Και μόνο από την οργίλη αντίδραση του Ταγίπ Ερντογάν για την επίσκεψη της Γερμανίδας Καγκελαρίου στην Κύπρο, αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα για τα πολλά πολιτικά και άλλα οφέλη που η Λευκωσία απεκόμισε. Η κ. Angela Merkel που στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν απολύτως σαφής και ξεκάθαρη: «H Τουρκία δεν ανταποκρίνεται καθόλου για μια αξιοπρεπή επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος..., δεν έκλεισε κανένα από τα κεφάλαια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων Τουρκίας-Ε.Ε. και άλλα οκτώ ούτε καν θα ανοίξουν, παρά μόνο εάν η Τουρκία αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία εφαρμόζοντας το Πρωτόκολλο της Άγκυρας...». Η κ. Angela Merkel στήριξε ακόμα πλήρως τους χειρισμούς του Προέδρου Χριστόφια και έκανε ειδική αναφορά στις προσπάθειες για την επίλυση του Κυπριακού σημειώνοντας με έμφαση το θάρρος και τη δημιουργικότητα που επιδεικνύει, αλλά και τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει επισημαίνοντας χαρακτηριστικά: «Βλέπουμε πως εσείς κάνετε πολλά βήματα και βλέπουμε επίσης πως η τουρκική πλευρά δεν ανταποκρίνεται δεόντως».
Η συγκεκριμένη επίσκεψη είναι σημαντική ακόμα επειδή πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο όπου οι διαπραγματεύσεις για το κυπριακό βρίσκονται στο πιο κρίσιμο σημείο τους, με την Τουρκία να προσπαθεί να φορτώσει τις δικές της ευθύνες για τη στασιμότητα στον διακοινοτικό διάλογο στη δική μας πλευρά, την ίδια ακριβώς στιγμή που ο Ο.Η.Ε. τηρεί ίσες αποστάσεις παρά το γεγονός πως γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτή η στασιμότητα οφείλεται αποκλειστικά στην αδιαλλαξία της άλλης πλευράς. Η ξαφνική επίσκεψη της Angela Merkel στη Λευκωσία δεν πραγματοποιήθηκε βεβαίως μόνο για να σταλούν μηνύματα συμπαράστασης και να ενισχυθούν οι προσπάθειες επίλυσης του κυπριακού. Η Γερμανία είναι μια ηγέτιδα δύναμη στην Ευρώπη που σίγουρα επιθυμεί να διαδραματίσει πιο ενεργό ρόλο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, αφού εκτός των άλλων συμμετέχει στην ειρηνευτική δύναμη στον Λίβανο, μετά τον πόλεμο με το Ισραήλ. Η Γερμανία είναι μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. και εξ αυτού επιδιώκει να ενισχύσει τον ρόλο της διεθνώς, όχι μόνο ως οικονομική, αλλά και ως πολιτική δύναμη. Με την ανακάλυψη κολοσσιαίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη λεκάνη της Λεβαντίνης, Ισραήλ και Κύπρος καθίστανται σύντομα ενεργειακές χώρες. Δεδομένου λοιπόν ότι και η Γερμανία είναι χώρα εξαρτημένη κατά κύριο λόγο από το ρωσικό φυσικό αέριο, είναι λογικό να ενδιαφέρεται για τις νέες ενεργειακές και γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, επειδή ακριβώς Κύπρος και Ισραήλ μπορεί να αξιοποιηθούν ως ενεργειακή δίοδος προς την Ε.Ε., μέσω της Ελλάδας. Όλα τα παραπάνω βεβαίως υπό την απαραίτητη προϋπόθεση, ότι Ελλάδα και Κύπρος ως εταίροι της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, αλλά κυρίως ως αδελφά κράτη θα μεθοδεύσουν το ταχύτερο δυνατόν τον προσδιορισμό των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (Α.Ο.Ζ.) τους.
Για όλους αυτούς και πολλούς άλλους λόγους λοιπόν, η Κύπρος πρέπει να ενδιαφέρεται να αναπτύξει ακόμα περισσότερο τις σχέσεις της σε όλους τους τομείς με μια χώρα-ηγέτιδα στο παγκόσμιο στερέωμα. Κατά συνέπεια η επίσκεψη της Γερμανίδας Καγκελαρίου στην Κύπρο ήταν δίχως άλλο μια από τις ουσιαστικότερες επισκέψεις Ευρωπαίου ηγέτη στη Μεγαλόνησο από συστάσεως κυπριακού κράτους. Μια επίσκεψη που επιβάλλεται να αξιοποιηθεί και να μην μείνει χωρίς αντίκρισμα, αφού είναι πασιφανές πως και μόνη η παρουσία της Angela Merkel στην Κύπρο θωράκισε τη νομιμότητα και τη διεθνή αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Υ.Γ.: Καλό είναι βεβαίως το άνοιγμα της Κύπρου προς το Ισραήλ επουδενί, όμως, αυτό δεν θα πρέπει να θέσει σε κίνδυνο τις παραδοσιακά καλές σχέσεις μας με τον Αραβικό κόσμο, με την Τουρκία μάλιστα να καραδοκεί...
