Κυρία Διευθυντή,
Η παροιμία λέει έπιασα έναν κλέφτη θέλω να τον αφήσω μα αυτός δεν μ’ αφήνει. Αυτό συμβαίνει με μας τους κατοίκους της υποβαθμισμένης περιοχής Δούκα. Έχουν περάσει έξι ολόκληρα χρόνια και ο ΟΣΕ με τη Δημοτική Αρχή δεν μπορούν να τα βρουν να λειτουργήσουν το ασανσέρ και το σίριαλ συνεχίζεται ως ο διάλογος να γίνεται από δύο εθνικότατες χωρίς μεσολάβηση του Ο.Η.Ε. Η απραξία αυτή μας εξώθησε να απευθυνθούμε μέσω της εφημερίδος σας 11-2-2011 μια ομάδα συμπολιτών να μεταφέρουμε το πρόβλημά μας υψηλότερα στην ιεραρχία ελπίζοντας στην αξιολόγησή του.
Ατύχησε η ελπίδα μας. Προφανώς συμβαίνουν δύο τινά ή οι δύο μικροί πρωθυπουργοί της περιφέρειάς μας σύμφωνα με τον «Καλλικράτη» η Κ. Γερακούδη και ο Κ. Αγοραστός, οι συνεργάτες τους επί του Τύπου τον αναγνώσουν επιλεκτικά και να τους αφήνουν ανημέρωτους στο τόσο μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα ή οι ίδιοι το πέταξαν στην άκρη ως μη αξιολογήσιμο. Επανερχόμαστε διά της παρούσης μας και διερωτόμεθα για ό,τι συμβαίνει σ’ αυτόν τον τόπο. Υπάρχει κόκκινη γραμμή για ό,τι συμβαίνει σ’ αυτό τον τόπο; Δεν υπάρχει ευθύνη, υπευθυνότητα, παντού στεγανά; Αναγκαζόμαστε να αναφερόμαστε με απόγνωση διότι ξοδεύτηκαν πολλά χρήματα.
Αρχικά κατασκευάστηκε πεζογέφυρα με εκατό περίπου σκαλιά με παράπλευρη «τσουλήθρα» για την ασφαλή μας διέλευση των γραμμών προς Υψηλάντου. Αλλά έμεινε ανενεργή διότι χρησιμοποιήθηκε από λίγους ενώ οι πολλοί με ειδικές ανάγκες, μεγάλης ηλικίας, αλλά οι μητέρες με μικρά παιδιά στο καροτσάκι που δεν έχουν πού να το αφήσουν. Πρέπει να ληφθεί υπόψη πως οι καθημερινές μας ανάγκες καλύπτονται από Υψηλάντου και πιο πάνω αφού απ’ την εδώ πλευρά Δούκα η περιοχή παραμένει για χρόνια υποβαθμισμένη. Μετά από χρόνια όπως συνήθως πρώτα τελειώνει το έργο και μετά γίνεται η αξιολόγησή του, σε τι χρησιμεύει και αν εξυπηρετεί για το σκοπό που έγινε. Είδαν τα λάθη τους κάνανε τις αρνητικές διαπιστώσεις τους και αποφάσισαν να φτιάξουν ασανσέρ βοηθητικά της πεζογέφυρας (είναι για γέλια) τα οποία έμειναν κι αυτά ακινητοποιημένα για τους λόγους που αρχικά αναφέρονται. Δηλαδή ξοδεύτηκαν πολλά χρήματα από τον Έλληνα φορολογούμενο κι εμείς οι κάτοικοι της περιοχής να υφιστάμεθα χρόνια αυτή την ταλαιπωρία. Γιατί να συμβαίνει αυτό; Απάντηση δεν δόθηκε από κανένα παράγοντα μέχρι σήμερα στα λόγια ή στην πράξη.
Ως εκ τούτου η μόνη ελπίδα μας απομένει εάν η εισαγγελική αρχή παρακολουθεί τον Τύπο, ερευνήσει το θέμα γιατί κινδυνεύουνε εκτός απ’ τα ατυχήματα που έχουν συμβεί αλλά και ζωές από το ανεβοκατέβασμα των καροτσιών με μωρά ή και με τρόφιμα απ’ τη λαϊκή κάθε Τρίτη που γίνεται από την «τσουλήθρα». Καμιά φορά αργεί η δικαίωση αλλά έρχεται.
Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία
Καλαμπάκας Νικόλαος
Σαΐτης Γρηγόριος
Τσαμκαράνη Μάγδα
