Βρίσκεται στο βιβλίο του Σουηδού δημοσιογράφου ArvidWester, ο οποίος ήταν απεσταλμένος εφημερίδων της Στοκχόλμης και του Χέλσιγκφορ με αποστολή να καλύψει τον διαγραφόμενο πόλεμο[1]. Τις προσωπικές του εμπειρίες από τον ατυχή για τα ελληνικά στρατεύματα πόλεμο κατέγραψε ο Arvid Wester μετά το τέλος του πολέμου σε βιβλίο με τίτλο FalttagsminnenfranThessalien, το οποίο εκδόθηκε στη Στοκχόλμη το 1897 στα σουηδικά.
Το κεντρικό θέμα της εικόνας αποτελείται από μια ομάδα έφιππων αξιωματικών και υπαξιωματικών του ιππικού να βρίσκεται εν στάσει στο σημείο όπου συναντιούνται οι σημερινοί δρόμοι Βενιζέλου, 31ης Αυγούστου και Αμαλίας. Το σημείο αυτό βρίσκεται απέναντι από τα Ανάκτορα, στα οποία την περίοδο εκείνη κατοικούσε ο Διάδοχος Κωνσταντίνος, ο οποίος ήταν επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων και συγχρόνως εδραζόταν το στρατηγείο του.
Σε ένα άλλο επίπεδο της εικόνας πίσω από τους ιππείς διακρίνεται η πρόσοψη του Γενί τζαμί. Το τζαμί αυτό ήταν το μοναδικό εν λειτουργία το 1897 και εξυπηρετούσε τις θρησκευτικές ανάγκες των μουσουλμάνων οι οποίοι είχαν απομείνει στη Λάρισα έπειτα από την προσάρτηση της Θεσσαλίας το 1881. Τα υπόλοιπα τζαμιά είχαν υποστεί σοβαρές καταστροφές από την φθορά του χρόνου και την εγκατάλειψη.Το πότε ακριβώς κτίστηκε το Γενί τζαμί δεν είναι γνωστό. Από αρχιτεκτονική του μορφή και άλλες ειδήσεις από δημοσιεύματα των εφημερίδων της εποχής πιστεύεται ότι θα πρέπει να κατασκευάσθηκε μεταξύ των ετών 1884 και 1892. Η δαπάνη κατασκευής του καλύφθηκε από τα χρήματα τα οποία κατέβαλε ο βασιλέας Γεώργιος Α΄ για την αγορά του κτιρίου των Ανακτόρων από τον Τούρκο ιδιοκτήτη του, με την προτροπή της βασίλισσας Όλγας.
Το 2017 συμπληρώνονται 120 χρόνια από τον πόλεμο του 1897, το πεδίο μάχης του οποίου υπήρξε η Θεσσαλία και ένα μέρος της Ηπείρου. Έμεινε γνωστός και ως «ατυχής πόλεμος» ίσως για να μην πληγωθεί η εθνική ευαισθησία των Ελλήνων από την οδυνηρή έκβασή του, αλλά και ως «πόλεμος των 33 ημερών» για το σύντομο χρονικό διάστημα που χρειάσθηκαν τα τουρκικά στρατεύματα να φθάσουν από την Μελούνα που ήταν τα σύνορα, μέχρι πριν τη Λαμία, όταν με την μεσολάβηση των Μεγάλων Δυνάμεων της Ευρώπης επιτεύχθηκε ανακωχή. Ο πόλεμος αυτός είχε την πρωτοτυπία σε σχέση με άλλους να είχε προαναγγελθεί, γι’ αυτό και τα έγκυρα ειδησεογραφικά μέσα της Ευρώπης και της Αμερικής είχαν φροντίσει από νωρίς να αποστείλουν δημοσιογράφους για να καλύψουν τα γεγονότα της επικείμενη σύρραξης. Ανατρέχοντας σ’ αυτές τις ξένες εφημερίδες, εκτός από την ειδησεογραφία γύρω από την πορεία των μαχών συναντάμε και πολλές εικόνες που απεικονίζουν τοπία της Θεσσαλίας και κυρίως της Λάρισας, η οποία αποτελούσε την σπουδαιότερη και μεγαλύτερη πόλη, η οποία βρισκόταν πολύ κοντά στα πεδία των μαχών Με έναν πρόχειρο υπολογισμό και χωρίς να έχουν ερευνηθεί όλες οι πηγές, οι φωτογραφίες και τα χαρακτικά που έχουν συγκεντρωθεί και απεικονίζουν την πόλη μας υπερβαίνουν τις εκατό Με την ευκαιρία της φετινής επετείου των 120 χρόνων θα έχουμε την ευκαιρία να δημοσιεύσουμε και να σχολιάσουμε μερικές, τις πιο αντιπροσωπευτικές.
Η Ίλη Ιππικού εμφανίζεται στην εικόνα να βρίσκεται έξω από τα ανάκτορα της Λάρισας, γύρω από τα οποία υπήρχε τις παραμονές του πολέμου μεγάλη κίνηση ανώτερων στρατιωτικών,οι οποίοι μαζί με τον διάδοχο Κωνσταντίνο κατέστρωναν τα επιτελικά σχέδια.
Το κτίριο των ανακτόρων ήταν ένα μεγάλο τουρκικό κονάκι που είχε επιλεγεί για να στεγάσει προσωρινά τον Οκτώβριο του 1881 τον βασιλέα Γεώργιο κατά την πρώτη επίσκεψή του στη Λάρισα μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας. Ιδού πώς το περιγράφει ο παλιός δήμαρχος Μιχαήλ Σάπκας, ο οποίος προσκλήθηκε και το επισκέφθηκε πολλές φορές: «Ο Βασιλεύς μετά της ακολουθίας του εγκατεστάθη εις το μέγαρον του Χαϊρή βέη, το κεντρικώτερον και μεγαλοπρεπέστερον κονάκι της Λαρίσης, όπερ έκτοτε εχαρακτηρίσθη ως Ανάκτορον του ελευθερωτού Βασιλέως Γεωργίου του Α’. Ευρίσκετο τούτο εις κεντρικωτάτηνθέσιν της πόλεως, ευρυχωρότατον, με δύο ορόφους, με αιθούσαςευρυτάτας, δωμάτια, θαλάμους και προθαλάμους πολλούς. Επιπλωμένον, με πλουσιωτάτους περσικούς τάπητας, μεταξωτά παραπετάσματα και επιτραπέζια σκεύη αργυρά και επίχρυσα. Το πράγματι Βασιλικόν τούτο Μέγαρον ηγείρετο εν μέσω κήπου ωραιοτάτου με άπειρον πρασινάδα, με συστάδας αειθαλών δένδρων και ανθώνας με όλως εξαιρετικά άνθη και με άφθονα ρέοντα ύδατα άτινα προωθούντο εκ του Πηνειού ποταμού δι’ ανυψωτικής αντλίας, τοποθετημένης εις τον παρά τον Πηνειόν ποταμόν ατμόμυλον των Χρ. Γεωργιάδου. Δια την συντήρησιν του θαυμαστού αυτού κήπου ήσαν εις την υπηρεσίαν του Μεγάρου κηπουροί και ειδικοί ανθοκόμοι. Δια την άρδευσιν και το πότισμα υπήρχε ειδική δεξαμενή εις τον κήπον[2].
--------------------------------------------------
[1[.Ήταν στρατιωτικός και συγχρόνως διατελούσε και ανταποκριτής εφημερίδων. Με τις ιδιότητες αυτές έλαβε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις εκτός της χώρας του.Έτσι ακολούθησε το 1897 τον ελληνικό στρατό κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στη Θεσσαλία, έλαβε μέρος σε πολλές μάχες, συμπεριλαμβανομένης και της Μάχης των Φαρσάλων κατά την 5η Μαΐου (παλαιό ημερολόγιο), όπου είχε την ευκαιρία να διαπρέψει.
[1]. Από ανέκδοτο ιδιόχειρο χειρόγραφο 300 περίπου του δημάρχου Μιχαήλ Σάπκα με τον τίτλο «Αναμνήσεις», το οποίο βρίσκεται στην κατοχή του συγγραφέα και επιχειρείται η έκδοσή του σαν συμπλήρωση (Β΄ τόμος) του βιβλίου που έχει κυκλοφορήσει το 2012 με τίτλο:«Μιχαήλ Σάπκας, ο ευπατρίδης πολιτικός (1873-1956) Λάρισα (2013) έκδοση της ΔΕΥΑΛ.
* Από τον Νίκο Παπαθεοδώρου
nikapap@hotmail.com
