Ο Αύγουστος μήνας, όμως, πριν από 73 χρόνια, κατέγραψε κι ένα από τα φρικιαστικότερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που δεν θα λησμονηθεί ποτέ και δεν πρέπει να διαγραφεί από τη μνήμη και την ιστορία, στις μελλούμενες γενιές του κόσμου.
Όταν η Χριστιανοσύνη γιόρταζε και πανηγύριζε τη Μεταμόρφωση του Σωτήρα, στις 6 Αυγούστου του 1945, οι «προστάτες» των λαών της γης, οι ηγήτορες Αμερικάνοι, με πρόεδρο τότε τον κ. Τρούμαν, για να αποκτήσουν την υπεροχή και την αναγνώριση παγκοσμίως, ως υπερδύναμη, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο σε όλο τον πλανήτη, και να ’ναι η μόνη κυρίαρχη δύναμη στη γη (ενώ ο πόλεμος είχε κριθεί εκ του αποτελέσματος) έριξαν την πρώτη ατομική βόμβα στη πόλη Χιροσίμα και τη δεύτερη, τρεις μέρες αργότερα, στην πόλη Ναγκασάκι, σκορπώντας τον όλεθρο και την καταστροφή, σε μια χώρα της Ανατολής, που λέγεται Ιαπωνία. Χιλιάδες άνθρωποι οι νεκροί, εξαερώθηκε ένα κράτος πάνω στη γη, κι ακόμη μέχρι σήμερα τερατόμορφοι και παραμορφωμένοι άνθρωποι γεννιούνται, από την κακουργηματική αυτή πράξη και τις συνέπειες που είχαν αυτές οι δύο ατομικές βόμβες.
Αυτή η εγκληματική, η τρομακτική, η οδυνηρή και φοβερή πράξη, που έγινε τον Αύγουστο του 1945, σε βάρος του ιαπωνικού κράτους, είναι ένα από τα φοβερότερα και πρωτόγνωρα μέχρι τότε εγκλήματα, κατά ολόκληρης της ανθρωπότητας. Είναι μια αφάνταστη τραγωδία, μια απάνθρωπη γενοκτονία, που όμοιά της, στον κόσμο όλο, άλλη δεν έχει.
Αναμφίβολα, ό,τι έγινε στην Ιαπωνία και ό,τι γίνεται και θα γίνεται εσαεί σε βάρος των αδύναμων και ανήμπορων μικρότερων κρατών πάνω στη γη, από τις μεγάλες χώρες και δυνάμεις (κυρίως της Αμερικής και της Ρωσίας – μέχρι να πάρει και η Κίνα το «πάνω χέρι») αγνοώντας ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, Διεθνές Δικαστήριο και Δίκαιο, ένα και μόνο, ένα σκοπό και στόχο πάντα θα ’χουν, την εξάρτηση, την αιχμαλωσία και την εκμετάλλευση παντοιοτρόπως των πολλών απ’ την ολιγαρχία, είτε σε επίπεδο κρατών είτε σε επίπεδο ανθρώπινων μαζών και συμφερόντων.
Περάσανε δεκαετίες πολλές από τις ανατριχιαστικές, τις οδυνηρές και τρομαχτικές εκείνες εικόνες που έζησε ο κόσμος όλος, και εξακολουθούν να κάνουν τον γύρω του πλανήτη μέχρι σήμερα, κι όμως τα όπλα μαζικής καταστροφής κι οι πόλεμοι πολλαπλασιάζονται, αντί να λιγοστεύουν. Ο πλανήτης μας κι ο κόσμος όλος, εξακολουθεί να κινδυνεύει από τους παρανοϊκούς κι ανάλγητους ηγέτες. Οι άνθρωποι και οι λαοί μαντρώνονται και κοπαδοποιούνται, αγέλες γίνονται τρανές στις κοινωνίες όλες, με πλάνες με τεχνάσματα και προπαγάνδα πάντα, με την ψευτιά να κυβερνάει του κόσμου το βασίλειο.
Όμως, θα θέλαμε, κάπου εδώ, να περάσουμε ένα μήνυμα αισιοδοξίας στους συνανθρώπους μας. Η εποχή μας είναι πλούσια σε ερευνητικά πνεύματα, σε αποκαλύψεις, για καλύτερες συνθήκες ζωής, με δικαιότερο τρόπο κατανομής των αγαθών, που οι επινοήσεις των επιστημόνων θα μπορούσαν σημαντικά να διευκολύνουν τη ζωή στον πλανήτη μας, αν σταθούν πλάι και δίπλα στον άνθρωπο και αν προσφέρουν τα επιτεύγματά τους για το συλλογικό συμφέρον, για τις ανθρώπινες κοινωνίες, για τους πολλούς που είναι οι φτωχοί, και τους αδικημένους, για το καλό όλης της ανθρωπότητας. Οι πλουτοπαραγωγικές πηγές το επιτρέπουν, να γίνει ο κόσμος μια αγκαλιά, να ζει με την Ε Ι Ρ Η Ν Η, να έχει όλα τ’ αγαθά τα βασικά να ζήσει. Δεν είναι όνειρο αυτό και κάποια οπτασία, είναι αλήθεια ζωντανή σε κάθε κοινωνία, φτάνει να «ημερέψουμε» κι οι νόμοι της ζούγκλας να απομακρυνθούν απ’ τα κουβέρνα αυτής της γης, την κάθε εξουσία που θέλει να ’χει στο ζυγό τα πλήθη, η ολιγαρχία.
Από τον Δημήτρη Τσικούρα
* Ο Δημήτρης Τσικούρας είναι λογοτέχνης
