να μη γίνει κάτι κακό».
Πότε αναχωρείς για Γαλλία; Φιλοδοξείς να ξαναπαίξεις δύο τελικούς (ανδρών και γυναικών) όπως έκανες και στο Τόκιο;
«Την ερχόμενη Τετάρτη το πρωί αναχωρώ για το Παρίσι, στις 24 του μήνα. Στόχος μου είναι να κάνω ένα καλό τουρνουά. Και αν έρθει ο τελικός, καλώς να έρθει. Στο μυαλό μου είναι ένα καλό τουρνουά και μακάρι να έρθει έστω και ένας τελικός».
Στη Λάρισα για το μπιτς βόλεϊ υπάρχει ένα γήπεδο στη δημοτική πισίνα, αλλά δεν βλέπουμε αγώνες…
«Είναι κρίμα, αυτό το γήπεδο ήταν πολύ όμορφο σε όμορφη τοποθεσία. Ελπίζω η νέα δημοτική αρχή να το δει πιο ζεστά και αξίζει να γίνει λειτουργικό γιατί είναι ένα άθλημα που μπορεί να παιχτεί όλο τον καιρό. Σε όλες τις υπόλοιπες πόλεις της Ελλάδας υπάρχουν εγκαταστάσεις και αρκετές ακαδημίες. Ίσως μπορούμε και εμείς να κάνουμε κάτι, να βρεθούν κάποιοι που να αφιερώσουν χρόνο στην ανάπτυξη του συγκεκριμένου αθλήματος. Και εδώ είμαστε να βοηθήσουμε όλοι».
Οι διεθνείς διοργανώσεις επιστρέφουν στο Κλειστό της Νεάπολης. Όμως το λαρισινό βόλεϊ δεν το βλέπουμε σε μεγάλη κατηγορία…
«Το λαρισινό βόλεϊ ήταν πάντα ψηλά και πιστεύω ότι θα ανακάμψει. Χαίρομαι που έγινε το φάιναλ φορ Κυπέλλου του βόλεϊ των ανδρών στη Λάρισα και είχε πολύ μεγάλη επιτυχία. Χαίρομαι που τον Αύγουστο θα φιλοξενήσουμε την Εθνική ομάδα γυναικών που είναι πάρα πολύ καλό για την πόλη της Λάρισας. Θα είμαστε όλοι εκεί για να υποστηρίξουμε την Εθνική μας. Να αναδείξουμε ξανά τη Λάρισα ως πόλη του βόλεϊ, η Λάρισα αγαπάει το άθλημα. Εύχομαι και ελπίζω οι λαρισινές ομάδες να ξαναβρούνε τον δρόμο τους και να ξανανέβουν στις μεγάλες κατηγορίες. Είναι κάτι που λείπει από την πόλη».
Επόμενος στόχος οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Λος Άντζελες;
Γιατί όχι. Να ευχηθώ και στον Νώντα Γεροθόδωρο καλά σφυρίγματα γιατί και εκείνος θα εκπροσωπήσει το βόλεϊ στη σάλα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού».
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ:
Ποιοι κανονισμοί πρέπει να αλλάξουν...
-ΑΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ Ο «ΔΙΠΟΝΤΟΣ» ΑΣΟΣ, ΤΟ ΒΟΛΕΪ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΘΕΑΜΑΤΙΚΟΤΕΡΟ
-Ο ΠΑΠΑΔΟΓΟΥΛΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ
Του Σωτ. Κέλλα
Στη συνέντευξη με τον Χαράλαμπο Παπαδογούλα παρών ήταν και ο παλαίμαχος Έλληνας διεθνής διαιτητής (καλύτερος στον κόσμο το 1996) και πρώην μάνατζερ των εθνικών ομάδων (οι παίδες επί των ημερών του ήταν 2οι στον κόσμο, ενώ η Εθνική ομάδα αγωνιζόταν στο World League) Κώστας Μαργαρίτης.
Έγραψε παγκόσμια ιστορία στο άθλημα με την αλλαγή των κανονισμών που πρότεινε και αυτοί εφαρμόστηκαν από τη Διεθνή Ομοσπονδία. Συγκεκριμένα μας λέει:
«1) Χρήση του Rally point system 25 πόντων
2) Πολύχρωμη μπάλα
3) Τον άσο να μετράει ως δίποντο εφόσον υπήρχε μόνο μέχρι μία επαφή από την ομάδα που υποδεχόταν το σέρβις. Σχετικές βιντεοκασέτες είχαν σταλεί και στις αρμόδιες αρχές της FIVB και CEV αν θυμάμαι καλά. Παράλληλα διαπιστώσαμε σχεδόν τον διπλάσιο αριθμό των θεατών, αλλά και το μεγάλο ενδιαφέρον που είχαμε από τους χορηγούς και την τηλεόραση, διοργανώνοντας και αντίστοιχο γκαλά με μεγάλη προσέλευση θεατών...».
Ο ίδιος αποκαλύπτει στην «Ελευθερία» τη συνέχεια των προτάσεων που έκανε στη Διεθνή Ομοσπονδία και αναφέρει ποιοι κανονισμοί πρέπει να αλλάξουν για να πάει το άθλημα πιο ψηλά και να γίνει πιο θεαματικό:
«Η Ελληνική Ομοσπονδία Βόλεϊ (Ε.Ο.ΠΕ.) ήταν πρωτοπόρος στο να επιτρέψει στον προπονητή να είναι όρθιος και να κινείται ελεύθερα από τον πάγκο του, με κάποιους περιορισμούς στον χώρο και όχι όπως ισχύει σήμερα που έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλά προβλήματα για τη σωστή κάλυψη της TV, μετάδοση και κάλυψη των ΜΜΕ, ακόμη και στο να παρεμποδίζει το σώμα των διαιτητών στις λήψεις των σωστών αποφάσεων, ως προς την ορατότητα, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις την παρεμπόδιση των αγωνιζομένων κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Η προσωπική μου πεποίθηση και πρόταση είναι ότι οι κινήσεις του προπονητή θα πρέπει να περιορίζονται στην περιοχή του πάγκου του και εντός συγκεκριμένου χώρου.
Παίκτες της αμυντικής γραμμής
Δύο χαρακτηριστικές εναλλακτικές που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την πορεία των παικτών
α) Από τη στιγμή που ο παίκτης που σερβίρει επιτρέπεται να σερβίρει από οποιοδήποτε σημείο σε μήκος της γραμμής σέρβις των 9m (ανταγωνιστικό πλεονέκτημα), θα μπορούσε επίσης να επιτραπεί σε δύο παίκτες της αμυντικής γραμμής θέσεις 6 και 5 της ομάδας που υποδέχεται το σερβίς να βρίσκονται σε οποιαδήποτε θέση μέσα στην αμυντική τους ζώνη 6Χ9 μέτρα χωρίς να καταλογίζεται λάθος θέσεις μεταξύ τους με την προϋπόθεση ότι βρίσκονται ένα σημείο πιο πίσω από τον αντίστοιχο επιθετικό συμπαίκτη τους.
Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να προσφέρει στην ομάδα της υποδοχής το αντίστοιχο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα αντιμετώπισης της καλύτερης υποδοχής τους.
β) Δεδομένου ότι η ορατότητα των παικτών κατά τη διάρκεια εκτέλεσης του σέρβις εξακολουθεί να ισχύει το προπέτασμα (screen), σκόπιμες ενέργειες από τους παίκτες της αμυντικής γραμμής, όπως η λήψη ορισμένων θέσεων στο γήπεδο, σε σχέση με τους επιθετικούς συμπαίκτες ή το σήκωμα των χεριών σε ανάταση για να εμποδίσουν την ορατότητα των παικτών της αντίπαλης ομάδας υποδοχής θα πρέπει να θεωρούνται παραβάσεις. Είναι άδικο τέτοιες ενέργειες να αποτελούν μέρος των αγώνων βόλεϊ.
Σχετικά με τον άσο ως δίποντο
Είναι η πιο ουσιαστική αλλαγή κανονισμών που θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στον τρόπο παιχνιδιού του βόλεϊ.
Έχοντας την εμπειρία από την πρώτη φορά που εισήχθη στο ελληνικό πρωτάθλημα της Ε.Ο.ΠΕ. 1997-1998, η επιτυχία του είναι μάλλον σίγουρη και ο άσος των δύο πόντων θα δημιουργήσει θεαματικό παιχνίδι στα κρίσιμα σημεία και το κυριότερο συναρπαστικές φάσεις κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Σίγουρα θα πρέπει να γίνει προσαρμογή στον κανονισμό του σέρβις, όπως π.χ. δεύτερη προσπάθεια στο σέρβις όταν η μπάλα αγγίζει το φιλέ και μετά πέφτει στο γήπεδο της ομάδας που το υποδέχεται κ.λπ.
Και κατέληξε με πικρία..
Ολοκληρώνοντας θέλω να σταθώ και στα παρακάτω:
Είναι αδιανόητο ότι ήμουν ένας από τους πιο ενεργούς διαιτητές στο άθλημα που συνέβαλε δραστικά στην ανάπτυξη του βόλεϊ όλα αυτά τα χρόνια, ειδικά το ότι όταν σε όλο τον κόσμο τουλάχιστον το 70% των σύγχρονων κανονισμών που παίζεται σήμερα, ήταν ιδέες μου, που παρουσιάστηκαν και υποβλήθηκαν στις αρμόδιες αρχές της FIVB πολλά χρόνια πριν την τελική τους εφαρμογή.
Και προς απογοήτευσή μου, υπήρξαν πολλές αδικίες και παραλείψεις ως προς την επίσημη αναγνώριση της συνεισφοράς μου προς αυτόν τον σκοπό. Παρόλα αυτά, εξακολουθώ και προσπαθώ να κατευθύνω την ενέργειά μου βοηθώντας το αγαπημένο μου άθλημα.
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Ο Κώστας Μαργαρίτης εξέδωσε πρόσφατα ένα βιβλίο «Το σκαλοπάτι της επιτυχίας: Η τέχνη της διαιτησίας» το οποίο δίνει δωρεάν και αναφέρεται στη μεγάλη του εμπειρία ως διαιτητής του αθλήματος και ο άνθρωπος που συνέβαλε στην πρόοδο παγκόσμια του αθλήματος.
Μέσα σ’ αυτό υπάρχουν κανονισμοί, υλικό από τα ιστορικές επιστολές που έχει στείλει στους διεθνείς φορείς του βόλεϊ και άλλαξαν το ρου του αθλήματος, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
Στον επίλογο της κουβέντας μιλώντας για τον Χαραλάμπο Παπαδογούλα είπε ότι είναι μια παγκόσμια φυσιογνωμία της διαιτησίας και ο αθόρυβος χαρακτήρας του τον κάνει ξεχωριστό. Άλλωστε ως ενεργός πυροσβέστης ξέρει πολύ καλά να «σβήνει» φωτιές και όχι να ανάβει…
