Επιτυχίες
* ΤΟ τελευταίο διάστημα το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας συμβάλλει ενεργά, με ομάδα εθελοντών, στην προσπάθεια αντιμετώπισης των επιπτώσεων της καταστροφικής πυρκαγιάς που έπληξε τη Βόρειο Εύβοια. Στο πλαίσιο αυτό το Τμήμα Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου και Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας έχει διαμορφώσει προτάσεις δράσεων και λύσεων υποστήριξης των πυρόπληκτων περιοχών της Βόρειας Εύβοιας. Οι συγκεκριμένες προτάσεις έχουν ήδη διαβιβαστεί από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Ζήση Μαμούρη σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και έχουν ήδη προγραμματιστεί και διά ζώσης συναντήσεις μέσα στις επόμενες μέρες προκειμένου να συντονιστεί η υλοποίηση αυτών των δράσεων. Το συγκεκριμένο τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που εδρεύει στην Καρδίτσα είναι αλήθεια ότι εδώ και αρκετά χρόνια κάνει εξαιρετική δουλειά και επιβεβαιώνεται και στα φετινά αποτελέσματα των Πανελλαδικών αφού κάλυψε στο 100% τις θέσεις του, 184 οι προσφερόμενες 184 και οι επιτυχόντες. Η δουλειά που γίνεται φαίνεται και το καλό πρέπει να λέγεται.
***
ΚΑΙ τελειωμό δεν έχουν οι επιτυχίες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Μόλις προχθές υπεγράφη στο Υπουργείο Οικονομικών μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ), του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας για την έρευνα και ανάπτυξη και, εν συνεχεία, τη βιομηχανική παραγωγή του πρώτου Αυτόνομου Εναέριου Οχήματος Πολλαπλών Χρήσεων Unmanned Aerial Vehicle (UAV) από φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Το μνημόνιο συνεργασίας υπέγραψαν η διοίκηση της ΕΑΒ και οι πρυτανικές αρχές των τριών Πανεπιστημίων. Η υλοποίηση του προγράμματος, το οποίο φέρει την ονομασία «Αρχύτας» – από τον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο, πολιτικό, στρατηγό, μαθηματικό και μηχανικό που επινόησε την πρώτη αυτόνομη πτητική μηχανή –, ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου. Ορίστε και μη επανδρωμένο αεροσκάφος με τη σφραγίδα του Πανεπιστημίου μας. Σημαντική στιγμή για το Πανεπιστήμιο και απόδειξη ότι η ακαδημαϊκή κοινότητα μπορεί και πρέπει να είναι εξωστρεφής.
Ν.Π.
Ανασχηματισμός
* ΦΘΟΡΑ και δυσαρέσκεια των πολιτών καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις για τη Νέα Δημοκρατία. Από τη μια οι πρόσφατες πυρκαγιές και από την άλλη η πολιτική θύελλα που έχει ξεσπάσει με τις χιλιάδες κενές θέσεις στα Πανεπιστήμια, οδηγούν σε σκέψεις για ανασχηματισμό. Τώρα το πότε, θέμα ημερών, ωρών, σίγουρα πάντως μέχρι τη ΔΕΘ θα ακούσουμε τα μαντάτα.
Ν.Π.
Πρωθυπουργικά
* ΤΑ δίδυμα του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και της Νατάσας Παζαΐτη έγιναν για ακόμη μια φορά είδηση. Αυτή τη φορά για την επιτυχία τους στις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Η Αλίκη πέρασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Πατρών, ενώ ο Αλέξανδρος Διοίκηση Επιχειρήσεων στη Θεσσαλονίκη. Την ίδια στιγμή όλη η Ελλάδα μάθαινε πως η κόρη του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη θα φοιτήσει σε αμερικανικό πανεπιστήμιο. Μοιραία κάποιοι έκαναν τη σύγκριση, άλλοι πάλι έσταξαν «μέλι»…Αυτά έχει δυστυχώς η πολιτική. Τι κρίμα όμως κάποιοι να βλέπουν το δέντρο και να χάνουν το δάσος.
Ν.Π.
Ανεβαίνουν
* ΑΝΗΣΥΧΙΑ προκαλούν τα κρούσματα στη Λάρισα, οι ειδικοί κρούουν το καμπανάκι, αλλά ποιος ακούει. Μάσκες και αποστάσεις είναι μέτρα που ξεχάστηκαν. Αρκεί μια βόλτα έξω για να δει κάποιος τι συμβαίνει. Βράδυ Παρασκευής στον λόφο του Φρουρίου το αδιαχώρητο σε σημείο να έχει κλείσει ο πεζόδρομος από τα τραπεζάκια και τον κόσμο που διασκέδαζε αμέριμνος ο ένας πάνω στον άλλο. Και για να είμαστε δίκαιοι, όχι δεν είναι όλοι ίδιοι, υπάρχουν και εκείνοι οι επαγγελματίες που τηρούν ευλαβικά τα μέτρα αλλά και εκείνοι οι πολίτες που επιλέγουν να μην στριμωχτούν ντε και καλά σε ένα συγκεκριμένο μαγαζί για να διασκεδάσουν, αλλά τιμούν και όσα φροντίζουν για την ασφάλειά τους. Αυτά τα μικρά και πολύ απλά πράγματα που είναι στο χέρι μας, ας τα κάνουμε για να αποφύγουμε τα χειρότερα.
Ν.Π.
Ποδηλάτες
* ΕΧΕΙ παραγίνει το κακό και με τα ποδήλατα στην πόλη. Είναι αρκετοί εκείνοι που κυκλοφορούν θεωρώντας ότι όλοι οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια τους ανήκουν και μάλιστα αν τύχει και στο διάβα τους βρεθεί κανένας αμέριμνος πεζός, το κουδουνάκι του ποδηλάτου παίρνει «φωτιά». Αυτό και αν είναι θράσος, ο πεζός να κάνει στην άκρη για να περάσει εκείνος σφαίρα με το ποδήλατό του. Το κόκκινο δε ισχύει φαίνεται μόνο για τα αυτοκίνητα, ενώ η κυκλοφορία ανάποδα προς την κίνηση των οχημάτων είναι καθημερινό φαινόμενο. Κάποιοι θα πρέπει να αντιληφθούν ότι η υπεύθυνη οδηγική συμπεριφορά δεν αφορά μόνο τους οδηγούς ΙΧ, αλλά όσους χρησιμοποιούν οποιοδήποτε μεταφορικό μέσο, είτε είναι ποδήλατο, είτε πατίνι, είτε μηχανάκι.
Ν.Π.
Κουδούνι
* ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ τέλος σε λίγες μέρες και για τους μαθητές. Ο χρόνος μετρά αντίστροφα αφού στις 13 Σεπτεμβρίου θα χτυπήσει το πρώτο κουδούνι και οι μαθητές -κορονοϊού επιτρέποντος- θα επιστρέψουν στα θρανία τους. Για τους λιλιπούτειους μαθητές των παιδικών σταθμών η χρονιά ξεκινά νωρίτερα και συγκεκριμένα μεθαύριο Τετάρτη. Σιγά σιγά η πόλη επιστρέφει στους κανονικούς της ρυθμούς και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Δύσκολο καλοκαίρι, ας ελπίσουμε να μην ακολουθήσει ένας ακόμη δύσκολος χειμώνας.
Ν.Π.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
Αφγανιστάν: Το χρονικό μιας τραγωδίας χωρίς τέλος
Η τραγωδία, ως θεατρικό είδος όπως ορίστηκε από τους αρχαίους Έλληνες, αν συγκινεί ακόμη είναι γιατί ασχολείται με ατομικές ή συλλογικές πραγματικότητες, με κοινά σε μεγάλο βαθμό χαρακτηριστικά που αφορούν όλους εμάς, τα εφήμερα πλάσματα αυτού του κόσμου. Η περίπτωση του Αφγανιστάν ίσως είναι το ιδανικό παράδειγμα: Μια προϊστορία που σκοτεινιάζει τα πάντα, όλοι οι ήρωες οδηγούνται σε καταστροφικές επιλογές, τα γεγονότα ακολουθούν μια δική τους δυναμική που προκαλεί θάνατο και πόνο.
Πρόλογος: Στον πρώτο αγγλοαφγανικό πόλεμο (1839-1842) οι Άγγλοι, στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία (Le Grand Jeu -το Μεγάλο Παιχνίδι, για να θυμηθούμε τον διπλωματικό όρο της εποχής) έκαναν εισβολή στο έδαφος του Αφγανιστάν, για να ηττηθούν τελικά με περίπου 4.500 στρατιώτες νεκρούς. O λόγος της επίθεσης; Η επιθυμία τους να ανεβάσουν στην εξουσία τον δικό τους εμίρη που θα διευκόλυνε τα αποικιοκρατικά τους σχέδια στην ευρύτερη περιοχή: Αφγανιστάν, Πακιστάν, Ινδία. Ένα βαθύ μίσος δημιουργήθηκε στους Αφγανούς, τόσο για τους Άγγλους κατακτητές όσο και γενικότερα για τη Δύση. Ποια είναι τα συνηθισμένα καταφύγια των μικρών λαών όταν δέχονται επίθεση από αυτοκρατορίες; Σχεδόν πάντα τα ίδια. Η θρησκεία, στην περίπτωσή μας, το Ισλάμ, τα ήθη, τα έθιμα, οι παραδόσεις. Στους δύο σκληρότατους πολέμους που ακολούθησαν (1878-1880 και 1919) περιγράφονται θάνατοι άμαχων Αφγανών, αλλά και ακρωτηριασμοί Άγγλων αιχμαλώτων. Τελικά το 1919, η Αγγλία, παρόλο που στρατιωτικά υπερείχε και κέρδισε σημαντικές μάχες, εξουθενωμένη από τον ασταμάτητο κλεφτοπόλεμο αλλά και την οικονομική αιμορραγία, αναγνώρισε την ανεξαρτησία του Αφγανιστάν και αποχώρησε. Πολλοί αναλυτές χαρακτηρίζουν το γεγονός ως την αρχή του τέλους της αποικιοκρατίας.
Επεισόδιο πρώτο: Δεν υπήρξε φτωχή χώρα του πλανήτη στην οποία δεν είχαν απήχηση οι ιδέες για σοσιαλισμό, ισότητα, δίκαιη μοιρασιά του πλούτου κ.λπ. Σε μια χώρα που οι κάτοικοι ένιωσαν στο πετσί τους τι σημαίνει αγγλικός ιμπεριαλισμός, ήταν αναμενόμενο αυτές οι ιδέες να ανθίσουν και να εκφραστούν από ένα σοβιετικού τύπου κόμμα που με την υποστήριξη της Σοβιετικής Ένωσης ανέλαβε την εξουσία το 1978. Το «Δημοκρατικό λαϊκό κόμμα του Αφγανιστάν» και η κυβέρνηση που σχημάτισε συγκρούστηκαν με ένα ευρύ και ετερόκλιτο φάσμα ανταρτών που υποστηρίζονταν από ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Σαουδική Αραβία, Κίνα κ.ά. Ο εμφύλιος είχε ήδη αρχίσει όταν οι Σοβιετικοί έκαναν τη στρατιωτική εισβολή. Οι Μουτζαχεντίν ονομάστηκαν από τον δυτικό Τύπο «μαχητές της ελευθερίας» που πολεμούσαν το «Κακό». Ένας ποταμός δολαρίων και λοιπών νομισμάτων μαζί με υπερσύγχρονο οπλισμό, τέθηκαν στη διάθεση των ανταρτών. Μετά από έναν δεκαετή πόλεμο, η Σοβιετική Ένωση αποχώρησε ταπεινωμένη, μετρώντας 26.000 νεκρούς στρατιώτες. To φιλειρηνικό προφίλ του υποστηρικτή των φτωχών χωρών, επλήγη ανεπανόρθωτα, καθώς αποδείχτηκε ότι ήταν ακόμα ένας κατακτητής της χώρας. Οι Αμερικανοί είδαν στη διεθνή σκακιέρα ένα πιόνι του αντιπάλου να χάνεται, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στο μέλλον. Who cares?
Επεισόδιο δεύτερο. Νέος εμφύλιος πόλεμος. Όποιος έχει απλώς φυλλομετρήσει την παγκόσμια ή και την ελληνική ιστορία, θα διαπιστώσει ότι σχεδόν πάντα οι επεμβάσεις σε μια χώρα από ξένες μεγάλες δυνάμεις, συνοδεύονται από βαθύ διχασμό και εμφύλιο πόλεμο. Μουτζαχεντίν εναντίον σκληροπυρηνικών ισλαμιστών, υποστηριζόμενων από Άραβες εθελοντές. Οι Ταλιμπάν βρήκαν πολλούς υποστηρικτές στα λαϊκά στρώματα που έβλεπαν στο πρόσωπό τους μια λύση για τη γενικευμένη διαφθορά και ανασφάλεια.
Επεισόδιο τρίτο 2001. Μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοι εύκολα ανατρέπουν την κυβέρνηση των Ταλιμπάν. Πάλι οι Αφγανοί χωρίστηκαν. Από τη μία, αυτοί που πίστεψαν στους δυτικούς και συνεργάστηκαν μαζί τους και από την άλλη, όσοι πολέμησαν τους καινούργιους εισβολείς με τη γνωστή τακτική του hitandrun και αιχμή του δόρατος τους Ταλιμπάν που ενσαρκώνουν την έννοια που μαγεύει όλους τους λαούς: Αντίσταση, και πόλεμος στους 150.000 ξένους στρατιώτες (περίπου τα 2/3 Αμερικανοί) που βρίσκονταν στη χώρα (στοιχεία για το 2012). Η συνέχεια του επεισοδίου είναι γνωστή. Οι Αμερικανοί και γενικότερα οι στρατιώτες της Δύσης εγκατέλειψαν τη χώρα όταν οι κυβερνήσεις τους έκριναν ότι η επιχείρηση «Αφγανιστάν» ήταν πλέον οικονομικά ασύμφορη. Η συμφωνία του Τραμπ με τους Ταλιμπάν συμπυκνώνεται σε μια σύντομη πρόταση: «Φεύγουμε με τον όρο ότι δεν θα μας κτυπήσετε».
Η έξοδος της τραγωδίας: Ήδη, τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη ακούγονται φωνές για διακοπή κάθε είδους οξυγόνου προς το νέο καθεστώς, μέχρι να αναγκαστεί ο λαός να εξεγερθεί εναντίον των «σπουδαστών» του Ισλάμ. Αν επικρατήσει αυτή η τάση θα είναι η απόδειξη ότι δεν έχουμε πάρει απολύτως κανένα μάθημα από την Ιστορία. Θέλει η Δύση να γυρίσει η βασανισμένη αυτή η χώρα σελίδα; Υπάρχουν ενοχές για τις σκηνές τρόμου που ξετυλίγονται στο αεροδρόμιο της Καμπούλ; Αν ναι, οφείλει να δημιουργήσει ένα γιγαντιαίο σχέδιο Μάρσαλ που θα χρηματοδοτήσει το Αφγανιστάν και θα δημιουργήσει σχολεία, νοσοκομεία και έργα υποδομής. Με δύο μοναδικούς όρους.
Πρώτος όρος, να αναγράφεται σε όλα τα σχολεία, νοσοκομεία κ.λπ., η φράση «Προσφορά της Δύσης, ως αναγνώριση των τραγικών λαθών που έκανε εις βάρος του αφγανικού λαού».
Δεύτερος και τελευταίος όρος. Υποχρεωτική εκπαίδευση αγοριών-κοριτσιών και δυνατότητα πρόσβασης των τελευταίων στην ανώτατη εκπαίδευση, υπό την επίβλεψη ξένων παρατηρητών.
Ο αφγανικός λαός θα διαπιστώσει ότι η Δύση αναγνωρίζει τα λάθη της και ότι διαφέρει από αυτό που περιγράφουν οι Ταλιμπάν. Η αφγανική κοινωνία, αναλφάβητη σε μεγάλο βαθμό μετά από σαράντα χρόνια πολέμου, θα μπει σε μια τροχιά οικονομικής ευημερίας και ανάπτυξης, βρίσκοντας σιγά-σιγά τα βήματα για καλύτερες μέρες. Κάτι που δεν κατάφερε καμιά κυβέρνηση που στηριζόταν σε δυνάμεις ξένης κατοχής. Η ευημερούσα Δύση, με πολλά συσσωρευμένα κεφάλαια από τη σκοτεινή εποχή της αποικιοκρατίας, το χρωστάει στη συγκεκριμένη χώρα.
Ηρακλής Τσιάμαλος
