Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα
Οι ημέρες, που περνάμε τα τελευταία δύο χρόνια, πιστεύω απόλυτα ότι είναι οι χειρότερες για τη Χώρα μας, από το 1950 και μετά. Και εγώ, που τα λέω και τα γράφω, δεν είμαι χθεσινός και κανένα παιδάκι. Έζησα την τριπλή Γερμανοϊταλοβουλγαρική κατοχή (1941-1944), Μαυραγορίτες, φυλακισμένους και εξόριστους, τον εμφύλιο σπαραγμό (1946-1949), τη Χούντα (1967-1974), την προδοσία της Κύπρου και ένεκα ταύτης την εισβολή της Τουρκίας στη Μεγαλόνησο (Κύπρος, 20ή Ιουλίου 1974) και την κατοχή έκτοτε εκ μέρους της άρπαγος γείτονος (Τουρκία) του 37% του Κυπριακού Εδάφους, ενός δηλαδή ανεξαρτήτου κράτους - μέλους του ΟΗΕ και ισότιμο μέλος της ΕΕ και μάλιστα του σκληρού πυρήνος της Ευρωζώνης. Κακά τα ψέματα. Η Χώρα μας είναι χρεωμένη και καταχρεωμένη. Το Δημόσιο χρέος έχει σκαρφαλώσει κοντά στα 360 δισ. ευρώ και βρίσκεται στο 157% του ΑΕΠ και αντί να μειώνεται δυστυχώς καθημερινά αυξάνεται. Λεφτά υπάρχουν στα Ταμεία του Κράτους για ένα μήνα. Απίστευτο και όμως αληθινό.
Έτσι και περάσει αυτός ο μήνας (Σεπτέμβριος 2011) χωρίς να εισπράξουμε από την Τρόικα τέλος Οκτωβρίου τρέχοντος έτους (ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ) την 6η δόση των οκτώ (8) δισ. ευρώ, καθότι από εσωτερικό δανεισμό δεν μπορούμε να εισπράξουμε ένα τόσο σημαντικό ποσό (8 δισ. ευρώ), δεν θα έχουμε να πληρώσουμε ούτε μισθούς, ούτε συντάξεις! Το Κράτος μας θα κηρύξει στάση πληρωμών! Αυτό με λίγα και απλά λόγια σημαίνει επίσημη χρεοκοπία (συντεταγμένη ή ελεγχόμενη) και επιστροφή της χώρας στη δραχμή και φυσικά εκτός της Ευρωζώνης. Ποιος ξένος θα μας πουλήσει, φίλε αναγνώστη, παίρνοντας δραχμές, δηλαδή κουρελόχαρτα, υλικά πρώτης ανάγκης όπως πετρέλαιο, αέριο, φάρμακα, τρόφιμα και πρώτες ύλες; φυσικά κανένας. Και τότε το σύνολο του Ελληνικού Λαού θα πει στην κυριολεξία το ψωμί ψωμάκι και θα ζήσει μια δεύτερη κατοχή, πιο οδυνηρή και επώδυνη, από την αντίστοιχη του 1940-1941. Έχει πάρει χαμπάρι ο Ελληνικός Λαός ότι η έξοδος από την Ευρωζώνη της χώρας μας σημαίνει εθνική καταστροφή και για να μείνουμε μέσα και να βγούμε κάποτε από τα τάρταρα, που βρισκόμαστε, από την άφρωνα πολιτική, που ακολούθησαν όλες διαδοχικά οι Κυβερνήσεις από το 1981 μέχρι σήμερα, με προεξάρχουσες την οκταετία 1981-1989 και την πενταετία 2004-2009 πρέπει όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες μα πιο πολύ η άρχουσα τάξη να ματώσουμε για τα καλά, για να σώσουμε την Πατρίδα μας.
Τα ψέματα τελείωσαν πια. Οι ξένοι κυνικά μας προειδοποιούν καθημερινά πλέον χωρίς ντροπή και αιδώ και δίκιο έχουν. Ή κάνετε αυτά που συμφωνήσαμε, εδώ και τώρα ή δεν θα πάρετε ούτε ένα ευρώ. Η Μέρκελ, ο Σαρκοζί και η παρέα τους, δεν μας δίνουν δισεκατομμύρια κόβοντάς τα «από του Γεραμάνη το πεύκο». Μας δίνουν δισεκατομμύρια από τη φορολογία, των Γερμανών, των Γάλλων, των Ιταλών, Ολλανδών κ.λπ. και λογοδοτούν γι’ αυτό στο Κοινοβούλιο των λαών τους.
Το έχω ξαναγράψει, πολλές φορές και δεν δυσκολεύομαι να το επαναλάβω. Ότι αυτή η Κυβέρνηση τα δύο χρόνια, που βρίσκεται στην εξουσία δεν έκανε τίποτε απολύτως, για να εκσυγχρονίσει το Κράτος, ώστε να μπορεί να λειτουργεί σωστά, δίκαια μα πάνω απ’ όλα να αποκτήσει εκείνους τους εισπρακτικούς μηχανισμούς, ώστε να εισπράττει όλους τους αναλογούντες στον καθένα χωριστά φόρους. Απεναντίας αυτά τα δύο χρόνια η φοροδιαφυγή και η φοροκλοπή υπέρμετρα αυξήθηκε και θεωρείται πλέον μαγκιά και Εθνικό Σπορ των Νεοελλήνων. Η φοροδιαφυγή είναι σήμερα 22 δισ. ευρώ, η φοροκλοπή (ΦΠΑ) 5 δισ. ευρώ. Σύνολο 27 δισ. ευρώ. Ιδού η πόρτα εξόδου από τη μέγγενη και τις δαγκάνες της Τρόικας κ. πρωθυπουργέ.
Η πατρίδα μας βρίσκεται τα τελευταία δέκα χρόνια κάπου στο Κέντρο της Ερήμου όπου παραμένει ακίνητη και αδρανής. Συνεπώς θα πρέπει να φύγει σύντομα μπροστά με βήμα ταχύ. Διαφορετικά μένοντας στάσιμη και ακίνητη κινδυνεύει να καεί και να τη λιώσει ο καυτός Ήλιος της Ερήμου.
Αυτή η Κυβέρνηση έχει μπροστά της δύο ακόμα χρόνια. Ο πρωθυπουργός οφείλει να πατήσει πόδι, να σφίξει τα λουριά, να πετάξει από την Κυβέρνηση όσους υπουργούς παριστάνουν τον μάγκα και δεν πράττουν αμέσως όσα όφειλαν να πράξουν, εδώ και πολύ καιρό. Διαφορετικά το πατριωτικό του καθήκον, του επιβάλλει, να ζητήσει να συγκροτηθεί Κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ, όπως έγινε σε μια άλλη εξίσου δύσκολη περίοδο το 1947, όταν ο αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος και πρωθυπουργός τότε, Κων/νος Τσαλδάρης αν και διέθετε συντριπτική πλειοψηφία στη Βουλή 200 και άνω εδρών, παραχώρησε την πρωθυπουργία στον Αρχηγό των Φιλελευθέρων τον υπέργηρο Θεμιστοκλή Σοφούλη (85 ετών) σε μια Κυβέρνηση Συνασπισμού, στην οποία έγινε αντιπρόεδρος της και υπουργός Εξωτερικού και έτσι τελείωσε η θλιβερή εκείνη ιστορία του Εμφυλίου Σπαραγμού τον Αύγουστο του 1949.
Η χώρα μας πράγματι βρίσκεται στα τάρταρα και ο λαός μας, δείχνει να μην έχει αντιληφθεί ακόμα την κρισιμότητα της καταστάσεως και δεν βοηθά τόσο ώστε να βγούμε από αυτή τη δεινή κοινωνική και οικονομική κρίση, που αντιμετωπίζουμε και όλοι μας δυστυχώς μετά μανίας, αυτοπυροβολούμε τα πόδια μας με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε να πεθάνουμε αγκαλιά από ακατάσχετη αιμορραγία των κάτω άκρων και ο νοών νοείτο.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι η σημερινή Κυβέρνηση όπως και η προηγούμενη απ’ αυτήν προσπάθησαν για λόγους καθαρά μικροκομματικού συμφέροντος να διασώσουν ένα αναχρονιστικό, άχρηστο, διεφθαρμένο και σπάταλο Κράτος, φορτώνοντας εξ ολοκλήρου την κρίση στον ιδιωτικό τομέα. Ήταν η λανθασμένη βασική πολιτική τους επιλογή. Και την πληρώνει δυστυχώς τώρα, ο Ελληνικός Λαός και μάλιστα πολύ ακριβά.
Τώρα όμως κάπου εδώ τα ψέματα τελείωσαν. Η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας. Ο κόμπος έφθασε στο χτένι. Και εάν δεν λυθεί ο κόμπος ή αν σπάσει το χτένι, μας περιμένει μια απερίγραπτη εθνική περιπέτεια, με απρόβλεπτες διαστάσεις και συνέπειες, την οποία μόνο ηλίθιοι και άφρωνες αδυνατούν να διακρίνουν.
