«Δομικό» δεν τον λες, γιατί δεν είναι.
«Σαρωτικό» δεν τον λες γιατί δεν είναι, επίσης.
«Ριζοσπαστικό» δεν τον λες, που να χτυπιέσαι δηλαδή.
«Εντυπωσιακό»; Μμμ! Τι να πει κανείς. Εξαρτάται από το πόσο εύκολα εντυπωσιάζεσαι ή όχι.
«Λειτουργικό»; Πού να ξέρει κανείς; Το μέλλον θα δείξει.
«Αποτελεσματικό»; Η... νεκροψία θα το δείξει καταπώς λένε. Γιατί αυτός είναι ένας ανασχηματισμός στον οποίο ο Καραμανλής ποντάρει για την ανατροπή του κλίματος υπέρ της κυβέρνησης. Θα το πετύχει; Ίδωμεν.
Πώς τον λεν, πώς τον λεν τον ανασχηματισμό; Αλογοσκουφικό το δίχως άλλο! Διότι, είναι εμφανές ότι αυτός ο ανασχηματισμός έγινε για να φύγει ο Αλογοσκούφης. Και όταν λέμε «να φύγει», εννοούμε να φύγει τελείως. Διότι όλοι περιμέναμε ότι θα αλλάξει - άλλωστε ήταν το κλειδί των αλλαγών - αλλά κανείς δεν περίμενε ότι θα πάει σπίτι του. Και όμως, έμεινε εκτός κυβερνητικού σχήματος. Και ουσιαστικά η μόνη εντυπωσιακή αλλαγή που έγινε ήταν αυτή ακριβώς του Οικονομικού Επιτελείου. Λες και η οικονομική πολιτική είναι απόλυτα ταυτισμένη με τον Αλογοσκούφη και φεύγοντας εκείνος παίρνει μαζί του και όλα τα... κακά που καταδυναστεύουν την κυβέρνηση και τους πολίτες. Δεν είναι έτσι βέβαια, αλλά το θέμα είναι καθαρώς ψυχολογικό.
Επίσης, τον ανασχηματισμό τον λες και «Βατοπαιδικό» ή... «σκανδαλιστικό» γενικώς. Καθότι, όπως αναμενόταν, όπως ήταν λογικό και όπως υπήρχε γενική απαίτηση, απομακρύνθηκαν από την κυβέρνηση οι υπουργοί και υφυπουργοί εκείνοι, το όνομα των οποίων είχε εμπλακεί με το θέμα του Βατοπαιδίου - πλην Κιλτίδη που... γλίτωσε επειδή έχει ισχυρό υπουργικό δόντι - αλλά και ο ξάδελφος Λιάπης που συνδέθηκε με τη Ζίμενς. Άρα, μπορούμε ως ένα βαθμό να τον χαρακτηρίσουμε και... καθαρτικό.
Επίσης, μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε και «καρεκλοκενταυρικό», διότι οι ισχυροί υπουργοί όχι μόνο παρέμειναν αμετακίνητοι στις θέσεις τους, αλλά κράτησαν και τους υφυπουργούς τους. Και καθώς, Σουφλιάς, Ντόρα και Παυλόπουλος τουλάχιστον είχαν φροντίσει ποικιλοτρόπως να διαμηνύσουν ότι δεν επιθυμούν να κουνηθούν από τη θέση τους, είναι προφανές ότι ο Κ. Καραμανλής δεν τόλμησε - και να ήθελε - να προβεί σε ρήξεις. Ο Σουφλιάς κράτησε το ΥΠΕΧΩΔΕ του άσπαστο - ούτε κουβέντα για υπουργείο Περιβάλλοντος, η Ντόρα το Εξωτερικών της - έρχεται και η Προεδρία του ΟΑΣΕ και είχε μία επιπλέον δικαιολογία, αλλά και την... πολυτέλεια να παραμείνει άφθαρτη όσον αφορά στα θέματα εσωτερικού που θα προκαλούσαν τριβές στο προφίλ της, το οποίο χρειάζεται ανέπαφο για τις μελλοντικές της επιδιώξεις. Ο Παυλόπουλος κράτησε το Εσωτερικών του και «κέρδισε» επιπλέον και έναν αντ’ αυτού για να ξεφορτωθεί τα ενοχλητικά θέματα ασφάλειας που τόσα προβλήματα του δημιούργησαν τον τελευταίο καιρό.
Ο Αβραμόπουλος δεν αναβαθμίστηκε, ως ήλπιζε, αλλά τουλάχιστον παρέμεινε στη θέση του, γιατί κυκλοφορούσε και μια φημολογία ότι μπορεί να έμενε ακόμη και εκτός. Η Φάνη Πάλλη, πάλι, στο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Αφού «ξεμπέρδεψε» το Ασφαλιστικό, και μάλιστα σε δύσκολη στιγμή, σου λέει, άστην εκεί να κάθεται.
Αξιοσημείωτη είναι η παραμονή του Βαγγ. Μεϊμαράκη στο Άμυνας. Γιατί δεν τον γύρισε στο κόμμα είναι το ερώτημα, ενώ και ο ίδιος το θέλει και το μπορεί σίγουρα ενόψει εκλογών. Δεν θέλησε ίσως ο Καραμανλής να του... παραδώσει το κόμμα, επειδή είναι στη... σφαίρα της Ντόρας, καθώς δεν ξέρει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα; Ή περιμένει να δει τι θα γίνει με τις Ευρωεκλογές και τον κρατάει για «άσο στο μανίκι;». Θα δείξει. Η παραμονή Ζαγορίτη, πάντως, στη θέση του γραμματέα είχε φανεί, όταν προ ημερών, μετά από συνεργασία με τον Καραμανλή, είχε δηλώσει: «Πάω να ετοιμάσω το κόμμα για τις Ευρωεκλογές...», οπότε...
Σημειολογικό είναι το γεγονός ότι άλλαξε τον Παιδείας, Στυλιανίδη, και «μετέθεσε» τον Σπηλιωτόπουλο στο συγκεκριμένο υπουργείο, προκειμένου η δημοφιλία τού τελευταίου να... επενδυθεί στην αναστατωμένη Παιδεία. Παράλληλα, είναι και μία επαναπροσέγγιση με τον παλιό του συνεργάτη, ο οποίος, ως εκ της θέσεώς του στο συγκεκριμένο υπουργείο, θα συμμετέχει στην κυβερνητική επιτροπή. Δηλαδή στο κέντρο λήψης αποφάσεων, όπου μετέχουν και οι περισσότεροι αμετακίνητοι υπουργοί. Ενώ γενικά οι κινήσεις που έκανε περί ζητημάτων Τύπου και επικοινωνίας, υποδεικνύουν και... ξήλωμα του δικτύου Ρουσόπουλου.
Η επαναφορά Σαμαρά στην κυβέρνηση, αναμενόμενη, καταδεικνύει ότι το «βέτο» του Μητσοτακέικου για το συγκεκριμένο πρόσωπο ή έπαψε πια να ισχύει ή δεν πιάνει τόπο. Άλλωστε το «αντάλλαγμα» με αρκετούς υφυπουργούς υπό την επιρροή Ντόρας είναι προφανές.
Ο Φώλιας εκτός Ανάπτυξης, ήταν αναμενόμενη εξέλιξη. Υπήρχε όμως το σενάριο ότι θα του χρύσωνε το χάπι με το Μακεδονίας - Θράκης, για να κατέβει εν συνεχεία ως υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Δεν έγινε.
Στους νέους υπουργούς και τους υφυπουργούς έγιναν λιτά πράγματα και... ισορροπημένα. Ο Καραμανλής δεν τόλμησε όσο θα έπρεπε και όσο η συγκυρία το απαιτεί.
Είναι αυτή η κυβέρνηση με την οποία θα πάει σε εκλογές; Κατά πάσα πιθανότητα «ναι», γιατί οι εκλογές δεν είναι μακριά. Θα αντεπεξέλθει; Θα δείξει.. Η αντιστροφή του κλίματος σαφέστατα δεν είναι θέμα μόνο αλλαγής προσώπων. Παίζει βέβαια το ρόλο της ή μάλλον οι πρωταγωνιστές όταν παίζουν καλά το ρόλο τους, συμβάλλουν ανάλογα. Άλλωστε, όπως έχει πει και ο Αμερικανός ιστορικός Κρίστοφερ Λαγκ «τίποτε δεν πετυχαίνει περισσότερο από την εμφάνιση της επιτυχίας» και... Και στο θέμα αυτό το κυβερνών κόμμα έχει ένα πρόβλημα.
