Η κυβέρνηση, κάτω από την απαράδεκτη οικονομική συγκυρία που βιώνει ο τόπος, αποτέλεσμα κακών πολιτικών χειρισμών τα τελευταία 30 χρόνια, σε αγαστή -αλλά και με ψηφοθηρικούς σκοπούς- συνεργασία με συνδικαλιστικούς φορείς, οδήγησε τη χώρα στο Δ.Ν.Τ., απλώνοντας το χέρι για δανεικά και περιφερόμενη ανά την υδρόγειο και ιδιαίτερα σε ΗΠΑ και Ε.Ε., να αντιμετωπίζεται ως τζίτζικας που χαίρεται το καλοκαίρι αλλά ξεχνάει πως θα έρθει και ο χειμώνας, με τις όποιες συνέπειές του.
Η χώρα μας, έγινε το «μαύρο» πρόβατο και αντικείμενο προς αποφυγή!
Είναι γνωστό το «φτύσιμο» πού έφαγε, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, επαιτώντας βοήθεια για τη χώρα του, από συναδέλφους του ανά την Ε.Ε., και το ΔΝΤ.
Όπως και γνωστό είναι, το «δάχτυλο» που προσετέθη στο άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου, από το γερμανικό περιοδικό «Focus», προοριζόμενο όχι για τον απλό λαό μας, αλλά για κείνους που τον έφθασαν εκεί!
Και τώρα, ας φθάσουμε στα σημερινά, τα δικά σας και τα δικά μας.
Η κυβέρνηση, έφερε, κάτω από τις παραπάνω συνθήκες, έναν Νόμο, τον υπ' αριθμ. 3899 και τον ονόμασε «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προγράμματος στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας (Ειδικές Επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, Διαδικασία Επίλυσης Συλλογικών Διαφορών, Θέματα Μερικής Απασχόλησης, εκ Περιτροπής Εργασίας, Προσωρινής Απασχόλησης, Δοκιμαστικής Περιόδου και Απλοποίηση Διαδικασιών Εφαρμογής Εργατικής Νομοθεσίας).
Εμείς λοιπόν οι εργοδότες και σεις οι εκπρόσωποι Πρωτοβάθμιων και Δευτεροβάθμιων Συνδικαλιστικών Οργανώσεων, ας προσπαθήσουμε να μπούμε στο πνεύμα του τελευταίου Νόμου, δίνοντας το παράδειγμα, πως όταν θέλουμε, μπορούμε-έστω και με θυσίες, σε αμοιβαία βάση-να ξεπεράσουμε την κρίση, η οποία σίγουρα φαίνεται ότι θα διατηρηθεί αρκετά, με τις όποιες επιπτώσεις και αντοχές στην καθημερινότητά μας.
Εμείς λοιπόν, οι εργοδότες κι εσείς οι δημοσιογράφοι-συντάκτες του Περιφερειακού και Επαρχιακού Τύπου, γνωρίζουμε και γνωρίζετε τις δυνατότητες της κάθε εφημερίδας.
-Πιστεύετε, πως ο τελευταίος Νόμος ευνοεί την υπογραφή νέας κλαδικής σύμβασης;
Αν ναι, κατά την άποψή μου, είμαστε εκτός θέματος.
-Πιστεύετε, πως πρέπει να γίνουν αυξήσεις στους μισθούς, όταν στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, έχει πέσει «λεπίδι»; Είναι προτιμότερο να βλέπουμε κλειστές επιχειρήσεις και τους άνεργους να περιφέρονται ως αδέσποτοι μετανάστες στην ίδια τους την πατρίδα, με την σκέψη, «στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα»;
Ποιος άραγε να φταίει; Οι ηγέτες των ή οι εργοδότες τους, που κι αυτοί ξεκληρίζονται; Και όταν οι μισθοί έχουν πάρει την κατιούσα με αόριστη τη συγκράτησή της;
-Πιστεύετε, πως πρέπει να μείνουν «παγωμένοι» οι μισθοί, όταν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, κλείνουν η μια μετά την άλλη;
-Δεν γνωρίζετε, ότι πολλές επαρχιακές εφημερίδες, έχουν κλείσει; Μήπως ξέρετε, αν το προσωπικό τους, έχει απορροφηθεί σ' άλλες ομοειδείς επιχειρήσεις ή έχουν προστεθεί στον πίνακα των ανέργων με το μέλλον τους, σκοτεινό;
-Δεν γνωρίζετε, πώς αν συνεχισθεί η ίδια νοοτροπία, περί αιτημάτων, την ίδια τύχη θα έχουν κι άλλες επαρχιακές εφημερίδες;
Ποιοι θα χάσουν;
Ο εργοδότης είναι ένας. Οι εργαζόμενοι, πολλοί.
Και θα στραφούν εναντίον τίνος;
Αλήθεια, εναντίον τίνος; Των πολιτικών, των συνδικαλιστών ή των εργοδοτών; Ποιοι τον έφθασαν μέχρις εδώ; Η ψευτοέπαρση πολιτικών με την κενότητα και τη ματαιοδοξία του μόνιμου, αλλά δυστυχώς προσωρινού παντοδύναμου, ο πολιτικοποιημένος συνδικαλισμός, που προσπαθεί να επιβιώσει, γινόμενος υπηρέτης των πολιτικών, αλλά και ταυτόχρονα δυνάστης αυτών και αθέλητος αρνητής κάθε πειθαρχημένης, προοδευτικής και παραγωγικής εξέλιξης του λαού, με έπαθλο τη διατήρηση μιας σφιχταγκαλιασμένης εξουσίας, η οποία όμως παράγει έντονη διαφθορά, τα αποτελέσματα της οποίας βιώνουμε σήμερα και... σε παγκόσμια αποκλειστικότητα.
Πιστεύω, πως με πνεύμα -που απορρέει από την επελθούσα κρίση και με αμοιβαίες υποχωρήσεις - στο πλαίσιο του τελευταίου Νόμου 3899, να καταλήξουμε σε μια συμφωνία, προκειμένου να επιβιώσουν οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι σ' αυτές, και ο συνδικαλισμός να συμβάλλει και να επιβάλει, με τον τρόπο του, στη μείωση και όχι στην αύξηση της ανεργίας.
* Ο κ. Μιχάλης Τσαρουχάς είναι εκδότης της ημερήσιας τοπικής εφημερίδας «Πρωινός Λόγος Τρικάλων» και αντιπρόεδρος του ΔΣ του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων (ΣΗΠΕ). Οι παραπάνω απόψεις δεν δεσμεύουν το ΔΣ του ΣΗΠΕ.