Πρόσφατα ο άδολος και ο φλογερός αυτός πατριώτης (Μίκης Θεοδωράκης) στα 86 χρόνια του, εξέδωσε μια διακήρυξή του, σαν μια κίνηση πολιτών, που την ονόμασε «Η Σπίθα των Πολιτών». Με αυτή τη φωνή, αυτού του θαυμάσιου και υπέροχου ανθρώπου, εκφράζει την έντονη ανησυχία του και αγωνία του, που χρόνια τώρα τον διακατέχει για την πορεία του αιματοβαμμένου αυτού τόπου.
Ο μεγάλος αυτός λοιπόν άνδρας, μας λέει και μας διακηρύσσει ότι «Η Σπίθα Πολιτών» είναι ένα κίνημα αντίστασης και ανυπακοής, στην επιβολή ξενόφερτων λύσεων ηθών και μέτρων, που αλώνουν την κυριαρχία της χώρας, την ανεξαρτησία και την «ψυχήν του λαού της».
Η ελευθεροτυπία στις 4-12-2010 γράφει. «Μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί κανείς με τις πολιτικές και κοινωνικές απόψεις του Μίκη Θεοδωράκη όπως, τις εκφράζει κατά καιρούς. Θεωρούμε όμως ότι κανείς δεν αμφισβητεί πως ο ίδιος έχει ως μοναδικό γνώμονα, την απαίτηση να στέκεται όρθιος απέναντι σε κάθε τι, που προσπαθεί να τον γονατίσει. Να στέκεται κανείς αξιοπρεπής και να υπερασπίζεται ό,τι νομίζει, πως είναι οι αξίες του, να υπερασπίζεται τα αρχέγονα δικαιώματά του και τα δικαιώματά των συνανθρώπων του και του τόπου του. Μ’ αυτή την οπτική γωνία, αυτή τη διακήρυξή, του Μίκη Θεοδωράκη ξεπερνάει τα όρια μιας κίνησης των πολιτών. Είναι μια υποθήκη για κάθε Έλληνα, αλλά και για κάθε άνθρωπο όπου γης, υποθήκη για μια πατρίδα ενός «πανανθρώπινου ήθους».
Καταγράφει στη διακήρυξή του ό,τι αντιπαθεί κάθε Έλληνας, προτείνει ό,τι θέλουμε όλοι ανεξαιρέτως και ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων οι Έλληνες. Υποδεικνύει αξιοπρέπεια και ηθική συμπεριφορά, υποσημειώνει κακές πολιτικές μας, και υπενθυμίζει τον εξανδραποδισμό της μαρτυρικής Κύπρου, από ανόητους και ανεγκέφαλους υπερπατριώτες Έλληνες, επισημαίνει τις προθέσεις της Μεγάλης Αλβανίας, που περιλαμβάνει όλη την Ήπειρό μας στους χάρτες της, μέχρι την Πρέβεζα, τη στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοί της (Αλβανοί), δουλεύουν εδώ και ανοικοδομούν την πατρίδα τους. (Το 10% του ΑΕΠ της Αλβανίας ως γνωστόν παράγεται στην Ελλάδα).
Καταγράφει την άμεση διακοπή των φιλικών – κομμουνιστικών του σχέσεων με τον Τίτο, τον πάλαι ποτέ, πανίσχυρο ηγέτη της Ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, όταν αυτός του πρότεινε να γράψει τη μουσική ενός φιλμ προπαγανδιστικού για τη «Μακεδονία» και δεν του ξαναμίλησε. Και είναι ο πρώτος ως υπουργός Πολιτισμού του 1992 στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη, που απαίτησε να «απορριφθεί μια για πάντα, από εμάς, το όνομα, Μακεδονία» ως όνομα του Κράτους των Σκοπιανών.
Τολμάει λοιπόν ο αειθαλής αυτός άνθρωπος να σηκώσει τη σημαία της ανυπακοής, ακατάβλητος, φλογερός αυτός πατριώτης στα 86 του, κάτι που κανένας άλλος διανοούμενος δεν έχει τολμήσει και ούτε φαίνεται θα τολμήσει. Ανήκει στους ευπατρίδες και στους παππούδες του Έθνους και η σοφία του, που μαζί με το μνημειώδες έργο του είναι ακριβό κληροδότημα σε όλους μας.
Αυτό, που τον κάνει ακόμα πιο μεγάλο άνδρα, είναι το πώς αυτός, ως κομμουνιστής, αριστερός Αρχηγός των Λαμπράκηδων, μιλάει για την πατρίδα με τόσο λυγμικό πάθος, που τον κάνει κοσμαγάπητο.
Αυτός είναι με λίγα και απλά λόγια ο Μίκης Θεοδωράκης. Ένας φλογερός και άδολος πατριώτης, ο οποίος με τους αγώνες του, σε δύσκολα χρόνια και δύσκολες εποχές, για τη Δημοκρατία και την ελευθερία της έκφρασης στη χώρα μας, διώχθηκε, φυλακίσθηκε και εκτοπίσθηκε. Η Χούντα δε, απαγόρευσε να παίζονται και να τραγουδιούνται στην πατρίδα μας αυτά τα αθάνατα τραγούδια του και οι ύμνοι του, τη στιγμή που όλος λοιπόν ο κόσμος με πάθος το τραγουδούσε και το υμνούσε.
Μίκη συνέχιζε αυτό το θεάρεστο έργο, που ξέρεις πολύ καλά να κάνεις και να είσαι βέβαιος ότι ο ελληνικός λαός, στη συντριπτική πλειονότητά του, σε αγαπά, σε αποδέχεται και σε θεωρεί ως ένα πολύ χρήσιμο άνθρωπο για την ελληνική κοινωνία, που σήμερα με τόση αγριότητα παντού και σε όλους τους τομείς, βάλλεται, μαστίζεται και σκληρά καθημερινά δοκιμάζεται.
Σημείωση: Σύμφωνα με τα ΝΕΑ της 4-1-2010 ο Μίκης Θεοδωράκης βρέθηκε στη δεύτερη θέση με ψήφους 5.544 στην ηλεκτρονική ψηφοφορία, που συμμετείχαν συνολικά 13.633 αναγνώστες των ΝΕΩΝ, οι οποίοι επέλεξαν το πρόσωπο της χρονιάς από τους τομείς της πολιτικής της κοινωνίας, του αθλητισμού, του πολιτισμού, της οικονομίας, και της διεθνούς επικαιρότητας. Πρώτο έβγαλαν τον φοιτητή Ραφαήλ Παπαδόπουλο, με ψήφους 6.438 που αν και πάσχει από σπαστική τετραπληγία αρίστευσε στις Πανελλαδικές εξετάσεις του 2010 συγκεντρώνοντας 19.952 (μόλις 48 μόρια λιγότερα από το απόλυτο άριστα) και έγινε πρώτο θέμα στις εφημερίδες.
