Έχουμε και λέμε:
Τι έγινε τελικά; Αυτό που προ καιρού φοβόταν ότι θα συμβεί, παρά τους εντεινόμενους εκβιασμούς και την άσκηση απροκάλυπτης τρομοκρατίας: και η 5η δόση εγκρίθηκε και το νέο δάνειο, επίσης, από τους εταίρους. Και όχι, βεβαίως, γιατί είδαν καμιά «θεαματική» αλλαγή ως προς τα της Ελλάδας. Όχι. Απλά, αναγκάστηκαν να προστατεύσουν την Ελλάδα, προκειμένου να προστατεύσουν το ευρώ και κατ’ επέκταση τα κράτη τους. Όσοι έπιασαν εκ των εκβιασμών πάει καλά κι όσοι δεν έπιασαν πάλι καλά πάει, γιατί το αποτέλεσμα είπαμε: δεν αφορά στην Ελλάδα, που είναι κυριολεκτικά ο τελευταίος τροχός της ευρωπαϊκής αμάξης, αλλά την προστασία της ευρωζώνης.
Τι άλλο έγινε; Στο κείμενο συμπερασμάτων άφησαν κατά μέρος τις εκτοξευόμενες μέχρι προχθές «απειλές» προς τα ελληνικά πολιτικά κόμματα - με χτυπήματα πάνω και κάτω από τη μέση - περί αναγκαστικής πολιτικής συναίνεσης ως «όρου» για να εγκριθεί το Μεσοπρόθεσμο. Κατάλαβαν ότι οι εκβιασμοί δεν περνούν και προφανώς το κατάλαβε ακόμη καλύτερα η Μέρκελ και οι λοιποί του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στην προχθεσινή «πλαγιοκόπηση» που άσκησαν στον πρόεδρο της Ν.Δ., Αντώνη Σαμαρά. Ο οποίος, παρότι βρέθηκε σε δύσκολη θέση, παρέμεινε σταθερός στις απόψεις του και επιχειρηματολόγησε γι’ αυτές. Οπότε στο κείμενο αναφέρεται ότι καλή θα ήταν και η συνεργασία των κομμάτων της αντιπολίτευσης, προκειμένου να εφαρμοστεί το Μεσοπρόθεσμο.
Τι... «διδασκόμαστε» από τα δύο παραπάνω τινά; Ότι όσο πιο «μπόσικοι», «ηττοπαθείς» και «υποτακτικοί» είναι αυτοί που εκ μέρους της Ελλάδας διαπραγματεύονται, τόσο πιο πολύ και με μεγαλύτερη ευκολία μας... κολλάνε στο καναβάτσο. Δεν χρειάζεται μόνο «άμυνα», χρειάζεται και «επίθεση» για να υπερασπιστεί κανείς τις θέσεις του.
Επίσης, μάθαμε ότι πολύ μας... συμπονούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες εμάς, τους Έλληνες πολίτες. Για πρώτη φορά στην Ιστορία, σε κείμενο συμπερασμάτων Συνόδου Κορυφής, γίνεται αναφορά σε λαό και δη στον ελληνικό, όπου εκφράζεται η «κατανόηση» για τα βάσανα που περνάει. Αν, βεβαίως, υπήρχε όντως «κατανόηση» και «νοιάξιμο» για έναν λαό που βρίσκεται στα τελευταία στάδια της οικονομικής αφυδάτωσης, τότε δεν θα ήταν τόσο πιεστικά και μαυραγορίτικα τα μέτρα που απαιτούνται. Αλλά, σου λέει, ας βάλουμε και μια τέτοια παράγραφο, μπας και τους «καλοπιάσουμε» όλους αυτούς που απεργούν και κατεβαίνουν στις πλατείες. Αλλά, βεβαίως, πρόκειται περί «μηνύματος συμπαθείας» στο κενό. Εδώ ακόμη και οι Γερμανοί πολίτες - που τόσα έχουν σούρει στους Έλληνες - παρακολουθώντας προφανώς τη μεθοδική εξολόθρευσή τους, σε ποσοστό 63%, απεφάνθησαν ότι είναι λογικό το ότι αντιδρούν οι Έλληνες πολίτες.
Τι άλλο; Α, ναι! Χρειάστηκαν μόλις λίγα 24ωρα για να διαπιστώσουμε στην πράξη αυτό που από την αρχή, έτσι κι αλλιώς, γνωρίζαμε: ότι μπορεί ο υπουργός Οικονομικών ν’ άλλαξε, αλλά η οικονομική πολιτική παρέμεινε η ίδια και χειρότερη μην πω. Αφού μας πήρε με το «σεις» και με το «σας», ο Ευάγγελος Βενιζέλος εξήγγειλε «τσουνάμι» φορομπηχτικών, νέων μέτρων, τα οποία στρέφονται κατά της μεσαίας τάξης, βεβαίως - βεβαίως, για μία ακόμη φορά. Και αν δεν μας αποτελειώσουν και αυτά, δεν υπάρχει λόγος... ανησυχίας, γιατί ο Βενιζέλος δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να χρειαστεί να ληφθούν και άλλα, πέραν των μέτρων των τωρινών. Και για να μην το πολυκουράζουμε, με την πρακτική που ακολουθούν οι κυβερνώντες, κάθε φορά που θα πρέπει να πάρουμε μια δόση θα λαμβάνονται όλο και σκληρότερα και περισσότερα μέτρα. Σας το λέω και ας μην είμαι οικονομολόγος. Και αυτό το πράγμα δεν φαίνεται να ’χει τελειωμό, ούτε επιστροφή.
Μάλιστα, ο νέος υπουργός Οικονομικών μας είπε και κατιτίς «βουκολικό», επιχειρηματολογώντας περί της αναγκαιότητας των μέτρων. Μας είπε ότι είναι ανάγκη να βγει η χώρα από τη «στρούγκα». Σαν να μας έλεγε, δηλαδή, γι’ αυτό χρειάζεται «μούγκα στη στρούγκα»! «Μην μιλάτε καθόλου και καταπιείτε τα μέτρα αμάσητα»!
Τώρα τι μας μένει; Να δούμε πόσοι βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα ψηφίσουν το «Μεσοπρόθεσμο». Το οποίο σίγουρα θα περάσει, δεν υπάρχει θέμα. Άντε να υπάρξουν και κάνα - δυο προαναγγελθείσες διαρροές. Το αποτέλεσμα, όμως, δεν θα αλλάξει.
