Μην το συζητάτε. Αυτό το 2008 ήταν δίσεκτο, όνομα και πράμα! Από πού να ξεκινήσει και πού να σταματήσει κανείς, που μέχρι τελευταία ώρα τα τραγικά γεγονότα, που σε παγκόσμιο επίπεδο - και σε εγχώριο βεβαίως - εξακολουθούν ν’ αφήνουν το ματωμένο - σε πολλές περιπτώσεις - χνάρι τους στη γη.
Δεν θα κάτσω τώρα ν’ απαριθμήσω τι έγινε και πότε στο χρόνο που έφυγε. Άλλωστε, αυτού του είδους οι... απαριθμήσεις γίνονται σε άλλου είδους πονήματα, τύπου ανασκοπήσεων. Έτσι που μας βοηθούν να κάνουμε το φλας - μπακ της χρονιάς και να δούμε τι καλά περάσαμε. Ό,τι περνάει, λοιπόν, αφήνει αυτό που λέμε «αίσθηση», «γεύση». Και η «αίσθηση» και η... «γεύση» που αφήνει ο χρόνος που πέρασε - ανεξάρτητα από τα προσωπικά βιώματα του καθενός - σε γενικότερο επίπεδο είναι «πικρή». Ή, τουλάχιστον, «ενοχλητική».
Ο κόσμος σίγουρα δεν έγινε καλύτερος το 2008. Μετά βεβαιότητος έγινε χειρότερος. Και κανείς δεν μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι θα βελτιωθεί το 2009. Γιατί, για να υπάρξει βελτίωση, πρέπει να βελτιωθούμε εμείς που προκαλούμε τις καταστάσεις. Ακόμη κι αν πρέπει να ξεκινήσουμε από τις φυσικές καταστροφές. Γιατί κι αυτές εμείς τις προκαλούμε σε ένα σημαντικό τους μέρος.
Το 2009, λοιπόν, που καλώς μας ήλθε και πολύ θα θέλαμε να το... καλοπιάσουμε, τώρα που ακόμη είναι... μικρό και δεν... καταλαβαίνει, δεν προβλέπεται να είναι και καμιά εξαιρετική χρονιά. Διότι, από χέρι γνωρίζουμε ότι οι συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης που ξεκίνησε τους τελευταίους μήνες του 2008, θα συνεχιστούν και θα γιγαντωθούν καθώς φαίνεται, με απρόσμενες συνέπειες (αν και τώρα πια είμαστε... ψυλλιασμένοι) για χιλιάδες ανθρώπους. Μέρα που είναι σήμερα, δεν είναι να κάτσουμε να αναφέρουμε τους αριθμούς που προβλέπουν τη δημιουργία στρατιών ανέργων - ήδη το ντόμινο της ανεργίας ελέω οικονομικής κρίσης - είναι σε εξέλιξη - που θα βρεθούν στο δρόμο. Και τις ευρύτερες συνέπειες που η οικονομική κρίση θα έχει στην καθημερινότητα όλων και φυσικά και στην καθημερινότητα της ελληνικής πραγματικότητας. Άλλωστε, παρά το γεγονός ότι ο Κ. Καραμανλής έχει κατ’ επανάληψη δηλώσει και μέχρι τώρα έτσι φαίνεται να εξελίσσονται τα πράγματα, ότι η ελληνική οικονομία άντεξε πολύ καλύτερα στις πιέσεις απ’ ό,τι άλλες ισχυρές οικονομίες, η αλήθεια είναι... Η αλήθεια είναι ότι οι πραγματικές συνέπειες της ύφεσης αναμένεται να... χτυπήσουν την Ελλάδα μέσα στο 2009 και τότε θα καταλάβουμε πόσο πραγματικά είμαστε... ανθεκτικοί και μέχρι ποιου βαθμού. Οπότε, αναπόφευκτα, απ’ όλες τις συμφορές που χτύπησαν τον πλανήτη το 2008 και απ’ όλες τις καταστροφές που προκάλεσε ή όχι ανθρώπινο χέρι, αν πρέπει να επιλέξουμε το κορυφαίο γεγονός, είναι ακριβώς η οικονομική ύφεση. Η οποία έχει να εμφανιστεί από τις αρχές του περασμένου αιώνα και στην έκταση και την ένταση που τώρα εμφανίζεται έχει άλλα χαρακτηριστικά.
Εν πάση περιπτώσει, σήμερα δεν είναι μέρα για να πάθουμε κατάθλιψη. Υπάρχει πάντα το αύριο, το μεθαύριο κι όλος ο χρόνος, βρε αδερφέ, να καταθλιβούμε με την ησυχία μας! Και επειδή, παρά την γκρίνια, την ανέχεια, την ταλαιπωρία και ό,τι άλλο, πάντα βρίσκουμε έναν τρόπο να τη διασκεδάζουμε την κατάσταση, έστω και πρόσκαιρα, ας κινηθούμε προς τέτοιες κατευθύνσεις.
Ευχές; Τι να ευχηθεί κανείς για το νέο χρόνο; Ίσως να είμαστε περισσότερο συνειδητοποιημένοι απέναντι στις συνολικές και τις προσωπικές μας ευθύνες και απέναντι στους άλλους. Διότι ένας κόσμος καλύτερος, που θέλουμε να ελπίζουμε ότι μπορεί να υπάρξει, δεν γίνεται από μόνος του. Εμείς τον φτιάχνουμε και εμείς τον χαλάμε επίσης. Και σ’ αυτό το τελευταίο έχουμε... ξεχωριστό ταλέντο!
Να ’στε καλά και να περνάτε καλύτερα και με το μαλακό οι πάσης φύσεως καταχρήσεις!
