Του κ. Κων/νου Γιαννακόπουλου, προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας
Η νέα χρονιά επαναφέρει με μεγαλύτερη ένταση στην επικαιρότητα όλα τα κρίσιμα θέματα της Υγείας και μάλιστα σ’ ένα πρωτόγνωρο περιβάλλον δραματικής υποχρηματοδότησης του Συστήματος Υγείας και περικοπής των κοινωνικών δαπανών (κατά 13 δισ.€-κάτω του 6% του ΑΕΠ οι δαπάνες για την Υγεία), που προβλέπει το επικαιροποιημένο Μνημόνιο και ο προϋπολογισμός του 2011.
Η κυβέρνηση συνεχίζει «απτόητη» και παρά τη μαζική κοινωνική κατακραυγή στις 15-12-2010, το δρόμο της κατεδάφισης όλων των εργασιακών δικαιωμάτων και κοινωνικών κατακτήσεων στη Χώρα. Απαξιώνονται και εμπορευματοποιούνται τα κοινωνικά αγαθά (Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση, Κοινωνική Πρόνοια) και προωθείται συστηματικά το ξεπούλημα μισοτιμής όλης της περιουσίας του Δημοσίου. Η κυβέρνηση και οι επικυρίαρχοι της Χώρας μας (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ) βάζουν τους εργαζομένους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους συνταξιούχους, τους νέους ανθρώπους στο «γύψο» της ανεργίας, της φτώχειας και της εργασιακής ζούγκλας. Κι όταν οι αντιστάσεις αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται, ενεργοποιείται αμέσως η γνωστή συνταγή του αυταρχισμού, της «μηδενικής ανοχής» και της άγριας κρατικής καταστολής.
Είναι φανερό πλέον ότι ο στόχος του Μνημονίου και των κυβερνητικών μέτρων δεν είναι το χρέος που, παρά τα σκληρά μέτρα, συνεχίζει να αυξάνεται, αλλά οι περιβόητες διαρθρωτικές αλλαγές, που καταργούν κάθε κοινωνικό κεκτημένο και συμπιέζουν σε τρικοκοσμικά επίπεδα το κόστος εργασίας, για να μετατρέψουν τη Χώρα σε φτηνό «επενδυτικό παράδεισο». Στην πραγματικότητα δεν επιδιώκουν να «βάζουν τάξη», αλλά να μειώσουν με κάθε τίμημα τις δημόσιες δαπάνες, αφήνοντας άθικτη τη διαχρονική φορολογική «ασυλία» του κεφαλαίου στη Χώρα. Δεν νοικοκυρεύουν το όντως αποδιοργανωμένο, πελατειακό και διεφθαρμένο κράτος, αλλά καταλύουν κάθε κοινωνική εγγύηση, κάθε πλέγμα προστασίας των αδύναμων, κάθε συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας.
Ειδικότερα στο χώρο της Υγείας, προωθούνται αυτή την περίοδο σοβαρές ανατροπές μέσω του νομοσχεδίου «Διαρθρωτικές αλλαγές στο Σύστημα Υγείας και άλλες διατάξεις». Οι σημαντικότερες επισημάνσεις για το Ν/Σ αυτό είναι:
1. Όσον αφορά τις προμήθειες των Νοσοκομείων, οι προτεινόμενες ρυθμίσεις δεν διασφαλίζουν την οριστική έξοδο από το φαύλο κύκλο της υπερτιμολόγησης των υλικών-καθυστερημένης αποπληρωμής-προκλητής ζήτησης που διαιωνίζει και αναπαράγει τα χρέη των Νοσοκομείων. Οι οργανωτικές αλλαγές που προβλέπονται (Συντονιστική Επιτροπή Προμηθειών, Επιτροπή Προδιαγραφών, Περιφερειακό Πρόγραμμα Προμηθειών κ.λπ.) αναπαράγουν φαινόμενα Εθνικού Προμηθευτή και συγκροτούν καρτέλ με τους τραπεζικούς κολοσσούς. Στην ουσία δεν πρόκειται να αποδώσουν γιατί: α) δεν υπάρχει ο απαραίτητος διοικητικός μηχανισμός στις ΥΠΕ και στο Υπουργείο για να καθορίσει ενιαίες προδιαγραφές και β) είναι εξ’ ορισμού αντιφατική η επιδίωξη προγραμματισμού και προμηθειών με βάση τις «πραγματικές και αιτιολογημένες ανάγκες» όπως λέει το Ν/Σ και των εγκεκριμένων πιστώσεων, οι οποίες έχουν ήδη υποστεί για φέτος δραστικές περικοπές της τάξης του 40% ακόμα και από τα ποσά που είχαν προϋπολογίσει οι Διοικήσεις των Νοσοκομείων. Ο ανέφικτος αυτός συνδυασμός οδηγεί στον «μονόδρομο» της χαμηλότερης τιμής και συνήθως απαράδεκτης ποιότητας των υλικών, με τις γνωστές αρνητικές επιπτώσεις στην περίθαλψη των ασθενών, αλλά και στο τελικό κόστος που πολλαπλασιάζεται λόγω ακαταλληλότητας πολλών υλικών.
2. Όσον αφορά την ενοποίηση των κλάδων υγείας του ΙΚΑ, ΟΠΑΔ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ και Οίκου Ναύτη σε ενιαίο φορέα ΝΠΔΔ (Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας), η λογική του Ν/Σ δεν είναι η ανάπτυξη του Δημοσίου Συστήματος ΠΦΥ καθολικής πρόσβασης και ισότιμης παροχής υπηρεσιών, όπως προτείνουν οι Ιατρικοί Σύλλογοι αλλά και οι υπόλοιποι Ιατρικοί Φορείς (ΟΕΝΓΕ, ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ κ.λπ.), αλλά η δημιουργία ενός ενιαίου «καταναλωτή» που θα αγοράζει υπηρεσίες υγείας τόσο από το ΕΣΥ όσο και από τον επιχειρηματικό ιδιωτικό τομέα με όρους ελεύθερης αγοράς και ανταγωνισμού και με αποκλειστικό στόχο τον περιορισμό του κόστους. Η πιο πιθανή κατάληξη αυτού του σχεδίου θα είναι η υποκατάσταση της ΠΦΥ, των ΚΥ Αστικού τύπου και των οικογενειακών γιατρών με τις σημερινές προβληματικές υπηρεσίες του ΙΚΑ, δηλαδή η υποβάθμιση της εξωνοσοκομειακής περίθαλψης για το σύνολο σχεδόν του πληθυσμού (εξαιρούνται βέβαια οι ασφαλισμένοι των «ευγενών Ταμείων» και οι «έχοντες», ενώ για τους ανασφάλιστους – άπορους ούτε καν γίνεται λόγος).
3. Με την παράγραφο 9 του άρθρου 29 ανοίγει έμμεσα διάπλατα τις πόρτες στα «Super Markets» της Υγείας, περιθωριοποιώντας στην αρχή και αφανίζοντας στην συνέχεια τού ελευθεροεπαγγελματία γιατρό, παραδίνοντάς τον βορά στα μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα.
4. Με σειρά διατάξεων εξαθλιώνει τους Νοσοκομειακούς Γιατρούς μέσω του «πακέτου εφημεριών» και της περαιτέρω περικοπής των μηναίων αποδοχών τους.
5. Απροκάλυπτα, σφραγίζει όλες τις πόρτες και αφαιρεί ακόμα και την παραμικρή ελπίδα στον νέο Γιατρό για να ασκήσει το ιατρικό λειτούργημα-επάγγελμα στο άμεσο μέλλον.
6. Αυξάνει τις εισφορές των εργαζομένων και των συνταξιούχων για τον κλάδο Υγείας και τους εξαναγκάζει να βάζουν καθημερινά βαθύτερα το χέρι στην τσέπη τους, για να αναζητήσουν υπηρεσίες Υγείας.
Με δεδομένες τις αρνητικές αυτές εξελίξεις, ο κατά δήλωσή του, «προς το παρόν λογιστής» και αργότερα Υπουργός Υγείας ανήκει στην κατηγορία των «άκρως επικίνδυνων» Υπουργών! Ο δήθεν επικοινωνιακός Υπουργός, αυτός που τον χρησιμοποιεί ο Πρωθυπουργός για τα «δύσκολα», για το μόνο που ενδιαφέρεται είναι η αναβάθμιση του εισπρακτικού μηχανισμού και των λογιστηρίων του. Χρησιμοποιώντας ανοιχτά πλέον την ακροδεξιά-ρατσιστική ορολογία του «ξέφραγου αμπελιού» για τα Δημόσια Νοσοκομεία, προκαλεί με τη στοχοποίηση των φτωχών και των μεταναστών αυτής της Χώρας για τα ελλείμματα και τα χρέη του ΕΣΥ. Τη στιγμή μάλιστα που το «πάρτι» στο χώρο των προμηθειών και του φαρμάκου συνεχίζεται και την ώρα που η κρατικοδίαιτη μεγαλοεπιχειρηματική δραστηριότητα συνεχίζει να κερδοσκοπεί σε βάρος των Ασφαλιστικών Ταμείων και την των ιδίων των πολιτών, εκμεταλλευόμενη τις ελλείψεις και τις δυσλειτουργίες του Συστήματος Υγείας.
Προφανώς το μεγάλο όραμα του Υπουργού είναι ένα «μοντέλο» που θα οδηγεί στην οριστική κατεδάφιση της δημόσιας περίθαλψης και στην κοινωνική βαρβαρότητα. Έτσι, για την επίτευξη αυτού του οράματος, προωθεί συγχωνεύσεις/καταργήσεις «μη αποδοτικών» τμημάτων ή ολόκληρων Νοσοκομείων, παγώνει τις προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και εντάσσει την Υγεία στην γενική αναλογία 1:5, που ισχύει σε όλο το Δημόσιο.
Στη σημερινή συγκυρία, που διευρύνεται δραματικά στην ελληνική κοινωνία η ζώνη της ανεργίας, της φτώχειας και της ανέχειας, η υπεράσπιση της δημόσιας περίθαλψης συναρτάται απόλυτα με τον αγώνα για την ανατροπή του Μνημονίου της οικονομικής κατάρρευσης, της χρεοκοπίας και της κοινωνικής ερήμωσης. Οι εργαζόμενοι της Χώρας, δεν ευθύνονται και δεν πρέπει να πληρώσουν για τα χρέη που συσσώρευσε στον τόπο η φορολογική ασυλία του κεφαλαίου, το πελατειακό και διεφθαρμένο κράτος και η ηγεμονία των αγορών και του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
