Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής προχώρησε στις αρχές του χρόνου σε ανασχηματισμό της κυβερνήσεως του, ανακατεύοντας τη «γαλάζια» τράπουλα και άφησε «εκτός», υπουργούς που είχαν γίνει στόχος της κοινής γνώμης, δηλαδή τους φερομένους ως εμπλεκόμενους στο σκάνδαλο της Μονής Βατοπαιδίου και τους Υπουργούς Οικονομίας και Αναπτύξεως, αλλά και τον εξάδελφό του Μιχάλη Λιάπη.
Παραλλήλως «φρόντισε» να τοποθετήσει σε ένα (θεωρητικά) ανώδυνο (άρα δίχως εμφανείς κινδύνους πολιτικής φθοράς) Υπουργείο, αυτό του Πολιτισμού τον πρώην Υπουργό Αντώνη Σαμαρά (με όσα αυτό σημαίνει για τη λεγομένη μετά – Καραμανλή εποχή) επί της ουσίας δε (έχει επικριθεί ότι) «συγκυβερνά» με τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Γιώργο Σουφλιά και την Υπουργό των Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη.
Οι εξελίξεις αυτές φάνηκε αρχικώς ότι μπορεί να δώσουν «μια κάποια ανάσα» στην κυβέρνηση και αυτό καταγράφτηκε στις, αμέσως μετά τον ανασχηματισμό, δημοσκοπήσεις (που έδειξαν ότι «έκλεισε κάπως» η ψαλίδα που χωρίζει το ΠΑΣΟΚ από τη ΝΔ) οι οποίες, όμως, «έδωσαν» ένα ακόμη μήνυμα, εκ μέρους της κοινωνίας, ότι, δηλαδή, η κοινωνία αισθάνεται ανασφάλεια για το αύριο και δεν θέλει (δηλαδή δεν νοιάζεται για) εκλογές.
Ωστόσο, η κυβέρνηση έχει επιλέξει, όπως όλα δείχνουν, να κινηθεί με γνώμονα την καλλιέργεια προσδοκίας (πάσης φύσεως) ασφάλειας για τους πολίτες (ιδιαίτερα αυτούς που θεωρούνται ή είναι νοικοκυραίοι και φυσικά τη λεγομένη μεσαία τάξη) και την ίδια στιγμή κινείται με μικροκομματική και κοντόθωρη λογική και στήνει σκηνικό εκλογών, με την (κρυφή) ελπίδα ότι θα μπορέσει να διατηρήσει τη διαχείριση και τη νομή της εξουσίας.
Βεβαίως, δεν θέλει να χρεωθεί η ίδια την ανευθυνότητα της προσφυγής στις κάλπες εν μέσω οικονομικής κρίσεως και προς τούτο προσπαθεί να επιρρίψει στο ΠΑΣΟΚ την καλλιέργεια κλίματος εκλογών, το οποίο επιμένει να λέει ότι θέλει εκλογές ως διέξοδο στα αδιέξοδα του τόπου.
ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΚΛΙΜΑ...
Οι διαψεύσεις (σκοπιμότητας) στις οποίες προέβη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Αντώναρος δεν μπορούν φυσικά να αναιρέσουν το γεγονός ότι είναι η κυβέρνηση που προσπαθεί να βάλει τη χώρα σε τροχιά εκλογών, με φιλολαϊκές εξαγγελίες και παροχές και με στόχο την επαναπροσέγγιση του λεγομένου μεσαίου χώρου, αλλά και των αγροτών, ήδη δε είναι σε εξέλιξη μια σειρά κινήσεων, από αρκετούς υπουργούς, με κεντρικό στόχο να διαμορφωθεί προεκλογικό κλίμα.
Η στρατηγική της κυβερνήσεως έχει καθαρά εκλογικά χαρακτηριστικά, επειδή δε κινείται με τη λογική του «βλέποντας (τις δημοσκοπήσεις) και κάνοντας» φαίνεται πως δεν έχει αποκλείσει την εκδοχή των πρόωρων εκλογών, είτε πριν , είτε μαζί με τις ευρωεκλογές.
Άλλωστε, η κυβέρνηση που προέκυψε μετά τον ανασχηματισμό, ουσιαστικά «ρίχνει την μπάλα στην εξέδρα», καθώς προσπαθεί να γίνει (απλώς) ευχάριστη στην κοινή γνώμη, αλλά αυτό σημαίνει πως δεν θα λύσει τα προβλήματα, αφού εξαγγέλλει παροχές και μεταθέτει, για πολλοστή φορά, τα δύσκολα για το μέλλον.
Άραγε, δεν είναι μετάθεση των δύσκολων για το μέλλον η ανακοίνωσή του για διάλογο για την Παιδεία χωρίς προαπαιτούμενα (και η απόσυρση των επίμαχων διατάξεων του νομοσχεδίου που είχε καταθέσει ο προκάτοχός του) ή η «πρόσκληση» Καραμανλή για διακομματική επιτροπή για το καυτό θέμα της εκπαιδεύσεως;
Άραγε δεν είναι προεκλογικής σκοπιμότητας και δεν συνιστά επιχείρηση «γοητείας» προς την κοινή γνώμη, το ξαφνικό ενδιαφέρον (και οι παροχές) για τους αγρότες, οι οποίοι, όμως, δεν φαίνεται να πείθονται και ήδη βρίσκονται με τα τρακτέρ τους στους δρόμους;
Άραγε δεν είναι προεκλογικής σκοπιμότητας η τροπολογία που κατέθεσε η Υπουργός Απασχολήσεως Φάνη Πάλλη-Πετραλιά για την πρόσληψη περίπου 60.000 ανέργων στο Δημόσιο, με την επιδότηση θέσεων εργασίας από τον ΟΑΕΔ, ενώ προετοιμάζονται και έκτακτες χρηματοδοτήσεις ανέργων;
Άραγε δεν είναι προεκλογικής σκοπιμότητας το σχέδιο νόμου με το οποίο ανατρέπεται η υφιστάμενη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών και επέρχονται ριζικές αλλαγές στις προσλήψεις προσωπικού;
Κι όλα αυτά σε μια χρονική συγκυρία, κατά την οποία η ίδια η κυβέρνηση (δια του μέχρι προ ολίγου καιρού «τσάρου» της Οικονομίας Γιώργου Αλογοσκούφη) έλεγε πως δεν υπάρχουν περιθώρια για παροχές, ότι η οικονομία δεν αντέχει και όσοι (δηλαδή το ΠΑΣΟΚ) ομιλούν για παροχές και δίνουν υποσχέσεις, αυτοί είναι λαϊκιστές και ανεύθυνοι.
Τώρα, δηλαδή, βρέθηκαν τα χρήματα;
Δεν είναι προεκλογικής σκοπιμότητας η νέα εκδοχή του «Τσοβόλα δώστα όλα», που στις μέρες μας τείνει να μετεξελιχθεί σε «Γιάννη (Παπαθανασίου) δώστα όλα»;
Παρά ταύτα θα πρέπει να επισημανθεί πως η κυβέρνηση δείχνει να προσγειώνεται ανώμαλα μετά τις τελευταίες επισημάνσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ελληνική οικονομία, επισημάνσεις που προοιωνίζονται ένα πολύ δύσκολο 2009 και πολλά θα κριθούν στα τέλη Φεβρουαρίου αν η Κομισιόν αποφασίσει νέα επιτήρηση για την ελλαδική οικονομία.
ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΘΕΛΕΙ ΕΚΛΟΓΕΣ...
Κι ενώ η οικονομική κρίση «δείχνει τα δόντια της», το ΠΑΣΟΚ λέει ότι ζητεί εκλογές και φέρεται αποφασισμένο να αξιοποιήσει τη μοναδική de facto συνταγματική δυνατότητα που διαθέτει ώστε «να σύρει» τη ΝΔ σε εκλογική αναμέτρηση, το αργότερο τον Μάρτιο του 2010, με πρόσχημα την αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.
Το ΠΑΣΟΚ γνωρίζει τη δύσκολη οικονομική συγκυρία και τα επώδυνα μέτρα που θα (κληθεί να) εφαρμόσει, αν και εφόσον κερδίσει τις προσεχείς εκλογές, αλλά ουσιαστικά υπόσχεται πως αν έλθει στην εξουσία τα προβλήματα θα λυθούν ως δια μαγείας.
Εν προκειμένω, ο λαλίστατος Μίμης Ανδρουλάκης ούτε λίγο, ούτε πολύ δήλωσε πως το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να κοροϊδεύει τον κόσμο και να (του) καλλιεργεί υπέρμετρες προσδοκίες, αλλά θα πρέπει να πει ξεκάθαρα πως κι αυτό, αν έλθει στην κυβέρνηση, θα εφαρμόσει περιοριστική πολιτική.
Εξ άλλου, το κόμμα της μείζονος αντιπολιτεύσεως προσπαθεί να κερδίσει εκ νέου αυτό που απώλεσε, δηλαδή το ηθικό πλεονέκτημα έναντι της κυβερνήσεως. Και πρότεινε τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, η δε κυβέρνηση, εν προκειμένω, φυγομάχησε.
Αλήθεια, αφού όλα είναι τόσο καθαρά, γιατί η ΝΔ επέλεξε τη στάση που επέλεξε; Τι φοβήθηκε;
Ή μήπως δεν είναι τόσο καθαρά και θέλει να τα κουκουλώσει;
Όμως, το ΠΑΣΟΚ θα αξιοποιήσει αυτήν την ευκαιρία που του δόθηκε και θεωρείται βέβαιο ότι στην (οψέποτε υπάρξει) προεκλογική περίοδο θα «παίξει» με την απώλεια του ηθικού πλεονεκτήματος εκ μέρους της ΝΔ.
Πέρα δε και έξω από αυτό, το ΠΑΣΟΚ επέλεξε να ομιλήσει για εκλογές, συνδέοντας τις μάλιστα με την προεδρική εκλογή της επόμενης χρονιάς κι ενώ παραμένει άγνωστο η μεν κυβέρνηση αν θα θελήσει να ζητήσει την επανεκλογή του Κάρολου Παπούλια, ο δε Πρόεδρος δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του αναφορικά με τις μελλοντικές προθέσεις του.
Αυτή ακριβώς η σύνδεση έδωσε την αφορμή για να παιχθεί «η κολοκυθιά» μεταξύ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, με τα δύο κόμματα να αλληλοκατηγορούνται για το ποιος άνοιξε και συντηρεί την εκλογολογία.
Η ...ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ
Όμως, γι’ αυτή την «κολοκυθιά» υπήρξε και μια δεύτερη αφορμή (πέραν φυσικά του προεκλογικού κλίματος που καλλιεργεί δια των ενεργειών της η ίδια η κυβέρνηση) που σχετίζεται με τις πληροφορίες (από κυβερνητικές πηγές) ότι ο Κώστας Καραμανλής θα κάνει εκλογές την Άνοιξη, αν η ΝΔ μειώσει τη διαφορά της από το ΠΑΣΟΚ στο 2-2,5%.
Ο πρωθυπουργός φέρεται να εκτιμά ότι η διαφορά υπέρ του ΠΑΣΟΚ δεν έχει παγιωθεί και ως εκ τούτου αναμένει τα πορίσματα των δημοσκοπήσεων στα τέλη Φεβρουαρίου για να λάβει τις τελικές αποφάσεις του, φυσικά δε και τις αποφάσεις της Κομισιόν για την ελλαδική οικονομία.
Δηλαδή, αν θα πάει τη χώρα σε εκλογές πριν τις ευρωεκλογές, μαζί με αυτές, ή αργότερα (με απώτατο όριο το 2010 – λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας) σενάρια που το καθένα τους έχει υποστηρικτές και πολεμίους εντός της κυβερνήσεως.
Θα πρέπει, πάντως, να σημειωθεί ότι οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δεν φαίνεται ότι μπορεί να δικαιώσουν τις προσδοκίες του Μεγάρου Μαξίμου και της Ρηγίλλης, καθώς η διαφορά με το ΠΑΣΟΚ παραμένει υπέρ του κόμματος της μείζονος αντιπολιτεύσεως και ίσως αυτό να μην αλλάξει ούτε στις επόμενες έρευνες της κοινής γνώμης το Φεβρουάριο.
Δεν θεωρείται τυχαίο πως οι τελευταίες πληροφορίες φέρουν τον Κώστα Καραμανλή να απομακρύνει από τις σκέψεις του σενάρια για προσφυγή στις κάλπες την Άνοιξη και δεν είναι τυχαία μια δήλωση προ ολίγων ημερών του Ευ. Αντώναρου ότι «την κυβέρνηση ενδιαφέρει μόνο η αντιμετώπιση των συνεπειών της διεθνούς οικονομικής κρίσης με τον καλύτερο δυνατό τρόπο» με την προσθήκη ότι «δεν πρόκειται να ακολουθήσουμε το ΠΑΣΟΚ στην άκρατη εκλογολογία και την ανεύθυνη κινδυνολογία».
Είναι προφανές πως τίποτα δεν έχει αποφασιστεί και έτσι η κολοκυθιά με το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών θα συνεχίσει να παίζεται, με όσα αυτό σημαίνει όχι μόνο για την αξιοπιστία των πολιτικών ηγεσιών, αλλά και για την οικονομία της χώρας, εν μέσω δεινής οικονομικής κρίσεως.-
