Βαριά είναι τα σύννεφα που έχουν μαζευτεί πάνω από τον ουρανό της Ελλάδος, σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, καθώς ολοένα και πιο συχνά επανέρχονται τα σενάρια είτε για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, είτε για χρεοκοπία της χώρας (σενάρια που, τουλάχιστον επισήμως, διαψεύδονται) η κυβέρνηση πορεύεται εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων από την αντιπολίτευση, αλλά και από βουλευτές της, για τα νέα βάρβαρα μέτρα που απεργάζεται εις βάρος της κοινωνίας.
Το γεγονός ότι οι ισχυροί παράγοντες της Γερμανίας συντηρούν – έστω κι αν τους διαψεύδουν το ΔΝΤ και η ΕΕ- τη συζήτηση για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους καταδεικνύει την πλήρη αποτυχία της στρατηγικής του Μνημονίου, όπως, άλλωστε, έχουμε γράψει στην «Ε».
Στο αμέσως προσεχές διάστημα παίζονται πολλά: θα πρέπει να εγκριθούν και να ψηφιστούν στη Βουλή τρεις κρίσιμου χαρακτήρα κυβερνητικές «πρωτοβουλίες»: Το Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο της περιόδου 2012 - 2015, το πλαίσιο των αποκρατικοποιήσεων και το Εθνικό Σχέδιο για την Ανάπτυξη (με δεδομένο, ότι εσχάτως η κυβέρνηση... θυμήθηκε τη λέξη ανάπτυξη, ως ένα μοχλό για να μπορέσει να βγει η χώρα από την ύφεση).
Οι δύο πρώτες κινήσεις κρύβουν πολιτικές δυσκολίες για την κυβέρνηση, καθώς αφενός, περιέχουν τα νέα μέτρα που θα τσακίσουν ευρείες κοινωνικές ομάδες, αφετέρου δεν θα πρέπει να ψηφιστούν από μια Κοινοβουλευτική Ομάδα, η οποία, παρά τις εκβιαστικές επισημάνσεις του Γ. Α. Παπανδρέου, μοιάζει με καζάνι που βράζει, ενώ δεν λείπουν οι φωνές βουλευτών και άλλων πολιτικών, οι οποίοι ζητούν αυξημένη πλειοψηφία για την έγκριση του Μεσοπρόθεσμου Σχεδίου, αρκετοί δε διαβλέπουν ότι τον Μάιο ίσως δρομολογηθούν ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις.
ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Μέσα στο κλίμα αυτό (κλίμα που αποτυπώνει την κούραση της κυβερνήσεως και τα πρόθυρα της παρακμής στην οποία βρίσκεται η χώρα - και ενώ αναμένεται το αμέσως προσεχές διάστημα η έλευση των επικεφαλής της Τρόικας, οι οποίοι θα αναλάβουν να συντάξουν την τελική αναφορά, προκειμένου να εκταμιευθεί και η 5η δόση του δανείου και στις 26 Απριλίου, η Eurostat αναμένεται να γνωστοποιήσει τα στοιχεία για το ύψος του δημοσιονομικού ελλείμματος το 2010) εξελίσσεται και ένα ευρύτερο πολιτικό παιχνίδι, στο οποίο εμπλέκονται διεθνείς παράγοντες.
Ένα παιχνίδι το οποίο πιστοποιεί την αρχική εκτίμηση, από τότε που εκδηλώθηκε η οικονομική κρίση, ότι δηλαδή, η Ελλάδα (μαζί με τα άλλα PIGS - δηλαδή την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Ισπανία) είναι ο δοκιμαστικός σωλήνας, στη νέα φάση της καπιταλιστικής κρίσεως, για την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων συνταγών.
Μετά την επίσκεψη στην Αθήνα του γνωστού για τις καταστροφολογικές του προβλέψεις οικονομολόγου Αριέλ Ρουμπινί, στην πρωτεύουσα βρέθηκε ο ουγγρικής καταγωγής επενδυτής Τζορτζ Σόρος, στη συνέχεια ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβερνήσεως Μπουλέντ Αρίντς αποκάλεσε την Ελλάδα ζητιάνο, ενώ συνεχή δημοσιεύματα σε - κατά τεκμήριο θεωρούμενα ως έγκυρα- διεθνή ΜΜΕ επιμένουν στα περί αναδιαρθρώσεως του ελληνικού χρέους.
Το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» ανέφερε μάλιστα πως το ΔΝΤ «πιέζει για να επισπευστεί η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους», ο δε Γερμανός υπουργός των Οικονομικών Β. Σόιμπλε κινήθηκε στην ίδια γραμμή.
«Το πρόγραμμα της ΕΕ και του ΔΝΤ προσπαθεί να βάλει την Ελλάδα πίσω στον ορθό δρόμο, χωρίς μια χρεοκοπία», «απάντησε» ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν, αλλά (με πολύ προσεκτική διατύπωση) επεχείρησε να διαψεύσει ότι το Ταμείο πρότεινε την αναδιάρθρωση του χρέους, λέγοντας πως «υποστηρίζουμε την ελληνική κυβέρνηση στη θέση που έχει διατυπώσει» ότι δεν την επιθυμεί.
Το πρακτορείο «Bloomberg» φιλοξένησε δηλώσεις αναλυτών που προέβλεπαν ότι η Ελλάδα θα αναδιαρθρώσει το χρέος της το 2013 ή και νωρίτερα, κάτι που θα σημάνει πως «θα είναι πολύ δύσκολο για την Ιρλανδία και την Πορτογαλία να επιβάλλουν ένα πολύ αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας χωρίς να κάνουν αναδιάρθρωση».
Ανάλογη πρόβλεψη για το 2013 έκανε και η πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Βάσω Παπανδρέου, αλλά ο υπουργός των Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου υποστήριξε πως «δεν υπάρχει καμία απολύτως πιθανότητα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους» και ότι όσοι «μιλούν για αναδιάρθρωση δεν κατανοούν ότι το κόστος θα είναι πολύ μεγαλύτερο από τα οφέλη», θέση την οποία διατύπωσε και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρόμπαϊ.
ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΟΙ... ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ
Στο μεταξύ, βρέθηκε στην Αθήνα, συνάντησε τον πρωθυπουργό και τον υπουργό των Οικονομικών κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου και μίλησε σε κλειστό δείπνο επιχειρηματιών ο γνωστός επενδυτής (αν και για πολλούς διεθνής κερδοσκόπος και τοκογλύφος) Τζορτζ Σόρος.
Ο κ. Σόρος δήλωσε αισιόδοξος ότι η Ελλάδα µπορεί να βγει από την κρίση, αλλά, όπως έσπευσε να συμπληρώσει, θα πρέπει να έχει σταθερή βοήθεια από την Ευρώπη και η ίδια «να µην παρεκκλίνει από το µεταρρυθµιστικό της πρόγραµµα».
Τόνισε δε (και αυτό είναι ενδεικτικό της άγριας ενδοκαπιταλιστικής και ενδοϊμπεριαλιστικής διαπάλης) ότι την προσπάθεια που κάνει η Ελλάδα τη στηρίζουν, εκτός από τους Ευρωπαίους, η κυβέρνηση των ΗΠΑ και ειδικά ο πρόεδρος Μπαράκ Οµπάµα.
Στις ΗΠΑ υπάρχει ένα πολύ θετικό κλίµα για την Ελλάδα, υποστήριξε και έφερε ως παράδειγµα το γεγονός ότι ο κ. Οµπάµα έστειλε τον υπουργό του των Οικονοµικών κ. Τίµοθι Γκάιτνερ, ειδικό απεσταλµένο στο Βερολίνο, λίγο πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της 11ης Μαρτίου, προκειμένου να πιέσει την Καγκελάριο Μέρκελ για να άρει τις αντιρρήσεις της και να δοθούν στην Ελλάδα η επιμήκυνση στην αποπληρωµή του δανείου και η µείωση του επιτοκίου.
Σύμφωνα με τον κ. Σόρος, «η Αµερική έχει πολλά χρόνια να στηρίξει τόσο την Ελλάδα. Η διοίκηση Οµπάµα θέλει να σωθεί η Ελλάδα», ενώ κατηγόρησε τη Γερµανία και ανεπτυγµένες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης ότι «συμπεριφέρονται µε µια αλαζονεία που δείχνει άγνοια της ιστορίας και µη αντίληψη των προβλημάτων».
Η ΑΛΕΠΟΥ ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
Στις «Αγιογραφίες» του, στα «Νέα» ο Δ. Μητρόπουλος διερωτήθηκε «τι ήθελε η αλεπού στο παζάρι», δηλαδή τι ήθελε ο κ. Σόρος στην Αθήνα και θύμισε: «Μια «Μαύρη Τετάρτη» του 1992, ο Σόρος σπεκουλάρισε εις βάρος της Τράπεζας της Αγγλίας, η οποία δαπάνησε τα μισά της συναλλαγματικά αποθέµατα υπερασπίζοντας τη στερλίνα. Εις µάτην. Η στερλίνα βγήκε από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισµό Συναλλαγµατικών Ισοτιµιών, που ήταν ο προθάλαµος της ευρωζώνης. Το 1998 ο πρωθυπουργός της Μαλαισίας Μοχάµεντ Μαχατίρ τα έβαλε πάλι µε τον Σόρος για τα κερδοσκοπικά του παιχνίδια στην κρίση της Ασίας. Ωστόσο, ο επισκέπτης του Γιώργου Παπανδρέου έχει αλλάξει εικόνα. Εµφανίζεται ως φιλόσοφος, έχοντας εισαγάγει την έννοια της reflexitivity –της αντανακλαστικότητας των αγορών. Και το παίζει «correct», κάτι σε έµπειρο γηραιό κύριο των χρηµατιστηρίων, που ενδιαφέρεται για την καλή υγεία της διεθνούς οικονοµίας. Φυσικά η αλεπού είναι πάντα αλεπού. Ο Σόρος ήρθε να µας εκφράσει τη συµπάθειά του και το ενδιαφέρον του για τη διάσωση της Ελλάδας. Ήρθε επίσης να πάρει κλίµα – και µε αυτό δεν εννοεί κανείς τον καλό αττικό καιρό».
Και το «Παρόν» έθεσε το ερώτημα:
«Έναντι ποίων ανταλλαγμάτων ο γνωστός κ. Σόρος πρόσφερε σανίδα στήριξης στην κυβέρνηση Παπανδρέου; Διότι, βέβαια, ουδείς είναι τόσο αφελής για να πιστέψει ότι ο διεθνής τοκογλύφος, κερδοσκόπος και γνωστός ανθέλληνας... ανένηψε».
Σύμφωνα με πληροφορίες της εν λόγω εφημερίδας ο κ. Σόρος φέρεται να «πήρε ως αντάλλαγμα ένα γερό μερίδιο, ακόμα και «φιλέτο», απ' τη λεγόμενη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, στην ουσία το ξεπούλημά της» και ακόμη ότι ζητήθηκε από τον επενδυτή «να μεσολαβήσει και στον Λευκό Οίκο, για ακόμα μεγαλύτερη στήριξη του Παπανδρέου».
ΚΑΙ Ο ΜΠΟΥΛΕΝΤ ΑΡΙΝΤΣ
Μέσα δε σε όλα αυτά, ήλθε να προστεθεί και η αυτοκρατορική στάση της Τουρκίας, όπως εκφράστηκε διά του αντιπροέδρου της τουρκικής κυβερνήσεως Μπουλέντ Αρίντς, μια στάση η οποία εκδηλώνεται σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία η Ελλάδα είναι με την πλάτη στον τοίχο, λόγω της δεινής οικονομικής της καταστάσεως, ο δε πολύς υπουργός των Εξωτερικών της γείτονος Αχμέτ Νταβούτογλου αμφισβητεί το Καστελόριζο, λόγω της ΑΟΖ και φυσικά του υποθαλάσσιου πλούτου του Αιγαίου.
Ο κ. Αρίντς αφού θύμισε τους υψηλούς ρυθμούς αναπτύξεως της Τουρκίας, έκανε ιδιαίτερη, προσβλητική, αναφορά στην Ελλάδα, λέγοντας:
«Η Ελλάδα χρωστά σχεδόν ένα τρισ. δολάρια. Σε λίγο θα ανοίξουν μαντίλια για να ζητιανεύουν. Σε όλα τα εργοστάσια έχει σταματήσει η παραγωγή. Βάλανε πωλητήριο στα εργοστάσιά τους και κανείς δεν τα αγοράζει».
Οι δηλώσεις του Τούρκου αντιπροέδρου αποτέλεσαν δυσάρεστη έκπληξη για την Αθήνα, αν και κυβερνητικές πηγές τις συνέδεσαν με το γεγονός ότι η γείτων βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο, αλλά λησμόνησαν να τις συνδυάσουν με τις τουρκικές απαιτήσεις έναντι της Ελλάδος, ιδιαίτερα δε με το Καστελόριζο και τη ελληνική δυνατότητα να κηρύξει εκεί Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, με όσα αυτό συνεπάγεται για την εκμετάλλευση του πλούτου του Αιγαίου (πετρέλαιο - φυσικό αέριο).
Τα πράγματα – το έχουμε ξαναπεί, αλλά κυρίως το ζούμε – είναι πολύ δύσκολα, όπως δε παραδέχονται κυβερνητικοί αξιωματούχοι, ουδείς είναι σε θέση να προβάλλει – και να πείσει – αισιόδοξα σενάρια.
Παρά τις πρωθυπουργικές διαψεύσεις, παρά την προσπάθεια του κ. Παπανδρέου να «μαντρώσει» τους βουλευτές του (αν και ταυτόχρονα επιχειρεί να διαψεύσει την εκδοχή των πρόωρων εκλογών) είναι βέβαιο πως η χώρα δεν μπορεί έτσι να προχωρήσει, δηλαδή με κατεστραμμένη οικονομία και με ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο ολοένα και περισσότερο δεν μπορεί να αφουγκραστεί (παρά τους λαϊκισμούς κάποιων) την οργή και τις ανάγκες της κοινωνίας.-
