Μ.Ε. Λαγκουβάρδου
Άξιοι θαυμασμού είναι, για μένα, αυτοί που βάζουν θεληματικά τον εαυτό τους στην τελευταία θέση! Οι γονείς π.χ. ακόμα στην Ελλάδα βάζουν τον εαυτό τους στην τελευταία θέση χάριν των παιδιών τους. (Η ελληνική οικογένεια είναι ακόμα ενωμένη. Η Χαναναία για την οποία γίνεται λόγος στο τέλος αυτού του δοκιμίου είναι ένας τύπος που αξίζει να είναι πρότυπο κάθε μητέρας).
Αντίθετα αυτοί που με χρήματα ή με γνωριμίες επιδιώκουν να αποκτήσουν αξιώματα και πρωτοκαθεδρίες εκθέτουν τον εαυτό τους σε μεγάλο κίνδυνο. Ο Αγιος Νικήτας σε κάποιο από τα Φυσικά Κεφάλαια της Φιλοκαλίας, γράφει: Μην επιδιώξεις ποτέ με χρήματα ή με γνωριμίες να επιτύχεις να καταλάβεις αξιώματα, ακόμα κι αν βλέπεις τον εαυτό σου πως έχει τη δύναμη να ωφελήσει ψυχές, χωρίς την άνωθεν κλήση.
Ένα από τα τρία αυτά κακά περιμένουν αυτόν που με χρήματα ή με γνωριμίες επιδιώκει να καταλάβει αξιώματα: ή από την αγανάκτηση του Θεού θα πέσει επάνω του οργή με συμφορές, με περιστάσεις, πολεμούμενος όχι μόνο από τους ανθρώπους, αλλά κι από ολόκληρη την κτίση και η ζωή του θα γίνει πολυστένακτη ή με πολλή ατιμία θα καθαιρεθεί από αυτούς που θα υπερισχύσουν ή θα πεθάνει πριν την ώρα του και θα ξεκοπεί απ΄ την παρούσα ζωή.
Ο Ιησούς μακαρίζει αυτούς που βρίσκονται στην τελευταία θέση: τους φτωχούς, αυτούς που πενθούν, αυτούς που κλαίνε, αυτούς που πεινούν και διψούν για δικαιοσύνη!
Θαυμάζω αυτούς που βάζουν θεληματικά τον εαυτό τους στην τελευταία θέση! Σαν τον πλούσιο Αυστριακό που τις προάλλες μοίρασε τα πλούτη του στους φτωχούς για να μείνει σ΄ ένα τροχόσπιτο, εξοικονομώντας τα προς το ζην από την εργασία του! Ο μισθός του δεν υπερβαίνει τα 1.200 ευρώ. Νιώθω τον ευτυχισμένο αυτόν άνθρωπο! Αγαπώ την τελευταία θέση! Ακόμα και στο πιο φριχτό πεπρωμένο ο Ιησούς είναι εκεί. Ενώ οι φίλοι και οι πλησίον, καθώς λέει ο στίχος του ψαλμού, μακρόθεν στέκουν!
Παραδείγματα ανθρώπων που διάλεξαν και πήραν θεληματικά την τελευταία θέση είναι πολλά. Ο σωστός άνθρωπος όταν κυβερνούν ανάξιοι αποσύρεται στην εσωτερική αρετή του, δηλαδή παίρνει θεληματικά την τελευταία θέση. Οι μικροί και ανάξιοι όταν καταλαμβάνουν την εξουσία εξαντλούν την ενέργειά τους κι αυτοκαταστρέφονται. Κανένας σωστός άνθρωπος δεν συνεργάζεται μαζί τους. Δυστυχώς παίρνουν στο λαιμό τους αθώα θύματα!
Τα Χριστούγεννα γιορτάζουμε τη γέννηση του Κυρίου εκ της Παρθένου Μαρίας. Ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος Θεός, ενωμένος με τον Κύριο Ιησού Χριστό!
Η Χαναναία του Ευαγγελίου ζούσε στα όρια Τύρου και Σιδώνος. Ήταν μια απλή γυναίκα, Συροφοίνισσα την καταγωγή. Η κόρη της βασανιζόταν από ανίατη ασθένεια. Πίστευε στον Ιησού ως Θεό. Δεν αμφέβαλε για την ευσπλαχνία Του. Μια μέρα ακολουθούσε πίσω από τους μαθητές του Ιησού κράζοντας για βοήθεια. Οι μαθητές του Ιησού ζήτησαν να την απολύσει. Ακολουθεί πίσω μας και κράζει, είπαν.
Κύριε, βοήθησέ με, είπε η γυναίκα, όταν πλησίασε τον Ιησού. Δεν παίρνουμε τον άρτο από τα παιδιά για να τον δώσουμε στα κυνάρια, αποκρίθηκε ο Ιησούς, για να αναδείξει την απλή αυτή γυναίκα ένα αιώνιο πρότυπο βαθιάς ταπεινοφροσύνης και θερμής πίστης στον Θεό.
Ναι, Κύριε, σκυλάκι ακάθαρτο είμαι κι εγώ, είπε η Χαναναία. Αλλά καθώς εκείνα τρώνε τα ψιχία που πέφτουν από το τραπέζι των κυρίων τους, έτσι δώσε και σε μένα την ευεργεσία αυτή, για να θεραπευτεί η κόρη μου που πολύ υποφέρει.
Μεγάλη είναι η πίστη σου, είπε ο Ιησούς. Ας γίνει όπως θέλεις. Και από εκείνη τη στιγμή θεραπεύτηκε η κόρη της!
