Από τον Κων/νο Τσιρονίκο
Από το ποδόσφαιρο και τα άλλα ομαδικά αθλήματα γνωρίζουμε ότι όταν δύο ομάδες πρόκειται να συναντηθούν η καθεμία έχει προηγουμένως μελετήσει την αντίπαλη, έτσι ώστε να γνωρίζει το παίξιμό της και κυρίως τα αδύναμα σημεία της. Αυτά που πρέπει να εκμεταλλευτεί για να πετύχει ένα θετικό αποτέλεσμα.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τις διαπραγματευτικές ομάδες των κρατών. Οι οποίες με την μελέτη της αντίπαλης πλευράς, την ικανότητά τους και τη διπλωματία τους διαβουλεύονται, ανοίγουν δρόμους και προχωρούν στην επίλυση των ζωτικών προβλημάτων των χωρών τους. Σε μια τέτοια διαπραγματευτική διαδικασία βρίσκεται σήμερα και η πατρίδα μας, η οποία διεξάγει κρίσιμες συζητήσεις με τους εκπροσώπους των ευρωπαϊκών θεσμών και του Δ.Ν.Τ.
Αυτές, εκ των πραγμάτων, είναι πολύ δύσκολες. Και το σημαντικότερο η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα βρίσκεται σε μειονεκτική θέση. Γιατί: α) Στερείται πλεονεκτημάτων, λόγω της δεινής οικονομικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Και η οποία την περισφίγγει όλο και περισσότερο... Και 2) Γιατί, όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν έχει μελετήσει καλά τη σκληρότητα και ακαμψία των θεσμών και δεν διδάχτηκε τίποτα από την εμπειρία των διαπραγματεύσεων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό και με άλλες τακτικές οδηγούν την κυβέρνηση σε μεγάλη δυσκολία και αδυναμία να πετύχει ευνοϊκές ρυθμίσεις για τη χώρα μας. Βέβαια, απομένει να το δούμε, γιατί το σκηνικό της διαπραγμάτευσης ακόμα δεν τελείωσε...
Η αβεβαιότητα όμως και το δυσμενές για μας κλίμα των συζητήσεων με τους εταίρους μας, καθιστά ακόμα πιο βαθιά την αρρωστημένη κατάσταση της οικονομίας μας. Με τη χώρα μέρα με τη μέρα να στεγνώνει από ρευστό με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την καταβολή μισθών και συντάξεων και τη λειτουργία των κοινωνικών θεσμών... Κι αυτά όλα συμβαίνουν γιατί, όπως και παραπάνω τονίσαμε, η κυβέρνηση δεν εκτίμησε καλά ούτε τις δυνατότητές της, μήτε τις ανάγκες της και κυρίως τη δύναμη των ευρωπαϊκών διεθνών θεσμών. Εκεί όπου όλα μετρώνται με την αξία του χρήματος. Που όμως η Ελλάδα δεν έχει. Γι' αυτό λοιδορείται και εμπαίζεται διεθνώς. Είναι λυπηρό, αλλά αυτή είναι η πραγματική κατάσταση της χώρας μας. Γι' αυτό η κυβέρνηση πρέπει να σταματήσει γρήγορα το αμυντικό και άγονο σύστημα διαπραγμάτευσης. Να βγει και λίγο στην επίθεση με πρωτοβουλίες, οι οποίες θα προέρχονται μέσα από σχέδιο και κοστολογημένα μέτρα τα οποία θα πείθουν τους δανειστές μας. Γιατί, κακά τα ψέματα, όταν διαπραγματεύεσαι δίνεις και παίρνεις. Το τι θα δώσεις και θα πάρεις εξαρτάται βέβαια και από την τακτική σου, τη μελέτη και κυρίως τη δουλειά που έκανες στο αντικείμενο αυτό.
Γι' αυτό, λοιπόν, αυτοί που έχουν την ευθύνη των διαπραγματεύσεων πρέπει να είναι καλά διαβασμένοι. Καλά εκπαιδευμένοι στην αντιμετώπιση των επιχειρημάτων της αντίπαλης πλευράς. Να βρίσκουν και να μελετούν και την τελευταία ακόμα λεπτομέρεια, η οποία είναι ικανή να δώσει πόντους προς τη θετική για μας εξέλιξη των κοινωνικών και εθνικών μας πραγμάτων. Έτσι η διαπραγματευτική μας τακτική θα γίνεται πιο επιθετική με τη χρησιμοποίηση ικανών επιχειρημάτων για την εξεύρεση δίκαιων λύσεων για τα προβλήματα της χώρας. Αυτά έπρεπε να κάνουμε ή να κάνουμε τώρα. Γιατί το κακό θα γίνει μεγαλύτερο ακόμα, αν συνεχίσουμε την αμυντική μας πρακτική έχοντας στυλωμένα τα πόδια μας στις λεγόμενες κόκκινες γραμμές. Και να μην το κουνάμε ρούπι. Δεν λέμε να παραδοθούμε, αλλά να βρούμε μια κοινή συνισταμένη. Γιατί ο χρόνος τρέχει και δεν είναι σύμμαχός μας. Γιατί η άμυνά μας σε κάποια χρονική στιγμή μπορεί να σπάσει και τότε τα "γκολ" που θα δεχθούμε θα είναι πολλά. Τα κακά θα διαδέχονται το ένα το άλλο. Κι αυτό πρέπει ν' αποφύγουμε. Βάζοντας λίγο νερό στο κρασί μας. Για να μην έρθει ο Αρμαγεδδών...
Αν, θέλουμε όμως να τραβήξουμε το καράβι της πατρίδας μπροστά πρέπει να κάνουμε γενναίες μεταρρυθμίσεις. Αυτές που έπρεπε να κάνουμε και δεν κάναμε. Αυτές που τώρα μας τις επιβάλλουν οι ξένοι, γιατί ποτέ μα ποτέ οι αδύναμες και εξαρτώμενες κυβερνήσεις δεν είχαν την τόλμη να συγκρουσθούν με συμφέροντα και συντεχνίες. Παρά μόνον επιδίδονταν και επιδίδοντας σε λαϊκίστικες υποσχέσεις για να κρατάνε σταθερή την εκλογική τους πελατεία. Αδιαφορώντας τελείως για την προκοπή και το μέλλον των νέων ανθρώπων οι οποίοι μένουν άνεργοι παίρνοντας, πολλοί απ' αυτούς, τον δρόμο της καταραμένης ξενιτιάς.
Συγκεντρωθείτε λοιπόν κύριοι της κυβέρνησης και γρηγορείτε στις διαπραγματεύσεις, γιατί "οι καιροί ου μενετοί". Κάντε λίγο πίσω εκεί που δεν μπορείτε να πάρετε κάτι και αγκαλιάστε με πάθος τις μεταρρυθμίσεις εκείνες, οι οποίες θα συντρίψουν κυριολεκτικά τη διαφθορά, την ιδιοτέλεια, το άδικο, την παρανομία... Ανοίγοντας έτσι τον δρόμο προς τη δημιουργία, την πρόοδο και την απελευθέρωση. Αυτά βεβαίως απαιτούν γενναιότητα, συγκρούσεις, ανύστακτη προσοχή, σκληρή δουλειά... Απαιτούν διαφωνία αγώνα. Για ν' αναστηθεί η Ελλάδα μας. Για να γίνει ένα απέραντο εργοτάξιο. Με επενδύσεις και δουλειές που μπορούν να μετατρέψουν την πατρίδα μας σ' έναν επίγειο παράδεισο. Τότε μόνον ο λαός μας θα νιώσει ήσυχος και δικαιωμένος. Γιατί το κράτος θα στέκεται απαρέγκλιτα στην υπηρεσία του, κατά τρόπον κοινωνικά δίκαιο και αξιοκρατικό.
