Ο Ιωάννης Πιτσίλκας δουλεύει ως σεφ στο Λονδίνο και αποτελεί μια από τις δεκάδες χιλιάδες ιστορίες ανθρώπων που ψάχνουν να αρπάξουν μια ευκαιρία. Στην Ελλάδα σπούδασε σχεδιαστής δομικών έργων και εργαζόταν στην οικογενειακή επιχείρηση για χρόνια. Η κρίση όμως μαστίζει τον τομέα του και οι κατασκευές σταματάνε. Ακούει το ένστικτό του (κι αυτό της επιβίωσης) και φεύγει για το Λονδίνο. Πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού του ήταν να γίνει σεφ. Βάζει τις βάσεις του στο ξενοδοχείο Savoy, εκεί όπου «ξέχασα ό,τι ήξερα από θέματα δομής, διαχείρισης και λειτουργίας μιας κουζίνας».
Περνάει από παμπ, επενδύει στο διάβασμα και τα σεμινάρια και δουλεύει δίπλα σε σεφ με αστέρι Μισελέν. Φτάνει στη θέση του πρώτου σεφ και στη συνέχεια μια εταιρία τού ζητάει να πάρει μια θέση για να λύσει προβλήματα ενός καταστήματος. Το κάνει με επιτυχία και στο μέλλον θα ταξιδεύει σε μαγαζιά που έχουν προβλήματα. Παράλληλα συνεργάζεται και με μια εταιρία που αναλαμβάνει στελέχωση private event στο εξωτερικό. Σε λίγες ημέρες θα βρεθεί στην Ινδία.
Τελικά πόσο εύκολο είναι να βρεις δουλειά στο εξωτερικό τον ρωτάμε εκφράζοντας την αγωνία χιλιάδων νέων «Δουλειές θα βρεις, αλλά για να βρεις καλές δουλειές είναι δύσκολο και πρέπει να παλέψεις πολύ. Και στην Αγγλία υπάρχει αναξιοκρατία και χρειάζεσαι γνωστό. Όμως αν δουλέψεις πραγματικά και αξίζεις, τότε δεν έχεις πρόβλημα. Οι εταιρίες σε ψάχνουν γιατί ξέρουν πως μπορούν να βγάλουν χρήματα από εσένα και το ταλέντο σου».
Από την ουρά της Μεσογείου βρέθηκε στη βόρεια πλευρά της Ευρώπης. Οι διαφορές πολλές. Πόσο μάλιστα στη μαγειρική «Στην Ελλάδα εστιάζουμε περισσότερο στη γεύση παρά σε θέματα παρουσίασης. Όλα όμως γίνονται σε συνάρτηση με το κόστος» και το εξηγεί «Αν κι εδώ μπορούσαμε να χρεώνουμε αντίστοιχες τιμές θα ήμασταν ακόμα πιο δημιουργικοί. Επίσης στο Λονδίνο ο κόσμος τρώει πολύ έξω. Δεν μαγειρεύουν όπως εμείς και αυτό ίσως οφείλεται στην έλλειψη χρόνου».
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
Κουβαλάει πάντα μέσα του την Ελλάδα καθώς, όπως λέει, κρατάει πάντα το ελαιόλαδο και τη ρίγανη. «Είναι δύο δώρα του θεού προς τον μάγειρα που θέλει να χαρίσει απόλαυση στους καλεσμένους του. Με μία φέτα ψωμί, λίγο λάδι, αλάτι και ρίγανη έχεις ένα ορεκτικό. Τόσο απλά…» ενώ μιλάει το ίδιο γλυκά για την πάπρικα, την κανέλα και φυσικά το μοσχοκάρυδο.
Το ίδιο όμως νοσταλγικά ονειρεύεται και την επιστροφή του. Έναν χώρο με στόχο τη δημιουργική, μεσογειακή κουζίνα. Χωρίς εντυπωσιασμούς. «Να παρασκευάζουμε τα πάντα μόνοι μας. Ψωμί, γλυκά, ακόμα και αλλαντικά και γαλακτομικά από παραγωγούς της περιοχής. Μέχρι και το δικό μας μποστάνι που θα μας δίνει τα εποχικά λαχανικά».
Δεν βγάζει από το μυαλό του το κυριακάτικο τραπέζι και φυσικά το πλούσιο ελληνικό πρωινό. «Όχι στα πανκέικ, ναι στην σπανακοτυρόπιτα…» πόσο πιο απλά να το πει;
Το μυστικό για το καλό fish 'n' chips
Ο… γύρος σε πίτα της Αγγλίας λέγεται Fish n Chips. Από τη συζήτησή μας δεν θα μπορούσε να λείψει το εν λόγω φαγητό. «Δεν απαιτεί ιδιαίτερες γνώσεις, γι’ αυτό το κάνει προσιτό σε όλους» μας λέει ο Λαρισαίος σεφ «είναι γευστικό. Σκέψου ένα τηγανητό ψάρι βουτηγμένο σε κουρκούτι, τηγανιτές πατάτες, μια σως ταρτάρ από μαγιονέζα, κάπαρη, εσαλότ και αγγουράκι τουρσί».
Πόσο μάλιστα αν όλα αυτά είναι φρέσκα «αυτό είναι το μυστικό για όλα τα φαγητά. Και συμπληρώνει «Φρέσκο φιλέτο, κατάλληλη ποικιλία από πατάτες κομμένες στο χέρι και χειροποίητη μαγιονέζα για τη σως μας, θα μας δώσουν το τέλειο fish 'n' chips. Εάν μαγειρεύοντας σκεφτείς ότι αυτό που φτιάχνεις θα το σερβίρεις στο παιδί σου, τότε έχεις την απάντηση στο τι κάνει ένα καλό φαγητό». That’s all…
Του Κώστα Γκιάστα
