Τις περισσότερες φορές τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Θα προσπαθήσω με όσο λιγότερα «λόγια» να επανέλθω σε ένα κοινωνικό ζήτημα, που φαντάζομαι απασχολεί σε τοπικό επίπεδο τους πολίτες της Λάρισας, το οποίο και βιώνουν στην καθημερινότητά τους με διάφορα συναισθήματα. Αναφέρομαι στο ζήτημα της επαιτείας, το οποίο το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει λάβει σχεδόν ανεξέλεγκτες διαστάσεις - υπό τα όμματα, την ανοχή ή τον ωχαδερφισμό των τοπικών και Κρατικών Αρχών. Καθημερινά στο εμπορικό κέντρο της πόλης, στα πολυκαταστήματα, στις εκκλησίες, στις κεντρικές και περιφερειακές διασταυρώσεις των οδών «συνωστίζονται» επαίτες, -κύρια αλλοδαποί - οι οποίοι εισέβαλαν στη χώρα μας από τις βόρειες γειτονικές χώρες, ως και Αφροασιάτες. Από μία πρόχειρη «ανθρωπογεωγραφία», διαπίστωσα ότι το εμπορικό κέντρο, τα πολυκαταστήματα και εκκλησίες έχουν στη κυριολεξία καταληφθεί από Βουλγαρορουμάνους επαίτες, ανάπηρους ή ψευτοαναπήρους και δυστυχισμένες γυναίκες να κρατούν στην αγκαλιά τους από ένα μωρό [δικό τους ή δανεικό], ζητώντας την ελεημοσύνη μας. Οι διασταυρώσεις των κεντρικών και περιφερειακών οδικών αρτηριών έχουν εξ ολοκλήρου «πέσει στα χέρια» με κατάληψη, από μεγάλο αριθμό Αφγανοπακιστανομπαγκλαντεσιανών λαθρομεταναστών «φαναρτζήδων», οι οποίοι προσπαθούν να καθαρίσουν τους υαλοκαθαριστήρες των αυτ/των, ενίοτε πιεστικά -κύρια στις γυναίκες οδηγούς. Η εκτίμησή μου είναι ότι αυτή τη στιγμή στη πόλη της Λάρισας ο αριθμός των αλλοδαπων «επισκεπτών» και λαθρομεταναστών έχει αυξηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, συνεχώς ανερχόμενος.
Εδώ γεννιούνται ορισμένα βασικά ερωτήματα:
1. Πώς και πού αυτοί οι άνθρωποί διαβιούν;
2. Πώς και ποιοι τους διακινούν στις πιάτσες των πεζοδρομίων και στα φανάρια;
3. Πώς και γιατί καταφθάνουν κατά ομάδες με αυξητικούς ρυθμούς στην περιοχή μας;
Για τις τοπικές και Κρατικές υπηρεσίες και Αρχές:
1. Οι Αφροασιάτες «τουρίστες» είναι νόμιμοι ή παράνομοι; Εφόσον είναι παράνομοι γιατί δεν εφαρμόζεται ο σχετικός Νόμος; Υποθέτω τον δικαιολογητικό λόγο. Όσοι εξ αυτών ασκούν παράνομα εμπορικές δραστηριότητες, δηλαδή το «παρεμπόριο» είναι νόμιμοι ή όχι και στην αρνητική περίπτωση τι γίνεται;...
Άραγε πιστεύει κανείς ότι αν το φαινόμενο αυτό συνέβαινε αντίστροφα από Έλληνες στις χώρες καταγωγής των λαθρομεταναστών ή επαιτών της Ε.Ε. π.χ. Βουλγαρία -δεν συζητώ καν για... Πακιστάν- και «κατέκλυζαν φόρα-παρτίδα» τις αγορές, είτε επαιτώντας, είτε ασκούντες παραεμπόριο, θα τους είχαν στείλει η όχι... «πακέτο» στην Ελλάδα; Αυτό βέβαια ισχύει και για προηγμένες χώρες στην αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης. Γνωστό μου πρόσωπο που επισκέφθηκε πρόσφατα την Κωνσταντινούπολη, μου είπε ότι δεν συνάντησε ούτε ένα επαίτη σε όλο το κέντρο της Πόλης. Δείτε και κρίνετε τι γίνεται σε Αθήνα -Θεσσαλονίκη....
2. Για όσους συλλαμβάνονται επανειλημμένα εξ αυτών και καταδικάζονται για συναφείς παραβάσεις από τα αρμόδια Δικαστήρια, δεν μπορούν να εφαρμοστούν οι διατάξεις περί Διοικητικής απέλασης; Την επόμενη ημέρα της σύλληψής τους είναι πάλι στο «στέκι» τους...
3. Διαπράττονται η όχι παραβάσεις του Κ.Ο.Κ. για ανεξέλεγκτες διελεύσεις του οδοστρώματος κ.λπ. με δυνητικό κίνδυνο παράσυρσης πεζού; πρόσφατα στο Βόλο δυστυχώς συνέβη.
4. Δρουν «προστάτες και κυκλώματα» ομοεθνών τους, εμπορίας και εκμετάλευσης των δυστυχών αυτών ανθρώπων, ναι ή όχι; Ας μην στρουθοκαμηλίζουμε.
Τα παραπάνω ερωτήματά μου εστιάζονται.
Α. Στους εξουσιαστές αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι με τη δόλια εκμετάλευσή τους εξασφαλίζουν το «παντεσπάνι» τους, με την ανοχή, αδιαφορία, η αναποτελεσματικότητα του Κράτους, πετώντας τα «ψίχουλα» στους επαίτες ή φαναρτζήδες, εκμεταλευόμενοι ομοίως τα αισθήματα φιλανθρωπίας και αλτρουισμού μας.
Β. Στις Κρατικές και Τοπικές Αρχές, αν έχουν την επάρκεια και δυνατότητα να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα για την οικοδομούμενη κατάσταση «τριτοκοσμικού» τύπου στην πόλη και τους κατοίκους της.
Η ευαισθητοποίησή μας μπορεί να εκδηλώνεται -ιδιαίτερα αυτές τις δύσκολες ημέρες της παραζάλης εξ αιτίας των επιβαλλόμενων ληστρικών-επαχθών οικονομικών μέτρων- στα προνοιακά και φιλανθρωπικά ιδρύματα, συλλόγους και φορείς της πόλης και της εκκλησίας που σηκώνουν το δυσβάχταχτο βάρος της φροντίδας χρονίων πασχόντων, παιδιών με ειδικές ανάγκες, ηλικιωμένων, απεξαρτημένων ατόμων, σίτισης απόρων, ανέργων και τόσων άλλων που έχουν απόλυτη ανάγκη τη βοήθειά μας.
Η επιδότηση «διά του «οβολού» μας, στους «αγύρτες ψυχών» που με τη βία ή όχι, εκμεταλεύονται προκλητικά ακόμη και αθώα μωρά και νήπια με την έκθεσή τους στο πεζοδρόμιο, η στο φανάρι, συνιστά «επιδότηση» σε «χοντρά μεροκάματα» με την εκμετάλευση της φιλανθρωπίας μας.
Νικόλαος Μπέτσιος
Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. ε.α.
