Τελικά, ξέρετε κάτι; Αυτό το κανάλι της Βουλής είναι πολύ αδικημένο. Τα ωραιότερα προγράμματα έχει. Και μην πάει ο νους σε κλασικές ταινίες, θέατρο, ιστορικές σειρές και ντοκιμαντέρ. Καλά είναι κι αυτά, δεν λέω, αλλά ένα είναι το σίριαλ που σπάει κόκαλα, και θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει λιντ-ιν σε δελτίο ειδήσεων, με αξιώσεις για υψηλές θεαματικότητες: οι συνεδριάσεις της Βουλής! Και κακώς, πολύ κακώς δεν έχουμε το χρόνο, την υπομονή και το ενδιαφέρον να τις παρακολουθούμε.
Διότι, από τις συνεδριάσεις εκείνες που στα έδρανα κάθονται τρεις και ο κούκος και άλλος ξύνεται, άλλος λαγοκοιμάται και άλλος εκτοξεύει μύδρους από βήματος, διότι ξέρει ντε ότι τον παίρνει η κάμερα και μπορεί (λέμε τώρα) να τον δουν οι ψηφοφόροι του, μέχρι εκείνες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ένα είναι το σίγουρο: οι συνεδριάσεις της Βουλής είναι «χάρμα οφθαλμών».
Να πάρτε για παράδειγμα τη χθεσινή, εκεί που «παλεύουν» για το φορολογικό τού Αλογοσκούφη. Τι ποίημα ήταν αυτό;! Κάθονται δήθεν κάτι ευφάνταστοι συγγραφείς και γράφουν σίριαλ. Μια συνεδρίαση της Βουλής να αντιγράψουν - έτσι σε «καλή μέρα» - τα φάγανε τα μηχανάκια της AGB.
Βασικά, σύμφωνα με το χθεσινό σενάριο - και ενώ η κυβέρνηση εξακολουθεί να πλήττεται από χαμηλό βαρομετρικό - ο Μιχαλολιάκος και ο Μανώλης είχαν τη φαεινή ιδέα να διαφωνούν με τις προτάσεις Αλογοσκούφη και συγκεκριμένα αυτή που αφορά στη «γενιά των 700 ευρώ». Με την ευκαιρία, να επισημάνουμε ότι ο Μιχαλολιάκος είναι «νέα εισαγωγή» στους διαφωνούντες τού κυβερνώντος κόμματος, οι οποίοι σε λίγο θα μπορούν να φτιάξουν και τον δικό τους σύλλογο. Ε, αφού είπαν - είπαν - είπαν, προς τέρψιν των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που είχαν την κρυφή ελπίδα ότι θα καταψήφιζαν και θα γινόταν της κακομοίρας, τι έκαναν; Ό,τι κάνει και ο Τατούλης. Ψήφισαν τελικά το νομοσχέδιο, οπότε προκλήθηκε θύελλα αντιδράσεων από το ΠΑΣΟΚ. Σου λέει, δεν μπορεί να μας... γλυκαίνετε έτσι και να μας γεμίζετε ελπίδες και μετά να ψηφίζετε! Σηκώθηκε ο Ρέππας, άρχισε να ωρύεται, προσπαθούσε να τον βάλει σε τάξη ο Σούρλας, παίρνει μετά το λόγο ο Παναγιωτόπουλος και λέει ότι: ότι οι βουλευτές της Ν.Δ. δεν είναι ούτε αγέλη, ούτε λόχος, έχουν τη δυνατότητα και το δικαίωμα να εκφράζουν την άποψή τους και να ψηφίζουν εν συνεχεία (...ό,τι λέει η «γραμμή»). Αυτό δεν το είπε, αλλά τι να λέμε τώρα; Ο νοών νοείτω! Άλλωστε το ’χουν ξεκαθαρίσει ότι η «κόκκινη γραμμή» υπερβαίνεται την ώρα που ένας βουλευτής θα καταψηφίσει νομοσχέδιο στη Βουλή.
Μετά πήρε το λόγο ο Βενιζέλος, ο οποίος αποκάλεσε τους βουλευτές που διαφωνούν, αλλά ψηφίζουν, «τζάμπα μάγκες» και, προφανώς, θυμήθηκε ένα παλιό φιλμ «τον αιχμάλωτο της Τζέντα». Και είπε: ο Καραμανλής είναι αιχμάλωτος. Αιχμάλωτος του Βουλγαράκη. Αιχμάλωτος του Ρουσόπουλου, αιχμάλωτος του Τατούλη και δεν θυμάμαι και ποιων ακόμη. Τέλος πάντων, αιχμάλωτος γενικώς. Μετά ξαναπήρε το λόγο ο Παναγιωτόπουλος, που τον άρχισε σε ψιλό γαζί. Ότι και καλά ο Βενιζέλος τα λέει αυτά διότι μιας και ο Παπανδρέου λείπει στη Θεσσαλονίκη, θέλει να τον υποκαταστήσει εντός Βουλής και να δείξει και στους συναδέλφους του βουλευτές τα ηγετικά του προσόντα. Διότι έχει ο καιρός γυρίσματα.
...Μετά, δεν ξέρω τι έγινε, γιατί άλλαξα κανάλι, αλλά τι σημασία έχει; Το αποτέλεσμα το ξέρουμε. Και το αποτέλεσμα είναι ότι τελικά το πέρασε ο Αλογοσκούφης το δικό του, και ότι η κυβέρνηση στην παρούσα κρίσιμη φάση και με ένα τόσο κρίσιμο θέμα στο τραπέζι, την σκαπούλαρε για μια ακόμη φορά. Διότι καταπώς είπε και ο Καραμανλής παραπροχθές, η ομάδα είναι συμπαγής... τελικά. Διότι κατά τη διάρκεια...
Εδώ όμως δεν ξεκινήσαμε να εξετάσουμε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Εδώ κρίναμε τη διασκεδαστική εικόνα που αποπνέει συχνά - πυκνά η Βουλή και οι συνεδριάσεις της και λέμε ότι αδικείται από πλευράς τηλεθέασης.
...Άλλωστε, να σας πω κα κάτι που ήδη ξέρετε; Υπάρχουν καλύτεροι ηθοποιοί από τους πολιτικούς; Τι η Σχολή του Εθνικού και τι η Σχολή του Κουν και δεν ξέρω και ’γω ποια. Στο Κοινοβούλιο να πηγαίνουν οι φέρελπεις ηθοποιοί να μαθαίνουν γρήγορα και σίγουρα.
