Ηλίας Τ. Τριανταφύλλου (1870-1945)

ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ

Η πρόσοψη του Δημοτικού Νοσοκομείου το 1933. © Αρχείο Νικολάου Παπαθεοδώρου.

Από τον Αλέξανδρο Χ. Γρηγορίου

Μεταξύ των ευεργετών της Λάρισας, ιδιαίτερη και σημαντική θέση κατέχει ο «ξεχασμένος» και σχεδόν άγνωστος για τη νεότερη γενιά των συμπολιτών μας Ηλίας Τριανταφύλλου του Τριανταφύλλου, ο οποίος γεννήθηκε στον Τύρναβο το 1870 [1]. Το 1885, λίγα δηλαδή χρόνια μετά από την απελευθέρωση της Θεσσαλίας (1881), σε ηλικία 15 ετών, εγκαταστάθηκε με τους γονείς του στη Λάρισα, όπου οι τελευταίοι αναζήτησαν μια καλύτερη τύχη. Αρχικά εργάστηκε ως υπάλληλος σε διάφορα καταστήματα αποικιακών, όπου το εξαντλητικό ωράριο, οι συνθήκες εργασίας και ο πενιχρός μισθός, του δημιούργησαν την ανάγκη να δημιουργήσει τη δική του επιχείρηση. Μετά από τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και την προσωρινή κατοχή της Θεσσαλίας (1897-1898) και με την οικονομική στήριξη που του παρείχε η οικογένεια του αλευροβιομήχανου Χρήστου Δημητριάδη, ο Ηλίας Τριανταφύλλου άνοιξε το δικό του κατάστημα πώλησης (χονδρική και λιανική) αποικιακών προϊόντων. Ο ευγενικός του χαρακτήρας, η τιμιότητα και η αξιοπρέπεια που τον διέκρινε, τον απογείωσαν επαγγελματικά, ώστε σε λίγα χρόνια δημιούργησε μία αξιοζήλευτη περιουσία.

Ως μία από τις επενδύσεις του αναφέρεται στα μέσα της δεκαετίας του 1920 η αγορά ενός αρχοντικού επί της σημερινής οδού 31ης Αυγούστου αρ. 9. Το τελευταίο αναγέρθηκε με δαπάνες του επιχειρηματία Γεωργίου Νατάκια που διατηρούσε το εστιατόριο «Η Αφθονία». Το αρχοντικό παρέμεινε στην κυριότητα του Ηλία Τριανταφύλλου μέχρι τη μεταβίβασή του (12 Απριλίου 1938) στην Ελένη, χήρα του Γεωργίου Γκουλιάμα [2].
Το 1936 και το 1937 ο Ηλίας Τριανταφύλλου διέθεσε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό για την ανέγερση του δευτέρου ορόφου πάνω από το υπάρχον κτίριο του Κουτλιμπάνειου Δημοτικού Νοσοκομείου [3], με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι κλίνες των ασθενών. Μεγάλο, επίσης, ποσό διέθεσε και μετά από το 1941 (μαζί με άλλους φορείς της πόλης) για την επισκευή του καταρρεύσαντος τμήματος του νοσοκομείου από τον σεισμό και τους βομβαρδισμούς της χρονιάς εκείνης [4].
Ο Ηλίας Τριανταφύλλου απεβίωσε στη Λάρισα από ανακοπή καρδίας στις 23 Απριλίου 1945. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε με δαπάνες του Δήμου και ενταφιάστηκε στο Παλαιό Νεκροταφείο σε τάφο που παραχώρησε δωρεάν η Δημοτική Αρχή. Τόσο η Διοικούσα Επιτροπή του Δήμου Λαρίσης (Δ. Επιτρόπου, Α. Κατσιλέρος, Θ. Παπαστεργίου, Φ. Σερδάρης, Γ. Γάκος και Κ. Περραιβός) όσο και η αντίστοιχη του Αδελφάτου του Δημοτικού Νοσοκομείου (Δ. Επιτρόπου, Ιω. Παπαευαγγέλου, Στ. Κολοκοτρώνης, Κική Αρσενίδου, Χαρίκλεια Ιατρού και Στυλ. Κωνσταντινίδης) εξέδωσαν ψηφίσματα, σύμφωνα με τα οποία τα μέλη τους θα ακολουθούσαν την κηδεία, θα κατέθεταν στεφάνους και θα αναρτούσαν μεσίστιες τη σημαία στα κτίρια (Δημαρχείο και Νοσοκομείο). Παρόμοιο ψήφισμα εξέδωσε και ο Εμπορικός Σύλλογος Λαρίσης [5].
Σύμφωνα με τη διαθήκη που είχε συντάξει το 1938, ολόκληρη η περιουσία του (ο ίδιος ήταν άγαμος και άκληρος) θα περιέρχονταν στο «Ίδρυμα Τριανταφύλλου», τη διοίκηση του οποίου θα ασκούσε πενταμελής επιτροπή. Ως πρόεδρος του ιδρύματος θα ήταν ο εκάστοτε Μητροπολίτης Λαρίσης και ως μέλη οι εκάστοτε διευθυντές του υποκαταστημάτων Λαρίσης, της Εθνικής Τράπεζας και της Τράπεζας Ελλάδος, ο εκάστοτε δήμαρχος Λαρίσης και ο εκάστοτε πρόεδρος της Κοινότητας Τυρνάβου. Σκοπός του ιδρύματος «ήτο η προικοδότησις απόρων κορασίδων λαμβανομένων εξ ημισείας εκ των πόλεων Λαρίσης και Τυρνάβου, εκάστη των οποίων θα λαμβάνη ως προίκα 25.000 δραχμάς με βάσιν την αξίαν της δραχμής εν σχέσει προς την λίραν κατά τον χρόνον συντάξεως της διαθήκης (Απρίλιος 1938)». Ως πόροι του ιδρύματος θα ήταν οι τόκοι των καταθέσεων και η μηνιαία ενοικίαση των ακινήτων (οικίες και καταστήματα) του εκλιπόντος.
Ο τότε Μητροπολίτης Λαρίσης Δωρόθεος Κοτταράς δημοσίευσε ανοικτή επιστολή τον τοπικό Τύπο, με την οποία εκθείασε τις αρετές του. Τον χαρακτήρισε κοινωνικό ευεργέτη και προέτρεψε τους πολίτες της Λάρισας να μιμηθούν το παράδειγμά του. «Υπάρχουν πολλαί πλευραί κοινωνικής ανάγκης, όπως υπάρχουν, επίσης, και πολλοί οι δυνάμενοι να τον ακολουθήσουν. Τους προτρέπομεν και τους παρακαλούμεν να ακολουθήσουν τον φωτεινόν δρόμον τον οποίον διανοίγει ο Ηλίας Τριανταφύλλου, όστις κινεί τας ψυχάς μας εις ομόφωνον ικεσίαν προς τον Θεόν να τον ανταμείψη με τον μισθόν του αγαθού και πιστού δούλου» [6]. Ο Δήμος Λαρίσης ονοματοθέτησε προς τιμήν του μία οδό στη συνοικία των Αγίων Τεσσαράκοντα.  
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Γεώργιος Ζιαζιάς, Τοπωνυμική εγκυκλοπαίδεια οδών και πλατειών της Λάρισας, Λάρισα, 1995, σελ. 396.
[2]. Νικόλαος Παπαθεοδώρου, «Τα δίδυμα σπίτια της 31ης Αυγούστου», Ελευθερία (Λάρισα), 9 Μαΐου 2018.
[3]. Νικόλαος Παπαθεοδώρου, «Η κατασκευή του Δημοτικού Νοσοκομείου Λαρίσης (1888)», Ελευθερία (Λάρισα), 6 Σεπτεμβρίου 2017.
[4]. Το 1954, επί δημαρχίας Σωτηρίου Ζιαζιά, αποφασίσθηκε με Βασιλικό Διάταγμα η κρατικοποίηση του Νοσοκομείου. Τότε ονομάσθηκε σε «Κουτλιμπάνειο και Τριανταφύλλειο Γενικό Νοσοκομείο Λαρίσης».
[5]. Ελευθερία (Λάρισα), φ. 6223 (24 Απριλίου 1945).
[6]. Μητροπολίτης Λαρίσης Δωρόθεος, «Δι’ ένα Λαρισαίον ευεργέτη», Αλήθεια (Λάρισα), φ. 469 (27 Μαΐου 1945) και Ελευθερία (Λάρισα), φ. 6249 (27 Μαΐου 1945).