Στο 99% φτάνουν πλέον οι πιθανότητες να χρεοκοπήσει η Ελλάδα! Τούτο «επαγγέλλεται» το CNN, το οποίο επικαλείται επαγγελματίες της αγοράς ασφάλισης κινδύνου έναντι αθέτησης πληρωμών. (Ειδικοί γίναμε πια όλοι!). Άντε, λίγο κουράγιο ακόμη, να φτάσουμε το 100% να... αριστεύσουμε! Να τελειώσει η... αβεβαιότητα να ξέρουμε με «ασφάλεια» ότι θα πτωχεύσουμε να μη μας τρώει η αγωνία!
Εν τω μεταξύ, μη νομίσετε, υπάρχουν και... καλά νέα! Νέα σενάρια που επεξεργάζονται οι Γερμανοί και υιοθετεί και οίκος αξιολόγησης. Ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, αλλά... Αλλά χωρίς να βγούμε από το ευρώ. Δεν θα μας ξεπετάξουν δηλαδή (γιατί δεν τους συμφέρει), θα μας κρατήσουν, αλλά... Αλλά θα γίνει αναδιάρθρωση του μισού χρέους (50 με 60%) και θα πάμε σε μια «συντεταγμένη», ας το πούμε «μερική» χρεοκοπία, ενώ υπάρχουν και άλλοι που λένε ότι είμαστε ήδη χρεοκοπημένοι και τζάμπα κουβέντα γίνεται.
Από την άλλη η Μέρκελ προσπαθεί τώρα να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα που η ίδια δημιούργησε, εξαρχής με τις επιλογές, τη στάση της και τα λεγόμενά της, ξιφουλκώντας υπέρ των χωρών που δεν έχουν τα «προσόντα» μεν, αλλά πρέπει να παραμείνουν στην ευρωζώνη δε. Ενώ υποβαθμίστηκε η πιστοληπτική ικανότητα της Ιταλίας, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο των «επιθέσεων» των διαφόρων «αγορών» αυτή την εποχή και όλοι φοβούνται ότι αν βαρέσουμε εμείς κανόνι θα συμπαρασύρουμε και την Ιταλία σε νέες περιπέτειες, με θλιβερά αποτελέσματα για το σύνολο της ευρωζώνης.
Ο «μπαμπάς» Ντελόρ της Ε.Ε. στέκεται πιο «στοργικά» απέναντί μας απ’ ό,τι οι της Τρόικας, που μας έχουν στήσει στον τοίχο και μας πετροβολούν, καθώς φαίνεται ότι υπερισχύει το «πατρικό ένστικτο». Και λέει ότι δεν θα πρέπει να είναι τόσο σκληροί με την Ελλάδα γιατί θα πρέπει να λάβουν υπόψη και τις ταλαιπωρίες της σύγχρονης ιστορίας της.
Όλα αυτά ενώ χθες το βράδυ αναμενόταν η νέα τηλεδιάσκεψη Βενιζέλου με τους δανειστές και σήμερα αναμένεται νέο τσουνάμι μέτρων που κανένας πλέον δεν μπορεί ν’ αντέξει.
Κάπου ανάμεσα κατατέθηκε από την κυβέρνηση και το νομοσχέδιο για τα δημοψηφίσματα, με τη φημολογία να «φουντώνει» και να υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να προωθήσει δημοψήφισμα με θέμα «θέλετε να μείνουμε στο ευρώ ή όχι». Η ίδια η κυβέρνηση πάντως διαψεύδει το ενδεχόμενο αυτό. Οπότε, μπορούμε με ασφάλεια να συμπεράνουμε ότι και αν ακόμη δεν γίνει ένα τέτοιο δημοψήφισμα, πάντως και το θέμα του δημοψηφίσματος αλλά και του συγκεκριμένου περιεχομένου έχουν πέσει στο τραπέζι προς συζήτηση.
Έτσι για την ιστορία του πράγματος να υπενθυμίσουμε ότι από το καλοκαίρι, που με δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού άρχισαν να ανακινούνται ζητήματα περί δημοψηφισμάτων, είχαμε από τούτη τη θέση εκτιμήσει και στη συνέχεια επαναλάβει ότι εκεί κατά τον Οκτώβριο, που θα έχουν σφίξει πολύ τα πράγματα, με αφορμή την επόμενη δόση, η κυβέρνηση θα... επιστράτευε ένα δημοψήφισμα ως... αντιπερισπασμό και προκειμένου να κερδίσει κάποιο χρόνο μέχρι τις πρόωρες εκλογές, που είναι αναπόφευκτες. Η εξέλιξη των πραγμάτων προς αυτή την κατεύθυνση οδεύει.
Και μιας και είπαμε για «πρόωρες», οι οποίες έχουν πια ενταχθεί στο καθημερινό πολιτικό λεξιλόγιο κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχουμε το εξής: δεν ζητάει μόνο ο Αντώνης Σαμαράς (και μάλιστα με τον πλέον επίσημο τρόπο και από τη ΔΕΘ) τη διενέργεια εκλογών. Τις ζητάνε πλέον και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι βλέπουν το οφθαλμοφανές. Ότι «δεν τραβάει άλλο η κατάσταση». Και ότι η κυβέρνηση αποδυναμωμένη και με μια «λαϊκή εντολή» που χάθηκε μέσα σε επαχθή και διαρκή μέτρα, παλινωδίες και κακούς χειρισμούς, έχει χάσει πλέον και την έξωθεν (καλά για την «έσωθεν» ούτε κουβέντα) καλή μαρτυρία και έχει καταστεί αφερέγγυα και προς τους δανειστές.
Και, ας πούμε λοιπόν, ότι μετά από τόση τηλεδιάσκεψη και μετά από όλο το θρίλερ που εξελίσσεται από τα μέσα του Αυγούστου και δώθε, την παίρνουμε την 8η δόση, δίνοντας γη και ύδωρ. Στη γωνία, τον Δεκέμβριο, μας περιμένει η επόμενη. Τι θα γίνει; Θα ζήσουμε πάλι τα ίδια; Και θα υποστούμε πάλι (μέχρι πότε και πόσο;) νέους εξοντωτικούς όρους και κεφαλικούς φόρους;
Το πράγμα δεν προχωράει είναι προφανές και δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να το καταλάβει αυτό. Στο κάτω-κάτω της γραφής, καλύτερα η «ημιπτώχευση» εντός ευρωζώνης, που επεξεργάζονται και οι Γερμανοί, μπας και το πιάσουμε το πράγμα από την αρχή και μπούμε σε μια σειρά.