Οι πρώτοι που ανέβηκαν στον Μύτικα, την υψηλότερη κορυφή του Ολύμπου με υψόμετρο 2.918 μέτρα, ήταν το 1913 ο φωτογράφος Φρεντ Μπουασονά και ο λογοτέχνης Ντανιέλ Μπο Μποβί, με οδηγό τον ντόπιο κυνηγό Χρήστο Κάκαλο. Οι δύο Ελβετοί είχαν μείνει λέει έξι μήνες στο βουνό και αυτοί βρήκαν ότι η υψηλότερη κορυφή του είναι ο Μύτικας, ενώ ως τότε θεωρούνταν το Σκολαιό ή Σκολιό που φτάνει στα 2.911 μέτρα. Συνεργαζόμενοι οι δυό τους είχαν ήδη εκδώσει σπουδαία λευκώματα για τα βουνά της Ελβετίας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών, τους είχε καλέσει η Ελληνική Κυβέρνηση, αμέσως με την απελευθέρωση της Μακεδονίας, να δημιουργήσουν Λεύκωμα για τον Όλυμπο. Τη συγκεκριμένη έκδοση για τον Όλυμπο, στη Λάρισα την είχε στην κατοχή του μόνον ο Γιώργος Κατσίγρας, δεινός ορειβάτης κι ο ίδιος. Είναι άγνωστο πού βρίσκεται σήμερα το βιβλίο και αν συμπεριλαμβάνεται σε εκείνα που δώρισε στον Δήμο ο ευεργέτης της πόλης γιατρός.
Λίγα χρόνια μετά, το 1917, σε μια άλλη ανάβαση, ο Φρεντ Μπουασονά πέτυχε να αποτυπώσει με τον φακό του τον Μύτικα στεφανωμένο από τα σύννεφα, την κορυφή να ξεμυτίζει ανάμεσά τους, να τα υπερβαίνει. Μια απόκοσμη εικόνα μπροστά στον θρόνο του Δία. Το σύννεφο λέει έρχεται από κάτω, από τη θάλασσα κι όχι από τον ουρανό, ανεβαίνει από τα Μεγάλα Καζάνια. Θα τη γνώριζαν κι οι Αρχαίοι την πορεία του φαινομένου, γι’ αυτό ίσως να ονόμασαν τον Δία Νεφεληγερέτη.
Ποιος τα διηγείται όλα αυτά; Ο υπεραιωνόβιος δημοσιογράφος Λάζαρος Αρσενίου, ορειβάτης κι αυτός στα νιάτα του, ο οποίος διατηρεί στο σαλόνι του σπιτιού του τη θρυλική φωτογραφία του Μπουασονά, η οποία μετράει ακριβώς 100 χρόνια ύπαρξης. Μια αιώνια εικόνα του προαιώνιου βουνού. (Ο Λαζ. Αρσενίου ενημερώνει ότι έχει παραχωρήσει την εικόνα και στον φωτογράφο Γιώργο Μποντικούλη από τον οποίο μπορεί να προμηθευτούν τη φωτογραφία τυχόν ενδιαφερόμενοι).
Ζ.
