Μετά από 41 χρόνια, μια μάνα κρατά στα χέρια της τα οστά του νεκρού παιδιού της. Όλα αυτά τα χρόνια θρηνούσε χωρίς να έχει ένα σώμα να θάψει. Της είπαν ότι σκοτώθηκε στην Κύπρο. Δεν είδε όμως ποτέ το άψυχο κορμί του, τον τάφο του. Ο λόγος για τα οστά του στρατιώτη της Κυπριακής τραγωδίας Νικολάου Τσιγκαρόπουλου, που μετά από 41 χρόνια επέστρεψαν στους δικούς του.
Ο Νικολάος Τσιγκαρόπουλος έπεσε κατά την αντίσταση που πρόβαλε η ΕΛΔΥΚ στην περιοχή του κατεχόμενου τώρα στρατοπέδου της Δύναμης. Ο έφεδρος ανθυπασπιστής είχε ταφεί στο στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμειας καθώς είχε πέσει μαχόμενος κατά των Τούρκων στο Οχυρό Β΄ τον Αύγουστου 1974. Αρχικά ήταν αγνοούμενος, στη συνέχεια η οικογένεια ενημερώθηκε ότι ο άτυχος ανθυπασπιστής δεν ζει πια χωρίς όμως να γνωρίζει που βρίσκεται η σορός του.
Η υποδοχή των οστών έλαβε χώρα με στρατιωτικές τιμές στη γενέτειρά του, στην Έλαφο Πιερίας την περασμένη Τετάρτη.
Τα οστά έξι αγνοούμενων στρατιωτών, μεταξύ αυτών και του Νικόλαου Τσιγκαρόπουλου, ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA. «Η διαδικασία της ταυτοποίησης διήρκησε δέκα ολόκληρα χρόνια» αναφέρει στην «Ε» ο αδελφός του Αθανάσιος Τσιγκαρόπουλος για να προσθέσει ότι «έχει συγκροτηθεί μια επιτροπή που προσπαθεί να ταυτοποιήσει όλους όσους φονεύθηκαν στην Κύπρο. Όχι, μόνο από το 1974 αλλά και από πιο παλιά. Προσπαθούν να εντοπίσουν τα οστά που είναι θαμμένα στην ελεύθερη Κύπρο έτσι ώστε να ησυχάσουν έστω μετά από τόσα χρόνια και οι οικογένειες των αγνοουμένων».
Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ
Τα οστά των στρατιωτών παρέλαβαν, μετά από 41 χρόνια, συγγενικά τους πρόσωπα, τα οποία μεταφέρθηκαν από την Κύπρο στην Αθήνα. Από εκεί τα οστά του Νικολάου Τσιγκαρόπουλου έφθασαν στην Πιερία και στη γενέτειρά του την Έλαφο.
Μετά την επίσημη υποδοχή των οστών, στον ενοριακό ιερό ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ελάφου, τελέστηκε, μέσα σε κλίμα συγκίνησης, η νεκρώσιμη ακολουθία, προεξάρχοντος του σεβασμιοτάτου μητροπολίτου Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεωργίου.
Στην τελετή παραβρέθηκαν ανώτατοι αξιωματικοί, εκπρόσωποι της στρατιωτικής ηγεσίας, σύσσωμες οι τοπικές αρχές συγγενείς και συμπατριώτες του εκλιπόντος.
Εκπρόσωπος της στρατιωτικής ηγεσίας ανέγνωσε το βιογραφικό του Νικόλαου Τσιγκαρόπουλου, ενώ ο μητροπολίτης Κίτρους και Πλαταμώνος Γεώργιος επισήμανε ότι «οι ήρωες δεν πεθαίνουν. Ζουν στις καρδιές μας και στη συλλογική συνείδηση του έθνους, φωτίζοντας την πορεία μας προς το μέλλον». Μετά τη νεκρώσιμη ακολουθία, σχηματίστηκε πομπή, υπό τους ήχους της στρατιωτικής μπάντας, και η εναπόθεση των οστών στο οστεοφυλάκιο του ενοριακού κοιμητηρίου.
Σε κλίμα οδύνης, η ηλικιωμένη μητέρα του Νικολάου Τσιγκαρόπουλου ασπάστηκε τα οστά του γιού της μετά από τόσα χρόνια. «Ικανοποίηση μπορείς να αισθανθείς τις ώρες αυτές» αναφέρει ο αδερφός του στρατιωτικού «γιατί τώρα δικαιώθηκε και θα αναπαυτεί η ψυχή του στον τόπο του. Όλα αυτά τα χρόνια θρηνούσαμε χωρίς να έχουμε ένα σώμα να θάψουμε».
Η Ελλάδα, διά του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Άμυνας, Δημήτρη Βίτσα, υποκλίθηκε μπροστά στα λείψανα πέντε ανδρών της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου και ενός καταδρομέα, που υπερασπίστηκαν την Κύπρο στην τουρκική εισβολή του 1974 και στις δικοινοτικές συγκρούσεις της περιόδου 1963 - 1965. Και οι έξι θεωρούνταν αγνοούμενοι μέχρι την ανεύρεση των λειψάνων σε εκταφές στις ελεύθερες και κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου και την ταυτοποίηση των λειψάνων τους με τη μέθοδο του DNA. Τα λείψανα βρίσκονταν μέσα σε μικρά κιβώτια, που ήταν σκεπασμένα με τις σημαίες της Ελλάδος και της Κύπρου.
Σε μια απέριττη τελετή στο Γενικό Επιτελείο της Εθνικής Φρουράς στη Λευκωσία, ο επίτροπος προεδρίας για Ανθρωπιστικά Θέματα, Φώτης Φωτίου, παρέδωσε τα λείψανα στον αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Άμυνας, Δημήτρη Βίτσα.
Τα λείψανα ανήκουν στον συνταγματάρχη Σωτήριο Σταύρου, τους στρατιώτες Δημήτριο Τσούκα και Ζαχαρία Καρδάρα, τον έφεδρο ανθυπασπιστή καταδρομέα Νικόλαο Καβροχωριανό και τους έφεδρους ανθυπασπιστές Θεοφάνη Λουκάκη και Νικόλαο Τσαγκιρόπουλο. Οι τρεις πρώτοι ήταν στον κατάλογο της Ερευνητικής Επιτροπής για Αγνοούμενα Πρόσωπα (ΕΕΑ) και οι άλλοι τρεις στον κατάλογο της Κυπριακής Δημοκρατίας των Ελλαδιτών πεσόντων κατά την εισβολή. Στον κατάλογο της ΕΕΑ υπάρχουν 77 Ελλαδίτες αγνοούμενοι, οι 73 αγνοούμενοι ήταν από την τουρκική εισβολή και 4 από την περίοδο 1963-67. Από αυτούς ταυτοποιήθηκαν οι 14.
Άξιες θαυμασμού οι οικογένειες των πεσόντων για την αστείρευτη καρτερικότητά τους και την επιμονή, με την οποία αναζητούν τις τύχες των αγαπημένων τους προσώπων.
Ζωή Παρμάκη
