Από τον Γιώργο Δελαστίκ
Πανικός επικρατεί πλέον σε ολόκληρη την Ευρώπη. Γενικεύεται η εντύπωση ότι το ευρώ δεν πρόκειται να μακροημερεύσει, ότι σύντομα η Ευρωζώνη θα διαλυθεί. Το πρόβλημα δεν είναι πλέον τι θα γίνει με την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Ιρλανδία κ.λπ., σε σχέση με το ευρώ, αλλά αν το ίδιο το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα θα συνεχίσει να υπάρχει! Το ερώτημα, δηλαδή, που φάνταζε αδιανόητο πριν από λίγους μήνες ακόμη, τώρα προβάλλει ως η κυρίαρχη απειλή, με ισχυρότατες πιθανότητες υλοποίησης. Σε τέτοιο βαθμό, που η κεντρική τράπεζα των Η.ΠΑ. διέταξε ήδη τη διενέργεια σκληρών «τεστ αντοχής» των αμερικανικών τραπεζών στη βάση της υπόθεσης της διάλυσης της Ευρωζώνης και της εξαφάνισης του ευρώ. Να μελετηθούν, δηλαδή, οι συνέπειες για το αμερικανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα από πιθανή κατάρρευση και εγκατάλειψη του ευρώ και να βρεθούν οι καλύτεροι τρόποι περιορισμού των ζημιών από μια τέτοια εξέλιξη για τις ιδιωτικές αμερικανικές τράπεζες, ώστε να μην καταβαραθρωθεί και η αμερικανική οικονομία μαζί με την ευρωπαϊκή.
«Η κρίση χτυπάει το σκληρό πυρήνα της Ευρώπης», έγραφε σε κορυφαίο τίτλο της την Πέμπτη η συντηρητική γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ», με αφορμή το γεγονός ότι το Βερολίνο απέτυχε να πουλήσει δεκαετή ομόλογα ύψους 6 δισεκατομμυρίων ευρώ. Επειδή προσέφερε πολύ χαμηλό επιτόκιο (μόλις 1,98%), βρέθηκαν αγοραστές μόνο για 3,6 δισ. ευρώ και τα υπόλοιπα τα απέσυρε η γερμανική κυβέρνηση, αρνούμενη να τα διαθέσει με επιτόκιο 0,2% ή 0,5% παραπάνω.
«Η πώληση γερμανικών ομολόγων κατέληξε σε καταστροφή. Η Κομισιόν της Ε.Ε. υποθάλπει διαμάχη με το Βερολίνο. Ο Μπαρόζο κάνει προτάσεις για κοινά ευρωομόλογα - κάτι που μέχρι τώρα αποτελεί κόκκινο πανί για τη Γερμανία, τη Φινλανδία και την Ολλανδία», πρόσθετε στους υπότιτλους.
ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ!
Δεν αναφέρονται σε κάποιον απώτερο κίνδυνο οι ευρωπαϊκές εφημερίδες και τα σοβαρά περιοδικά, τα οποία καθόλου δεν ειδικεύονται στον εντυπωσιασμό των αναγνωστών τους. Οι πιο υπεύθυνες φωνές πλέον μιλούν για κίνδυνο διάλυσης της Ευρωζώνης μέσα σε... λίγες εβδομάδες!!!
«Έρχεται η ημέρα Χ;» ήταν π.χ. ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της εβδομαδιαίας γερμανικής εφημερίδας «Ντι Τσάιτ» την Πέμπτη. «Η ευρωπαϊκή κρίση χρέους οξύνεται ολοένα και περισσότερο. Η λύση είναι κοντά. Ή η κατάρρευση», τόνιζε στον υπότιτλο.
Σαφής η θέση της εφημερίδας. «Περίπου δύο εβδομάδες απομένουν στους αρχηγούς κυβερνήσεων και στους κεντρικούς τραπεζίτες ακόμη για να σταματήσουν αυτό που έχει ήδη τεθεί σε κίνηση», γράφει η «Ντι Τσάιτ» και αναλύει τι εννοεί: «Ολοένα και περισσότερες χώρες πρέπει να πληρώνουν ολοένα και περισσότερους τόκους για ολοένα και περισσότερα δάνεια, αν και έναντι των δανείων που παίρνουν επιβάλλουν ολοένα και περισσότερα προγράμματα λιτότητας, πρωθυπουργοί ανατρέπονται και νέοι πρωθυπουργοί εκλέγονται, οι οποίοι τρομοκρατούν τους λαούς τους με σκληρά λόγια».
Η εφημερίδα δεν έχει αμφιβολίες ως προς τις προθέσεις των κερδοσκόπων. «Μα τι θέλουν ακόμη οι αγορές; Προφανώς θέλουν κάτι άλλο, θέλουν τη μεγάλη λύση, την υπέρτατη εγγύηση. Αν όμως δεν την πάρουν, τότε θα καταστρέψουν το ευρώ και θα κερδίσουν από τη διάλυσή του!», τονίζει η «Ντι Τσάιτ».
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ
Από την αρχή που ξέσπασε η κρίση αναφορικά με τη χώρα μας και εξαιτίας των εγκληματικών χειρισμών της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου και πρωτίστως του ίδιου προσωπικά, υποστηρίζαμε επίμονα και με αδιάσειστα επίσημα στατιστικά στοιχεία από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία ότι το πρόβλημα του υψηλού δημόσιου χρέους είναι πανευρωπαϊκό και όχι απλά και μόνο ελληνικό.
Δεν υιοθετήσαμε αυτή τη θέση για να συγκαλύψουμε τις δομικές αδυναμίες του κράτους ή την άθλια πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων, ούτε για να μειώσουμε το μερίδιο ευθύνης που αναλογεί στην Ελλάδα, επεκτείνοντας τον κύκλο των «ένοχων» χωρών.
Το δημόσιο χρέος καλπάζει σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. για δύο θεμελιώδεις λόγους. Ο πρώτος και καθοριστικός συνίσταται στο γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) δεν δημιουργήθηκε από την αρχή ως κεντρική τράπεζα της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης, ώστε να δανείζει τα κράτη - μέλη με χαμηλά επιτόκια, λαμβάνοντας υπόψη και τους πολιτικούς όρους και συγκυρίες κάθε εποχής, όπως κάνουν οι κεντρικές τράπεζες των Η.Π.Α., της Ιαπωνίας, της Βρετανίας, της Κίνας και όλων των χωρών του κόσμου.
Αντιθέτως, η Ε.Κ.Τ. απαγορεύεται (!) να δανείζει τις χώρες της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης, υποχρεώνοντας όλα τα κράτη - μέλη να δανείζονται μόνο από τις «αγορές» - δηλαδή κυρίως από τις... γερμανικές, γαλλικές και βρετανικές ιδιωτικές τράπεζες!
Η Ε.Κ.Τ. φτιάχτηκε, δηλαδή, εξαρχής έτσι ώστε να καθιστά τις ευρωπαϊκές χώρες έρμαιο στα νύχια των ευρωπαϊκών (και όχι μόνο) ιδιωτικών τραπεζών!
ΒΟΥΝΟ ΤΑ ΧΡΕΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ
Στην Ελλάδα όλοι μιλούν για τα περίπου 340 δισ. ευρώ του δημόσιου χρέους της χώρας μας, πράγμα απολύτως φυσιολογικό. Ελάχιστη συζήτηση, όμως, γίνεται για το δημόσιο χρέος άλλων χωρών, που με εξαίρεση την ολέθρια διετία Παπανδρέου, σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρωζώνης αυξάνεται πολύ ταχύτερα από όσο στην Ελλάδα.
Ελάχιστοι Έλληνες γνωρίζουν π.χ. ότι το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος στην Ευρώπη το έχει η... Γερμανία - πάνω από 2,1 τρισεκατομμύρια ευρώ! Οι Γερμανοί μαζί με τους Ιταλούς (1,9 τρισεκατομμύρια) και τους Γάλλους (1,6 τρισεκατομμύρια) έχουν τα... δύο τρίτα του συνόλου των 17 χωρών της Ευρωζώνης!
Μάλιστα, οι τρεις ηγετικές χώρες της Ευρωζώνης, οι τρεις ισχυρότερες οικονομίες έχουν υπερδιπλάσιο χρέος από όσο και οι 14 υπόλοιπες χώρες μαζί! Υπερδιπλάσιο!
Όχι ότι αυτό μειώνει το ελληνικό δημόσιο χρέος, αλλά το γράφουμε για να έχουμε ρεαλιστική αίσθηση του πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα - γιατί με αυτή τη σκόπιμη κυβερνητική πολιτική «αυτόμαστιγώματος» που αναπαράγεται από τα μέσα ενημέρωσης και αποσκοπεί στην κατάρρευση της αξιοπρέπειας και της αυτοεκτίμησης του ελληνικού λαού, πολλοί Έλληνες εργαζόμενοι, μικρομεσαίοι και συνταξιούχοι αισθάνονται σαν να είναι οι χειρότεροι απατεώνες του πλανήτη.
Πόσοι γνωρίζουν άραγε ότι μέσα στο 2012 η Γαλλία πρέπει να δανειστεί το αστρονομικό ποσό των... 414 δισεκατομμυρίων ευρώ ή ότι η Γερμανία χρειάζεται δάνεια ύψους 335 δισεκατομμυρίων και η Ιταλία άλλα 400 δισεκατομμύρια; Περίπου 1,5 τρισεκατομμύριο θα δανειστούν όλες μαζί οι 17 χώρες της Ευρωζώνης το 2012 και από αυτά τα λεφτά το 1,15 τρισ., το 68% του συνολικού ποσού, θα το δανειστούν πάλι οι τρεις μεγαλύτερες χώρες.
ΤΑ ΕΔΩΣΑΝ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΑΚΗ!
Η δεύτερη αιτία και καθοριστική της παρούσας εκτόξευσης του δημόσιου χρέους είναι ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ξόδεψαν την τελευταία τριετία πολλά τρισεκατομμύρια ευρώ για να διασώσουν τις τράπεζες, τις ιδιωτικές τράπεζες εννοούμε, της Γηραιάς Ηπείρου. Οι εκτιμήσεις για το ύψος του ποσού αυτού διαφέρουν - οι μετριοπαθέστερες το ανεβάζουν σε 3 τρισεκατομμύρια, άλλες μιλούν για 7 ή ακόμη και για 10 τρισεκατομμύρια ευρώ.
Η ουσία είναι ότι όλες οι κυβερνήσεις της Ευρώπης προσπαθούν τώρα να μαζέψουν ένα τμήμα του ποσού αυτού φορολογώντας περισσότερο όλους τους πολίτες, κόβοντας τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, σφαγιάζοντας τις συντάξεις, περικόπτοντας τα κοινωνικά επιδόματα και ούτε καθ’ εξής. Γι’ αυτό και επέβαλαν προγράμματα εξοντωτικής λιτότητας σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Τα έδωσαν οι κυβερνήσεις στους τραπεζίτες, τα μαζεύουν τώρα από τον κοσμάκη!
Η σκέψη τους είναι απλή και κυνική και μπορεί σχηματικά να παρουσιαστεί ως εξής: Η Ε.Ε. έχει 500 εκατομμύρια κατοίκους. Αν το κράτος πάρει ένα χιλιάρικο παραπάνω το χρόνο από τον κάθε Ευρωπαίο πολίτη με φορολογία, μείωση μισθών και συντάξεων κ.λπ., αυτό μας κάνει 500 δισεκατομμύρια ετησίως! Να πώς βγαίνει, δηλαδή, μισό τρισεκατομμύριο το χρόνο από τους φουκαράδες εις υγείαν των τραπεζιτών! Σε λίγα χρονάκια, μαζεύτηκαν με τον τρόπο αυτόν τα κολοσσιαία ποσά που δόθηκαν στις τράπεζες.
ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ Η Ε.Κ.Τ. ΤΑ ΧΡΕΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ
Αναλύοντας έτσι τη φύση του προβλήματος, αντιλαμβανόμαστε αμέσως ότι είναι παραμύθια πως δήθεν η λιτότητα, οι μεταρρυθμίσεις και οι τεχνοκράτες πρωθυπουργοί μπορούν να βάλουν σε τάξη τα δημοσιονομικά μεγέθη. Εδώ η ουσία είναι να γίνει μια τεράστιας έκτασης ανακατανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ των πλουσίων, παίρνοντας τα λεφτά των φτωχών. Γι’ αυτό, άλλωστε, και σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. αυξάνεται, παρά τη λιτότητα, το δημόσιο χρέος - είναι τα λεφτά που έδωσαν και δίνουν τα κράτη στους τραπεζίτες.
Όσο συνεχίζεται αυτή η γραμμή που επιβάλλουν οι Γερμανοί στην Ευρωζώνη, το ευρώ δεν πρόκειται να αντέξει επί μακρό χρονικό διάστημα. Θα εκραγεί και θα διαλυθεί, καθώς σε λίγο θα αρχίσει να χύνεται αίμα στις κοινωνικές συγκρούσεις στις χώρες της Ευρώπης, αλλά και οι ελίτ και το κατεστημένο των ευρωπαϊκών χωρών θα αρχίσει σταδιακά να αντιδρά στον εξανδραποδισμό του και στην υποτελή υποταγή του στη Γερμανία.
Λύση στο πλαίσιο του συστήματος σαφώς και υπάρχει και είναι απλούστατη και αποτελεσματική: Πρέπει η Ε.Κ.Τ. να αγοράζει αυτή με χαμηλά επιτόκια τα ομόλογα των χωρών - μελών της Ε.Ε. απευθείας και σε απεριόριστες ποσότητες, όσες απαιτούνται κάθε φορά. Υπογραμμίζουμε τη λέξη απευθείας, γιατί εκεί βρίσκεται το κλειδί της λύσης.
ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΛΗΓΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΣΙΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη. Βγαίνει π.χ. η Ελλάδα να δανειστεί, εκδίδοντας δεκαετή ομόλογο με επιτόκιο 2,5%, αξίας συνολικής 10 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αν με τόσο χαμηλό επιτόκιο δεν παρουσιαστεί κανένας κερδοσκόπος αγοραστής, τότε η Ε.Κ.Τ. αγοράζει αυτή και τα 10 δισ. ελληνικών ομολόγων. Αν παρουσιαστούν αγοραστές για ομόλογα 3 δισ. ευρώ, τότε η Ε.Κ.Τ. αγοράζει τα υπόλοιπα 7 δισεκατομμύρια.
Με τη διαδικασία αυτή, οι τράπεζες τίθενται ενώπιον ενός κρισιμότατου διλήμματος. Είναι υποχρεωμένες ή να αποδεχθούν χαμηλά επιτόκια δανεισμού ή να αποσυρθούν εντελώς από την τόσο κερδοφόρα αγορά ομολόγων των κρατών!
Αν σκεφτούμε το αίσχος ότι η Ε.Κ.Τ. δάνειζε τις ιδιωτικές ευρωπαϊκές τράπεζες με επιτόκιο 1% και αυτές δάνειζαν τα κράτη με 5%, αντιλαμβανόμαστε καλύτερα τι έχουν να χάσουν οι παρασιτικοί τραπεζίτες και γιατί θα αντιδράσουν λυσσασμένα σε αυτή τη λύση, χρησιμοποιώντας όλους τους πολιτικούς που έχουν τυφλά όργανά τους σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης και της Ε.Ε.
Η έκβαση αυτής της γιγαντομαχίας είναι αβέβαιη. Αν, όμως, κερδίσουν οι τραπεζίτες, το ευρώ σύντομα θα πάψει να υπάρχει. Όχι, βεβαίως, σε εβδομάδες, αλλά σύντομα. Ζούμε ιστορικές εποχές ανατροπής του κόσμου που γνωρίσαμε.
