Ένα από αυτά τα «μπουμπούκια» τα οποία μετέχουν στον βόρβορο με τα στημένα παιχνίδια και τις λοιπές λαμογιές στο ποδόσφαιρο, τι έκανε;
Στοιχημάτισε λέει 1,5 εκ. ευρώ για ένα παιχνίδι και κέρδισε 13 εκ. ευρώ! Και αυτός ο ίδιος τύπος δήλωνε στην Εφορία εισόδημα 11.000 ευρώ ετησίως και έπαιζε κάθε εβδομάδα στα διάφορα τυχερά παιχνίδια που έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο 7 με 8 χιλιάδες ευρώ!
Κι ύστερα μας λένε, ότι κυνηγάνε να πατάξουν τη φοροδιαφυγή! Πληρώνει ο μισθωτός και ο συνταξιούχος όχι απλά τις υποχρεώσεις του στην Εφορία αλλά και παραπάνω, από τα απανωτά χαράτσια που πέφτουν. Και καλείται τώρα, με το «έτσι θέλω» να πληρώσει και έκτακτη εισφορά γιατί αυτή η φαεινή ιδέα του ήρθε καποιανού για να μαζευτούν λεφτά. Κι αφού τους τέλειωσαν οι «δικαιολογίες» άρχισαν την επιβολή «κεφαλικών φορών», χωρίς πολλές - πολλές δικαιολογίες.
Πληρώνει λοιπόν ο κοσμάκης, από αυτά που δεν έχει, αλλά και να «έχει» δεν είναι υποχρεωμένος κάθε - τρεις και δύο να καλείται να πληρώνει τη νύφη, για να μπορούν διάφοροι απατεωνίσκοι, απατεώνες, «μεγαλοεπιχειρηματίες» και λοιπά, να κλέβουν ανενόχλητοι και να κονομάνε εκατομμύρια. Πόση αγανάκτηση πρέπει να νιώθει κανείς για αυτό; Που ένα «ανίκανο» κράτος, ακόμα και κάτω από τις δραματικότερες περιστάσεις δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του και για μια ακόμη φορά τα εύκολα εντοπιζόμενα «θύματα» καλούνται να βάλουν το χέρι στην τρύπια πλέον τσέπη τους. Γιατί ο... αλήστου μνήμης Παπακωνσταντίνου, παρά τα όσα είπε και με τα όσα μας... φοβέρισε, δεν κατάφερε όχι να «πατάξει», αλλά ούτε «βόλτα» να φέρει τη φοροδιαφυγή των «μεγάλων ψαριών» και χόρτασε να κυνηγάει τη «μαρίδα». Που «τι είν’ ο κάβουρας τι είναι το ζουμί του». Άλλωστε, το παραδέχτηκε και ο ίδιος, ότι στην πάταξη της φοροδιαφυγής απέτυχε. Όταν βεβαίως όλα τα υπόλοιπα στέφθηκαν από... απόλυτη επιτυχία!
Τώρα όσο γι’ αυτά που συμβαίνουν γενικώς περί το ποδόσφαιρο, ε, δεν νομίζω να εκπλήσσουν και κανέναν! Δεν νομίζω να υπάρχει και κανείς που να έπεσε από τα σύννεφα και να είπε: «τι λες ρε παιδί μου, συμβαίνουν τέτοια πράγματα!». Απλά, για πρώτη φορά μπουζουριά, ζουν τόσους πολλούς μαζί και βεβαίως δημιουργείται ένας θόρυβος και ένα κουτσομπολιό γύρω από πρόσωπα και πράγματα. Γιατί για πρώτη φορά σου λέει υπάρχουν «αποδείξεις» για να προχωρήσουν παραπέρα τα πράγματα και να επέλθει «κάθαρση», στο ποδόσφαιρο τουλάχιστον αφού δεν επέρχεται πουθενά αλλού.
Φυσικά δεν είναι να μας πιάνει και καμιά «τρελή χαρά». Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει κανείς να κρατάει «πολύ μικρό καλάθι» και να περιμένει να δει, πού τελικά θα καταλήξει όλο αυτό. Γιατί, το πλέον πιθανό είναι ότι όταν σωπάσει ο σαματάς, όλοι αυτοί οι «μεγαλομέγαλοι» κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα τη γλιτώσουν και θα πληρώσουν, ίσως κάποιοι τεταρτοκλασάτοι, έτσι γιατί πάντα πρέπει να υπάρχουν τα ανάλογα εξιλαστήρια θύματα. Χώρια που αυτό δεν είναι «παράγκα» - όπως συνηθίζεται να αποκαλείται - αλλά ολόκληρος ουρανοξύστης και ένας ουρανοξύστης είναι δύσκολο να ξεπατωθεί.
Να μην πούμε βεβαίως, ε γιατί κι αυτό όσο να πει κανείς μάς φθάνει να το αντιληφθούμε, ότι η χρονική συγκυρία κατά την οποία «έσκασε» το θέμα είναι άκρως βολική για την Κυβέρνηση. Να αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη με το «όπιο του λαού» - που είναι και το ποδόσφαιρο για την Ελλάδα - και να ψιλοξεχαστεί το «μεσοπρόθεσμο».
Τίποτα δεν είναι τυχαίο, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
