Εσείς, ας πούμε τώρα, θυμάστε τις πέντε θέσεις του Παπανδρέου, «εθνικούς στόχους» τους βάφτισε, για τον τρόπο που θα κυβερνήσει τη χώρα; Που, δεν ξέρω και ’γω πόσο καιρό προετοιμαζόταν για να ανακοινώσει αυτό το... «πλάνο διακυβέρνησης», προκειμένου να εντυπωσιάσει τα πλήθη. Διότι όλοι του λέγανε, ακόμη και η Δαμανάκη, που λέει ο λόγος, ότι, τέλος πάντων, πρέπει να υπάρξει μια σαφήνεια σχετικά με τον τρόπο που το ΠΑΣΟΚ σκέφτεται να κυβερνήσει και όχι να εξαντλείται όλο αυτό σε φιλοσοφικές προσεγγίσεις και σε μισόλογα. Προετοιμαζόταν, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ, δεν ξέρω και ’γω πόσο χρόνο πριν, προκειμένου να παρουσιάσουν μια πειστική πρόταση διακυβέρνησης του τόπου για να εντυπωσιάσουν τα πλήθη και να πείσουν ότι όντως μπορούν να κυβερνήσουν τον τόπο.
Βέβαια, παρενθετικά το λέμε αυτό, ο λαός που είναι σώφρων, σε μέτρηση που παρουσιάστηκε προχθές από τηλεοπτική εκπομπή, σε σχετικό ερώτημα «ποιος μπορεί να βγάλει τον τόπο από την κρίση πιο αποτελεσματικά» και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τους έφερε περίπου «ισόπαλους» σε ποσοστά, καταδεικνύοντας αυτό που δεν καταλαβαίνουν ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν οι πολιτικοί ότι η κρισιμότητα της χρονικής συγκυρίας που προκύπτει από την παγκόσμια οικονομική κρίση είναι τόση και τέτοια που δεν έχει σημασία «ποιο» είναι το κόμμα που κυβερνά. Σημασία έχει να υπάρξει «συναίνεση» για να αντιμετωπιστεί αυτός ο «εθνικός κίνδυνος» που δεν έχει ούτε κόμμα, ούτε χρώμα.
Εν πάση περιπτώσει, για να επιστρέψουμε στο θέμα, προετοιμάστηκαν στο ΠΑΣΟΚ και την Κυριακή που μας πέρασε βγήκε πανηγυρικά ο Γ. Παπανδρέου και ανακοίνωσε αυτούς τους περιβόητους εθνικούς στόχους που θα μας... σώσουν.
Στη Νέα Δημοκρατία, πάλι, να μη μείνουν πίσω και εκτός επικαιρότητας, κανόνισαν να κάνει ο Κ. Καραμανλής μια ομιλία στην ΟΝΝΕΔ, ώστε να παίξει την ίδια μέρα στην επικαιρότητα και να μην... υστερήσει έναντι του «αντιπάλου» του. Και, επ’ ευκαιρία της... εορτής ο Κ. Καραμανλής δήλωσε ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές: «Δεν σκέφτομαι εκλογές, τέρμα», μπας κι έτσι δώσει ένα τέλος στην εκλογολογία.
Τους άκουσε κανείς; Είτε τον έναν είτε τον άλλον; Κάθισε κανείς ν’ ασχοληθεί με τους... βαθυστόχαστους στόχους τού Παπανδρέου για τη διακυβέρνηση του τόπου ή με τις δηλώσεις του Καραμανλή ότι δεν σκέφτεται εκλογές; Όχι βεβαίως - βεβαίως του... Θεμιστοκλέους. Διότι απλούστατα και οι δύο και τα επιτελεία τους λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Ο οποίος ξενοδόχος εν προκειμένω ήταν ο Παλαιοκώστας. Ο οποίος, επίσης, μαζί με το... επιτελείο του, είχε προγραμματίσει ν’ αποδράσει την Κυριακή. «Μια Κυριακή, ποιος το περίμενε πως θα ’ταν Κυριακή»... που λέει και το άσμα. Και...
...Και φυσικά, κέρδισε τις εντυπώσεις και την επικαιρότητα. Έκανε για δεύτερη φορά μια... κινηματογραφική απόδραση, συγκέντρωσε επάνω του όλα τα φώτα της δημοσιότητας, το ενδιαφέρον όλου του κόσμου (που έτσι κι αλλιώς έχουν βαρεθεί τους πολιτικούς), την προτίμηση όλων των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και φυσικά πήρε το... Όσκαρ της επικαιρότητας. Και άφησε τον Καραμανλή και τον Παπανδρέου να τρώνε τη σκόνη του και να τρώνε και τα λυσιακά τους, επίσης, που ουδείς ασχολήθηκε με όσα βαρυσήμαντα είχαν να πουν (λέμε τώρα) και όλοι ασχολήθηκαν και ασχολούνται με τον Παλαιοκώστα.
...Διότι πώς να το κάνουμε; Σ’ αυτή τη ζωή υπάρχουν και οι λεγόμενοι «αστάθμητοι παράγοντες» ή... «Παλαιοκώστηδες», που την τελευταία στιγμή ανατρέπουν τα δεδομένα και αλλάζουν το παιχνίδι.
Τώρα «αν», λέμε «αν» αποφασίσουν Καραμανλής και Παπανδρέου ν’ ανέβουν σε κάνα ελικόπτερο και να... αποδράσουν από την πολιτική ζωή τού τόπου, μπορεί και μεις να τους δούμε με άλλο μάτι, αλλά... Αλλά πού τέτοια τύχη;!
