Τα χρόνια μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τον εμφύλιο συνέβαλε σημαντικά στην προώθηση της αγοράς τρακτέρ από τους αγρότες που αποτέλεσαν τη βάση της εκμηχάνισης της γεωργίας. Τον θυμάμαι να διηγείται πώς πούλησε το πρώτο τρακτέρ στη Λάρισα. Είχε επισκεφτεί τη Λάρισα και λίγο έξω από τη πόλη είδε ένα αγρότη με ένα παλιό τρακτέρ να κάνει αγροτικές εργασίες. Το πλησίασε και του μίλησε. Του εξήγησε και του απέδειξε τι θα μπορούμε να κερδίσει αγοράζοντας ένα νέο τρακτέρ και να το αποπληρώσει κάνοντας επαγγελματικά εργασίες σε άλλους αγρότες. Πραγματικά τον έπεισε και αποδείχτηκε πόσο δίκιο είχε καθώς ο αγρότης πέτυχε σημαντικά στη δουλειά του. Τότε είχε καταφέρει να προωθήσει τη χρήση μηχανημάτων συνεταιριστικά από μέλη οικογενειών που έβαζαν μαζί τα λεφτά τους για να πληρώσουν τη προκαταβολή. Άσχετα αν αργότερα οι ομάδες αυτές χώριζαν η αρχή γίνονταν. Σήμερα δυστυχώς για τους αγρότες και την Ελληνική οικονομία τέτοια σχήματα δεν μπορέσαμε να προωθήσουμε. Μέσω όμως αυτών των δράσεων επεκτάθηκε η εκμηχάνιση τω γεωργικών εργασιών.
Η δραστηριότητα αυτή συνεχίστηκε αμείωτη στα επόμενα χρόνια. Η δημιουργία υποκαταστημάτων της εταιρείας και αντιπροσωπειών σε όλη τη χώρα, η δημιουργία συνεργείων συντήρησης και επισκευών, η διάθεση ανταλλακτικών συνέβαλλαν ουσιαστικά στην επιτυχημένη εκμηχάνιση της Ελληνικής Γεωργίας. Η εισαγωγή καινοτόμων μηχανημάτων στην Ελληνική γεωργία και η αντιπροσώπευση μεγάλων κατασκευαστών συνέβαλλε στον εκσυγχρονισμό της Ελληνικής Γεωργίας. Ενδιαφέρουσα ήταν η φιλοσοφία του για την πώληση του γεωργικού εξοπλισμού. Στόχος δεν ήταν απλώς να προωθηθεί η πώληση ενός μηχανήματος αλλά να διερευνηθούν οι ανάγκες του κάθε αγρόκτημα, να του δοθεί το μηχάνημα που πραγματικά χρειάζεται και αγοράζοντας το να κάνει βιώσιμη την επιχείρηση του. Θεωρούσε τις άστοχες πωλήσεις όχι μόνο επιβλαβείς για τον αγρότη αλλά και για την εταιρεία του μελλοντικά. Τον θυμάμαι να αναπτύσσει αυτές τις απόψεις στη συζήτηση για την εκπαίδευση στη Γεωργική Μηχανική στο πρώτο συνέδριο της ΕΓΜΕ (Εταιρείας Γεωργικών Μηχανικών Ελλάδος).
Αλλά δεν περιορίστηκε στην εισαγωγή γεωργικού εξοπλισμού. Επεκτάθηκε στην κατασκευή γεωργικών μηχανημάτων μέσω της εταιρεία TERRA στη Λάρισα. Η ίδρυση της εταιρείας το 1972 συνέβαλε στη μεταφορά της κατασκευής γεωργικών μηχανημάτων από το Βόλο στη Λάρισα. Η κατασκευή της φρέζας και του αρότρου «Γκλαβάνης» από τη TERRAδημιούργησε μια σημαντική παράδοση που κάλυψε μια ευρεία ζήτηση στη χώρα. Η κατασκευή μηχανημάτων υψηλής ποιότητας βοήθησε στην ανάπτυξη το τομέα κατασκευής γεωργικού εξοπλισμού της χώρας. Η TERRA με την επέκταση των εργασιών της κατασκευάζει ένα μεγάλο αριθμό γνωστικού εξοπλισμού ενώ αντιπροσωπεύει τις μεγαλύτερες Ευρωπαϊκές εταιρείες κατασκευής παρελκομένων καλύπτοντας σε μεγάλο βαθμό τις ανάγκες των Ελλήνων αγροτών.
Σημαντική ήταν η συμβολή του στη λειτουργία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας. Ήταν πεποίθησή του ότι η εκπαίδευση έπρεπε να αποτελέσει τη βάση ανάπτυξης της γεωργίας της χώρας. Βεβαίως θεωρούσε σημαντικότερη τη τεχνική εκπαίδευση των αγροτών και λιγότερο τις μεταπτυχιακές σπουδές των αποφοίτων γεωπονίας. Για αυτό πάντα πρωτοστατούσε σε τέτοιες προσπάθειες όπως η ενίσχυση της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής ή η προσπάθεια δημιουργίας ΙΕΚ γεωργικών μηχανημάτων. Πολλές προσπάθειες έκανε να ενισχύσει δράσεις έρευνας και ανάπτυξης στη Τριτοβάθμια εκπαίδευση της χώρας. Πολλές από αυτές όμως έμειναν στα σχέδια είτε από αδυναμία του πολιτικού συστήματος να συνεργαστεί είτε από την αντίθεση κάποιων, δήθεν προοδευτικών, στη συνεργασία των Πανεπιστημίων με τις επιχειρήσεις.
Συνέβαλε ουσιαστικά και στήριξε προσπάθειες προώθησης της εκμηχάνισης της χώρας. Συμπαραστάθηκε πάντα στις προσπάθειες της ΕΓΜΕ να οργανώσει συνέδρια και συμμετείχε στις συζητήσεις για τη διαμόρφωση του κλάδου αλλά και της εκπαίδευσης στο αντικείμενο.
Προσωπικά είχα μακροχρόνια συνεργασία και είχα πάντα τη συμπαράστασή του σε πολλές δράσεις ή με δωρεές μηχανημάτων στο εργαστήριο Γεωργικής Μηχανολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και συμπαράσταση σε πολλές εκδηλώσεις. Αυτό όμως που θυμάμαι και θα μου λείψει είναι η αισιοδοξία του. Σε κάθε περίπτωση στα χρόνια της κρίσης όταν όλες οι δουλειές δεν πήγαιναν καλά ο ίδιος πίστευε απόλυτα ότι όλα θα διορθωθούν και όπως όλες οι κρίσεις και οι φουρτούνες που πέρασε στο παρελθόν θα περάσουν και θα πάμε καλύτερα.
Έφυγε ένας άνθρωπος με όραμα για την Ελληνική Γεωργία και την εκμηχάνιση της. Θα μας λείψει.
Φ. Γ.
