* Του Φίλιππου Ζάχαρη (phil.zaharis@gmail.com)
Παρασκευή 4 Νοεμβρίου, μια ακόμη δύσκολη μέρα για την κυβέρνηση, για τον πρωθυπουργό προσωπικά αλλά βασικά για την καταπονημένη χώρα μας. Μετά την εξαιρετικά αποτυχημένη επιλογή του δημοψηφίσματος τον Δεκέμβρη ως προτεινόμενη λύση για να εκφραστεί τάχα η βούληση του ελληνικού λαού για τη δανειακή σύμβαση, μετά τα αλλεπάλληλα ατοπήματα μιας κυβέρνησης που βρίσκεται σε ομηρία λόγω των λανθασμένων επιλογών της, έρχονται τώρα από τη μια πλευρά η ψήφος εμπιστοσύνης σήμερα το βράδυ και από την άλλη το προτεινόμενο - πλην όμως επιβαλλόμενο - δημοψήφισμα από Μέρκελ και Σαρκοζί για τις αρχές Δεκεμβρίου, να δώσουν το καίριο χτύπημα ή να αλλάξουν άρδην τα δεδομένα για τα του οίκου μας. Την Παρασκευή λοιπόν καλούνται οι φαινομενικά (;) διαφωνούντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ή να στηρίξουν για άλλη μια φορά τις επιλογές του πρωθυπουργού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την τύχη της χώρας, ή να καταψηφίσουν την πολιτική του, προκαλώντας άμεσα εκλογές. Η ημέρα αυτή θα μείνει βαθιά χαραγμένη στη συνείδηση των βουλευτών εκείνων του ΠΑΣΟΚ που θα επιλέξουν να συνεχίσουν να συνδράμουν με τον τρόπο τους στο ολοένα και μεγαλύτερο βύθισμα της χώρας στο τέλμα. Δεν το λέω εγώ, το λένε τα διεθνή μέσα, με πρώτη και καλύτερη τη μεγάλης κυκλοφορίας γαλλική εφημερίδα Liberation, που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τον τεράστιο ελληνικό τίτλο «ΧΑΟΣ». Τα λένε όλα σχεδόν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης (ευρωπαϊκά και μη) που επαναλαμβάνουν πως η υπόθεση Ελλάδα στην ευρωζώνη θεωρείται τελειωμένη. Η ευρείας κυκλοφορίας γερμανική εφημερίδα «Die Welt», στο πρωτοσέλιδό της αναφέρει ότι οι χώρες της ευρωζώνης αυξάνουν σημαντικά την πίεσή τους προς την Ελλάδα, που στην περίπτωση που ένα δημοψήφισμα για τη διάσωση του ευρώ αποβεί αρνητικό, θα σημάνει την έξοδό της από το ευρώ. Η Μέρκελ, αναφέρει, είναι έξαλλη με τους Έλληνες, ενώ σε άλλο άρθρο τονίζεται χαρακτηριστικά ότι οι Ευρωπαίοι φοβούνται πλέον ανοιχτά το «πόκερ» του Παπανδρέου. Και όμως, αγαπητοί φίλοι, ως «πόκερ» αποκαλείται η πολιτική του Έλληνα πρωθυπουργού που με αλχημείες (επιεικής ο όρος) βάζει σε πολύ μεγάλες περιπέτειες τη χώρα και τη φέρνει σε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές στην ιστορία της. Στα δημοσιεύματα αναφέρεται, μεταξύ άλλων, και η χαρακτηριστική ρήση ότι αν οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να γελοιοποιηθούν περαιτέρω, θα πρέπει άμεσα να σταματήσουν τη βοήθεια προς την Ελλάδα! Έτσι ακριβώς περιγράφουν τη χώρα μας τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης, και δη τα γερμανικά, και δεν θα πρέπει να μας κάνει σε καμία περίπτωση εντύπωση που δεν μιλούν πλέον για την «ευρωπαϊκή Ελλάδα», αλλά μόνο για τους «Ευρωπαίους» που θα πρέπει να αποφασίσουν για εμάς, τους επιεικώς παρίες της ευρωζώνης. Και δεν είναι μόνο αυτά τα δημοσιεύματα, φίλες και φίλοι. «Η Ευρώπη βρίσκεται σε μεγάλη αμηχανία. Αποκλειστικός ένοχος για την κατάσταση αυτή είναι ο Έλληνας πρωθυπουργός, που ζήτησε αρχικά δημοψήφισμα τον Δεκέμβη για τη δεύτερη δέσμη των μέτρων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων όλων των αποταμιεύσεων, και που τώρα το παίρνει πίσω λόγω έξωθεν πιέσεων! Κανένας άνθρωπος – ούτε καν στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση – δεν γνωρίζει τι ακριβώς σημαίνει αυτό», υποστήριξαν στα πρωτοσέλιδά τους τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης. Η ελληνική κυβέρνηση παίζει με τη φωτιά, ανέφερε η «Welt». Και πράγματι, είναι αλήθεια, με τον πόνο των Ελλήνων και την οργή των ευρωπαίων εταίρων πειραματίσθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου. Προβάλλοντας τεχνητά το επιχείρημα ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να αποφασίσει ο λαός αν θέλει ή όχι την Ευρώπη, κάτι που καθώς φαίνεται τώρα ενστερνίζονται μέσω του προτεινόμενου δημοψηφίσματος του Δεκέμβρη Μέρκελ και Σαρκοζί, αν επιθυμούν οι Έλληνες πολίτες την παραμονή τους ή όχι στο ευρώ, ρίχνει στον Καιάδα και τις τελευταίες ελπίδες των Ελλήνων για μια πολιτική σύνεσης και ψυχραιμίας. Όχι, ο πρωθυπουργός δεν βρίσκεται σε «διατεταγμένη υπηρεσία», όπως αρέσκονται να αναφέρονται πολλά εγχώρια μέσα ενημέρωσης. Ήθελε πολύ απλά να πραγματοποιήσει ηρωική έξοδο, να μείνει στην ιστορία ως εκείνος ο άνθρωπος που δεν θέλησε να πάρει μόνος του το ρίσκο και να σηκώσει τα βάρη των δανειοδοτήσεων. Μέσα από ένα τεχνητό δίλημμα, λοιπόν, προσπάθησε να βρει την πύλη της εξόδου από την ως τώρα ασκούμενη καταστροφική πολιτική και να απεκδυθεί των ευθυνών ότι είναι ο κύριος υπεύθυνος για την κατάσταση. Με λίγα λόγια, να γελοιοποιήσει και να καταστήσει υπεύθυνο τον ίδιο του τον λαό που μετά τα τόσα σκληρά και καταστροφικά μέτρα ασφαλώς και δεν θα εγκρίνει κανένα πακέτο βοήθειας που θα επιφέρει το απόλυτο χάος για δεκαετίες. Να όμως που οι Ευρωπαίοι του έθεσαν όρους. Τον Δεκέμβρη να αποφασίσει η Ελλάδα αν θέλει να παραμείνει στο ευρώ. Έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ λοιπόν; Τα ξένα μέσα ενημέρωσης το λένε καθαρά: Ναι. Η πραγματικότητα αυτή είναι κοντά όσο ποτέ άλλοτε. Η Παρασκευή, 4 Νοεμβρίου 2011 θα μείνει στην ιστορία ως η μέρα που έκρινε πολλά. Καλούνται όλοι αυτοί που στήριξαν σθεναρά την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, να κρίνουν αν πρέπει η χώρα να μπει στη δοκιμασία του δημοψηφίσματος ή όχι. Καλούνται να συνεχίσουν ή μη την πολιτική αυτή που έχει κάνει έξαλλους τους Ευρωπαίους εταίρους, για όσο καιρό θα θεωρούνται ακόμη εταίροι. Βέβαια υπάρχει και ο αντίποδας, οι απόψεις αυτές που αποκαλύπτουν ένα ευρύτερο κερδοσκοπικό παιχνίδια στις αγορές, με θύμα πρώτιστα την Ελλάδα και ουσιαστικά την δοκιμασία του ευρώ. Και άλλα επίσης αποκαλυπτικά ρεπορτάζ που καταγράφουν τις προσπάθειες της Μέρκελ να συμφωνήσει με την γερμανική εργοδοσία και τα συνδικάτα για τον κατώτατο μισθό στη χώρα της. Ήδη, μάλιστα με τη συνδρομή και των συνδικάτων έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια μια συνεχώς αυξανόμενη τάση για χαμηλούς μισθούς στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, όπου τα επίπεδα των μισθών πέφτουν ολοένα και περισσότερο. Ήδη, εκατομμύρια άνθρωποι στη Γερμανία αμείβονται με μισθούς που δεν τους αρκούν για να ζήσουν. Αυτή είναι για παράδειγμα, «η άλλη Γερμανία». Το ίδιο πάνω κάτω ισχύει και στη Γαλλία. Με λίγα λόγια, οι κοινωνικές πολιτικές και των «μεγάλων» της ευρωζώνης μπάζουν από παντού, και μόνο για οικονομικό παράδεισο δεν μπορούμε να μιλάμε. Αλλά αυτό σχετίζεται με τη γενικότερη κρίση που πλήττει ευθέως ολόκληρη την Ευρώπη, οι λαοί της οποίας στενάζουν από τις ασκούμενες νέο-συντηρητικές πολιτικές. Ας μείνουμε όμως στα δικά μας. Οι μέρες που θα ακολουθήσουν είναι κρίσιμες. Τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο. Η Ελλάδα όπως όλα δείχνουν δεν αναμένεται να σωθεί και πολλά είναι τα δεδομένα που θα αλλάξουν άρδην από τη μια μέρα στην άλλη. Αν δεν έχουμε κάποια αιφνίδια πτώση της κυβέρνησης (σενάριο πολύ πιθανό) η πραγματικότητα θα φανεί μετά το δημοψήφισμα, που τώρα Μέρκελ και Σαρκοζί το επιβάλλουν αρχές Δεκέμβρη. Και μέχρι τότε – αν αυτό γίνει ποτέ – η χώρα θα εξακολουθεί να γίνεται ο περίγελος της Ευρώπης με τις ασκούμενες πολιτικές, θα εξακολουθεί να πλήττεται ολοένα και περισσότερο σε καίριους τομείς που αφορούν τον τουρισμό ή την επενδυτική ανάπτυξη. Και δεν ξέρω αν σε αυτή τη χρονική περίοδο υπάρχουν πλέον πολιτικές προσωπικότητες που θα σηκώσουν το ανάστημα και θα σταματήσουν την κατρακύλα.
