Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και το επιχειρησιακό πρόγραμμα «Ψυχαργώς» κυριολεκτικά έχουν βαλτώσει. Οι στεγαστικές δομές του προγράμματος (οικοτροφεία, ξενώνες, προστατευόμενα διαμερίσματα) αρχίζουν να συγχωνεύονται, προκειμένου να επιτευχθούν οικονομίες κλίμακος, ενώ εξειδικευμένο και έμπειρο προσωπικό είτε απολύεται είτε εξωθείται σε παραίτηση, αφού οι εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα, αντιμετωπίζοντας ένα καθεστώς έντονης εργασιακής ανασφάλειας, μολονότι επιτελούν καθημερινά ένα δύσκολο και απαιτητικό έργο.
Βεβαίως, έχουμε απαλλαγεί από το άγος της Λέρου ή της Πέτρας Ολύμπου, όμως η πραγματικότητα στον τομέα της ψυχικής υγείας συνεχίζει να είναι προβληματική. Μπορεί η αποασυλοποίηση να έχει προχωρήσει, όχι όμως και αποϊδρυματοποίηση. Οι στεγαστικές δομές των 25 ΝΠΙΔ που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ψυχικής υγείας παραμένουν ουσιαστικά αυτοαναφερόμενες και αποκομμένες από τον κοινωνικό ιστό των δήμων, στο έδαφος των οποίων ενεργοποιούνται, μολονότι πολλά θα μπορούσαν να προσφέρουν στις τοπικές κοινωνίες είτε στον τομέα της πρόληψης, είτε στον τομέα της νοσηλείας επειγόντων περιστατικών, ιδιαιτέρως μάλιστα εάν προχωρούσε προς υλοποίηση η ιδέα της δικτύωσης με τις άλλες προνοιακές δομές των Ο.Τ.Α., όπως παραδείγματος χάριν θα μπορούσε να γίνει με το πρόγραμμα «Βοήθεια Στο Σπίτι» ή το «ΚΗΦΗ», προκειμένου να λειτουργήσει ένα ολιστικό σύστημα κοινωνικής μέριμνας και φροντίδας σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Συμπερασματικά, το δίλημμα τίθεται ως εξής: είτε η Πολιτεία θα ενισχύσει οικονομικά, μέσω τακτικού προϋπολογισμού και ΕΣΠΑ, τις υφιστάμενες δομές της ψυχικής υγείας και με νομοθετικές πρωτοβουλίες θα οργανώσει ένα νέο αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο συνεργασίας με τους ΟΤΑ, είτε οι χρήστες των υπηρεσιών ψυχικής υγείας θα πλημμυρίσουν τις πλατείες και τους δρόμους των αστικών κέντρων της χώρας.
Ο ΛΑ.Ο.Σ. αγωνίζεται για την επικράτηση της πρώτης οπτικής, δεδομένου ότι η στάση και η συμπεριφορά όλων έναντι των ψυχικά ασθενών συνιστά έναν χαρακτηριστικό δείκτη για το επίπεδο του πολιτισμού μας. Στα πλαίσια αυτά, λοιπόν, στηρίζουμε το έργο που παράγεται από την Θ.Ε.Ψ.Υ.Π.Α., υπό την καθοδήγηση του αξιότιμου καθηγητή κυρίου Κανδύλη, και ευελπιστούμε ότι η Κυβέρνηση θα αντιληφθεί το μέγεθος των ευθυνών της έναντι των ψυχικά ασθενών, αλλά και των οικογενειών τους, προκειμένου να δράσει γρήγορα και προς την σωστή κατεύθυνση. Τα λόγια και οι υποσχέσεις, άλλωστε, τελείωσαν. Ήρθε ο καιρός των έργων.
