* Του Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου σεβ. κ. Ιγνατίου
Από το Βόλο μας έστειλε το άστοχο και ανούσιο μήνυμά της η μεγάλη κυρία των Ελληνικών Γραμμάτων. Λυπούμαστε ειλικρινά, διότι κι αυτή η μεγάλη Καθηγήτρια, η Επιστήμων του παγκοσμίου βεληνεκούς, έπεσε στο ίδιο ολίσθημα. Ειλικρινά δεν το περιμέναμε απ’ αυτήν να μασήσει την ίδια μονότονη κι ανούσια καραμέλα. Την καραμέλα της θρυλουμένης «Εκκλησιαστικής περιουσίας». Ποιας Εκκλησιαστικής περιουσίας, κυρία μου;
Επιτρέπεται να πιάνεσαι αδιάβαστη εσύ σήμερα και να εγκαλείς την Εκκλησία στους τόσο δύσκολους καιρούς της; Αυτή είναι η βοήθειά σου στο Γένος και την Εκκλησία του; Έναν καλό λόγο όφειλες και δεν τον είπες. Οι μεγάλοι δάσκαλοι και διανοούμενοι που έφευγαν για την Εσπερία, τα δύσκολα χρόνια του Γένους, δεν εγκαλούσαν την Εκκλησία, αλλά βοηθούσαν το Γένος με κάθε τρόπο, από τα ξένα. Η Εκκλησία είναι η ελπίδα του λαού, μην τη διασύρεις. Μην κόβεις με το μαχαίρι του κύρους των γνώσεών σου την ελπίδα του λαού. Η Εκκλησία με το εναπομείναν 4% της άλλοτε μεγάλης περιουσίας της παλεύει. Δεν παλεύει με χρήματα, κυρία Αρβελέρ. Παλεύει με πνεύμα, με αγώνες πνευματικούς. Δεν είναι άδικο να παλεύει και εναντίον σου; Γιατί στέκεσαι απέναντί της;
Δεν είσαι μέλος της; Δεν την πονάς; Έλα να μας πεις πού σφαλλόμαστε για να το διορθώσουμε. Βρήκες όμως την εποχή αυτή για να χτυπήσεις κι εσύ την Εκκλησία; Ω τον αδύνατο πώς τον χτυπούν! Σε πληροφορούμε όμως, εμείς που δεν σε κατακρίνουμε, που δεν παύουμε να σ’ έχουμε καύχημα για τις επιδόσεις σου στο χώρο της Επιστήμης, ότι δεν αισθανόμαστε αδύνατοι. Έχουμε τον Θεό τον Άγιο, την Παναγία, τους Αγίους και τους Αγγέλους, έχουμε το λαό του Θεού τον άγιο. Θα δέσουμε τα τραύματά μας, κι αυτό το τραύμα που μας προκάλεσες Εσύ και θα προχωρήσουμε. Κι αν έχουμε θησαυρούς και περιουσίες, έλα να μας τα πάρεις. Έλα να τα βρεις, να τα δείξεις εις επίρρωσιν των λόγων σου για να δικαιωθείς. Εάν όμως δεν βρεις, έλα με θάρρος να βγεις και να ομολογήσεις την αλήθεια. Έχουμε όντως περιουσία αξιοποιήσιμη που να μπορεί να θεραπεύσει ανάγκες του λαού και δεν το κάνουμε; Τότε καλά μας τα είπες. Ο λαός όμως, κυρία μου, ξέρει. Κι αν σε χειροκρότησαν μερικοί την ώρα που τα έλεγες αυτά, βγες να ρωτήσεις και τους άλλους. Τους άλλους που εμπιστεύονται την Εκκλησία. Αυτούς που δίνουν τον οβολό τους για να συντηρηθούν οι Ναοί και να ζήσουν οι ιερατικές οικογένειες, αυτοί που προσφέρουν μέσω της Εκκλησίας τη βοήθειά τους στους πτωχούς. Αυτούς που προσφέρουν εθελοντική εργασία δίπλα μας, στα Ιδρύματα και στα Συσσίτιά μας. Εμείς θα θέλαμε από σας μόνο ένα καλό λόγο, απ’ το ύψος αυτού του άμβωνα που σε ανέβασε η Χάρις του Θεού.
Δεν μας τον είπες. Δεν πειράζει. Να ξέρεις όμως ότι από τα χέρια του Θεού πήρες την εξουσία σύμφωνα με το θείο λόγο «μάθετε οι γεγαυρωμένοι επί όχλοις εθνών ότι εδόθη παρά Κυρίου η κράτησις υμίν και η δυναστεία παρά Υψίστου». Τι ανταποδίδεις στον Ύψιστο; Βάλλεις κατά της Εκκλησίας Του;
