Η Αγία μας Εκκλησία, η Ορθοδοξία μας, στις 7 Ιανουαρίου τιμά και γεραίρει με ψαλμούς και ύμνους και ωδές πνευματικές τη μεγάλη γιορτή, του τιμίου ενδόξου προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννη. Την ημέρα αυτή δηλαδή, «τελούμεν την εορτάσιμον Σύναξιν ημών εις τιμή του Πανιέρου Προδρόμου, ως υπουργήσαντος εις το μυστήριον του Θείου βαπτίσματος». Τιμούμε σήμερα τον Πρόδρομο και Βαπτιστή του Κυρίου μας Ιωάννη τον Προφήτη και ισάγγελο, τον πρωταγωνιστή του μεγάλου γεγονότος και θαύματος της βαπτίσεως του Κυρίου Ιησού, που μόλις χθες θεοπρεπώς πανηγυρίσαμε. Σαν σήμερα όμως μεταφέρθηκε το Αγιό του χέρι, στη βασιλεύουσα πόλη, την Κων/πολη. Γι΄ αυτό λοιπόν, συναχθήκαμε σήμερα στις εκκλησίες του Θεού, για να τιμήσουμε τον πρωταγωνιστή της βαπτίσεως του Κυρίου, τον Μέγα Πρόδρομο και προφήτη Ιωάννη, ο οποίος επειδή αξιώθηκε να αγγίξει την άχραντη κορυφή του Δεσπότη και να βαπτίσει τον αναμάρτητο Χριστό, αναδείχτηκε μεγαλύτερος όλων των προφητών. Ωραιότατα αυτή την υπεροχή την υπόσχεται ο Κύριος όταν έρχεται προς το βάπτισμα κατά τον ιερό υμνογράφο. «Εξεις γαρ δια τούτο αξίωμα, όπερ ουχ υπήρξε τοις Αγγέλοις, και γαρ πάντων των προφητών μείζονα σε ποιήσω εκείνων μεν ουδείς σαφώς με κατείδεν, αλλ΄ εν τύποις και σκιαίς και ενυπνίοις, σύ δε, επί σου ιστάμενου κατά γνώμην». Γι΄ αυτό και άλλοτε είπεν ο Κύριος στους μαθητές του και στους ακροατές του «ουκ εγήγερται εν γεννητοίς γυναικών μείζων Ιωάννου του Βαπτιστού».
Είπαμε όμως ότι «κατ΄ αγαθήν συγκυρίαν» γιορτάζουμε σήμερα και το σπουδαίο και ιερό γεγονός της μετακομιδής της αχράντου χειρός του Προδρόμου. Κατά τον ιερό συναξαριστή, το άγιο και μαρτυρικό σώμα του Προδρόμου, είχε ταφεί στην πόλη Σεβαστή της Ιουδαίας. Και ο Λουκάς ο Ευαγγελιστής απέκοψε και πήρε μαζί του για χάρη και ευλογία, από το πάντιμο λείψανο του Προφήτη, το δεξί χέρι, με το οποίο άγγιξε την κορυφή του Δεσπότη, την ώρα της βαπτίσεως. Το πήρε μαζί του στην Αντιόχεια της Συρίας, όπου πάμπολλα θαύματα επιτελούσε. Αναφέρεται μάλιστα και το ακόλουθο καταπληκτικό θαύμα. Κάποιο θηρίο αιμοβόρο και αρπακτικό, καιροφυλακτούσε σε κάποιον τρίστρατο για να αρπάξει τον τυχόντα περαστικό. Οι ειδωλολάτρες της περιοχής το τιμούσαν σαν θεό και είχαν νομοθετήσει την ενιαύσια θυσία, με κλήρο ενός νέου ή μιας νέας, από της πόλης και των ορίων αυτής. Κάποτε λοιπόν έπεσε ο κλήρος σε μια θυγατέρα ενός χριστιανού πατέρα. Κεραυνός έφθασε στα αυτιά του πιστού, όταν πληροφορήθηκε την εκλογή του παιδιού του να γίνει βορά του θηρίου. Τρέχει αμέσως να προσκυνήσει το άγιο χέρι του βαπτιστή, έκοψε το μεγάλο δάκτυλο του Προδρόμου με τα δόντια του και γεμάτος από χαρά και πίστη τρέχει προς το θηρίο, που ανεμένετο να καταβροχθήσει την προσφερόμενη κόρη του. Πλησίασε λοιπόν κρατώντας στα χέρια του την κόρη του, έριξε το άγιο δάκτυλο ο πιστός πατέρας μέσα στο ανοιχτό στόμα του θηρίου και σαν να έπεσε μέσα σε αυτό βόμβα, το εξετίναξε και με την αυτόματη έξοδό του από το στόμα του θηρίου, το θάνατο του πρόσφερε.
Γι΄ αυτό της το υπερφυσικό και υπέροχο θαύμα και άλλα σπουδαία και μεγάλα, οι αυτοκράτορες της Κων/πολης ήθελαν να την μετακομίσουν στην πόλη. Στα χρόνια λοιπόν του Ρωμανού του Πορφυρογέννητου από κάποιο Διάκο της Αντιόχειας Ιώβ, μετακομίστηκε η αγία και χαριτόβρυτος χείρα στην Κων/νπολη» «ην ο φιλόχριστος βασιλεύς εκ πόθου κατασπασάμενος, εν τοις βασιλείας ανέθετο».
Ο Πρόδρομος και Βαπτιστής, πολλές ευκαιρίες μας παρέχει με την αγία του ζωή και τα θαύματά του, να μιμηθούμε το άγιο παράδειγμα τιμώντας τα διάφορα γεγονότα της ζωής του και τα διάφορα περιστατικά της ιστορίας του λειψάνου του, όπως είναι η σύλληψή του, η γέννηση, η αποτομή της τιμίας του κεφαλής, η Α΄, Β΄ και Γ΄ εύρεση της αγίας του κάρας και η σύναξή του, που γιορτάζουμε σήμερα.
Ο Αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος κατέχει σπουδαία θέση στην Εκκλησία, μετά την Παναγία και τους Αγγέλους. Σε κάθε ναό στο τέμπλο, βρίσκεται δίπλα στην εικόνα του Χριστού. Είναι μεγάλα τα χαρίσματα τα οποία συγκεντρώνει ο «μείζων εν γεννητοίς γυναικών» Ιωάννης ο Βαπτιστής.
Είναι αστέρας πρώτου μεγέθους, γιατί κατά τον Απ. Παύλο «αστήρ γαρ αστέρος διαφέρει εν δόξη». Είναι ουράνιος άνθρωπος και επίγειος άγγελος. Είναι ανώτερος και τους Αγίους, τους πατριάρχες, τους προφήτες, που προανήγγειλαν τον ερχομό του Λυτρωτή και σαν σάλπιγγες διετράνωσαν στον κόσμο το θέλημα του Θεού. Κατέχει εξέχουσα και μοναδική θέση και είναι ο ενδοξότερος από όλους. Ας κλίνουμε λοιπόν ευλαβικά τα γόνατα, προς την αγία του μορφή, προς τον ασκητή της ερήμου και τον κήρυκα της μετανοίας, ψάλλοντες «Απάντων εδείχθης των προφητών, σφραγίς Ιωάννη και Θεότατος του Χριστού, Πρόδρομος και κήρυξ, Ον και καταξιώθης, βαπτίσαι Ιορδάνου τοις θείοις νάμασιν» - και ας τον παρακαλέσουμε και τα βάθη της ψυχής μας, λέγοντας τα ωραιότατα λόγια του υμνωδού της Εκκλησίας. «Αλλ΄ ως πάντων των προφητών υπέρτερε, μη διαλείπης πρεσβεύειν υπέρ ημών των πιστών σου τελούντων τα μνημόσυνα».
Ο Ιωάννης Θ. Γωγουβίτης είναι εκπαιδευτικός.
