Ο άνθρωπος της σημερινής εποχής ζει σε μια κοινωνία στην οποία, εκτός των άλλων, κυριαρχεί η διαφήμιση και η κατανάλωση. Στη διαφήμιση ισχύει ο κανόνας «μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις». Γι’ αυτό ιδιαίτερα εκτεταμένη είναι η χρήση των διαφημιστικών πινακίδων, που έχουν κατακλύσει τον αστικό ιστό και την ελληνική ύπαιθρο. Οι περισσότερες βρίσκονται κατά μήκος του εθνικού οδικού δικτύου (εθνικό, επαρχιακό, δημοτικό οδικό δίκτυο), στα πεζοδρόμια, στις διαχωριστικές νησίδες των οδών, στα κτίρια και στους εξώστες, στις στάσεις αστικών συγκοινωνιών, καθώς και στα οχήματα μαζικής μεταφοράς.
Η όλη κατάσταση είναι προβληματική, σχεδόν ανεξέλεγκτη. Ξεκινάει από την παράνομη αδειοδότηση, την αυθαίρετη εγκατάσταση και την απραξία έως αδυναμία αποξήλωσής της, καθόσον στο ισχύον νομικό πλαίσιο έχουν εντοπιστεί ασάφειες και επικαλύψεις αρμοδιοτήτων και ευθυνών με πολλούς εμπλεκόμενους φορείς. Το πρόβλημα γίνεται αντιληπτό στην καθημερινή μας ζωή με την αντιαισθητική εικόνα της άναρχης τοποθέτησης παράνομων πινακίδων γενικά, ακόμα και σε χώρους που χρήζουν ιδιαίτερης μεταχείρισης και σεβασμού, όπως ιστορικές πλατείες και οδούς, μνημεία, διατηρητέα κτίρια κ.ά. Επιπλέον, υπάρχει και το σοβαρό ζήτημα της οδικής ασφάλειας. Έχει διαπιστωθεί ότι οι παράνομες διαφημιστικές πινακίδες συμβάλλουν σε μια σειρά δυσμενών καταστάσεων, εν σχέσει με την οδική ασφάλεια, όπως:
- Δημιουργούν κίνδυνο πρόσκρουσης των οχημάτων σε αυτές.
- Συντελούν στην απόκρυψη των ρυθμιστικών πινακίδων.
- Παρεμποδίζουν και περιορίζουν την ορατότητα των οδηγών.
Εκτός από την αρνητική επίδραση στην οδική ασφάλεια, υφίσταται κοινός κίνδυνος της καθημερινότητάς μας από πτώση πινακίδων, που είναι ανεξέλεγκτα τοποθετημένες χωρίς μέτρα ασφαλείας, κίνδυνος ηλεκτροπληξίας κ.λπ. Η Ελληνική Αστυνομία λειτουργεί αυτοτελώς, στο πλαίσιο εφαρμογής του Κ.Ο.Κ. και παρέχει συνδρομή και σε άλλους φορείς όταν ζητείται. Αλλά το όλο ζήτημα δεν είναι μόνο αστυνομικό και θέλει σφαιρική αντιμετώπιση και συλλογική δράση.
Οι Υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας και ειδικότερα η Τροχαία δίνουν καθημερινή μάχη για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα και έχουν προβεί στις παρακάτω ενδεικτικές δραστηριότητες: α. Εντοπισμό και καταμέτρηση των παράνομων πινακίδων στο οδικό δίκτυο και σε κτίρια. β. Υποβολή ανάλογων μηνύσεων. γ. Υποβολή μηνύσεων εκ νέου σε όσες περιπτώσεις οι παράνομες πινακίδες δεν αφαιρέθηκαν, με ταυτόχρονη ενημέρωση των αρμόδιων Υπηρεσιών για την αφαίρεσή τους. δ. Υποβολή αριθμού μηνύσεων σε υπευθύνους των Ο.Τ.Α. που χορήγησαν παράνομες άδειες.
Ενδεικτικά τονίζεται ότι κάθε χρόνο - μέσο όρο - διαπιστώνονται τουλάχιστον 6.000 παράνομες διαφημιστικές πινακίδες στο οδικό δίκτυο - με τάση αριθμού προς τα πάνω - όπως και σε 750 κτίρια. Συνολικά, την περασμένη τετραετία υποβλήθηκαν πάνω από 3.500 μηνύσεις κατ’ έτος.
Το ζήτημα αυτό έχει απασχολήσει - κατά καιρούς - και τη Διακομματική Επιτροπή της Βουλής για την οδική ασφάλεια. Λόγω της σοβαρότητάς του, θεσμοθετήθηκε ολιγομελής επιτροπή, αποτελούμενη από εκπροσώπους της Ελληνικής Αστυνομίας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, του (πρώην) Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., της ΚΕΔΚΕ και του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Προκειμένου να μπει μια τάξη στην αταξία αυτού του μεγάλου προβλήματος, η Επιτροπή αυτή εργάστηκε με βάση το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, τις προτάσεις της Διακομματικής Επιτροπής και την πρόταση κανονιστικού πλαισίου του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με απώτερο στόχο τον καθορισμό του νέου πλαισίου των όρων και προϋποθέσεων (όπως κι έγινε τελικά) της νομικής και κυρίως ασφαλούς προβολής διαφημίσεων στους δρόμους.
Στο μεταξύ, η Ελληνική Αστυνομία συνεχίζει να εργάζεται εφαρμόζοντας το ισχύον νομικό καθεστώς. Αποτελεί, βεβαίως, δικαίωμα και ανάγκη του διαφημιζόμενου η προβολή των προϊόντων ή των υπηρεσιών που παρέχει, όπως επίσης είναι το ίδιο αναγκαίο και για τον καταναλωτή να ενημερώνεται. Οι παράνομες διαφημιστικές πινακίδες μάλλον - απ’ ό,τι φαίνεται - εμπνέονται από το πνεύμα της διαφήμισης «με κάθε κόστος». Ένα κόστος που βαρύνει κυρίως την ασφάλεια των πολιτών, των εν δυνάμει, δηλαδή, καταναλωτών, καθώς επίσης το περιβάλλον και την αισθητική των πόλεων.
Όμως, όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς θα πρέπει να συμφωνήσουν ότι είναι αναγκαίο να μπει μια τάξη στην επικίνδυνη και αντιαισθητική αυτή αταξία. Εξάλλου, στην εποχή μας οι επιλογές για διαφήμιση είναι πολλές, όπως μέσω τηλεόρασης, ραδιοφώνου, εφημερίδων, περιοδικών ή άλλων εντύπων, διαδικτύου κ.λπ. και οφείλουν να είναι ακίνδυνες και νόμιμες.
Να ληφθεί υπόψη - κι εδώ πρέπει να επισημανθεί έντονα - ότι το υπουργείο Εσωτερικών και η Ελληνική Αστυνομία κυρίως, με πρωτοβουλία τους αναδεικνύουν - κατά καιρούς - το πρόβλημα, ευαισθητοποιημένοι (από οποιονδήποτε άλλο φορέα) για την προστασία των πολιτών και την οδική τους ασφάλεια, που δεν μπορεί να είναι διαπραγματεύσιμη. Για τους λόγους αυτούς και μόνο, αξίζουν τα θερμά μας συγχαρητήρια, όπως και του συνόλου των πολιτών γενικότερα...
