Ρευστή και εν δυνάμει εκρηκτική παραμένει η κατάσταση στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και αυτό ανησυχεί ιδιαίτερα την ελληνική κυβέρνηση, αν και αντιλαμβάνεται ότι, με δεδομένη την οικονομική αδυναμία της χώρας, δεν έχει πολλά περιθώρια ελιγμών και παρεμβάσεων, κατ’ αρχήν, σε διπλωματικό επίπεδο.
Ωστόσο, αυξημένης στρατηγικής σημασίας θεωρείται η επίσκεψη του Υπουργού Αμύνης Πάνου Μπεγλίτη στο Ισραήλ, επίσκεψη κατά τη διάρκεια της οποίας υπεγράφη Μνημόνιο Συνεργασίας στον τομέα της ασφάλεια και επανελήφθη ότι το Τελ Αβιβ είναι «στρατηγικός εταίρος» των Αθηνών στην ευρύτερη περιοχή.
Όμως, την ίδια στιγμή:
Υπάρχει ραγδαία επιδείνωση στις σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ, τυπικά λόγω της αρνήσεως του Τελ Αβίβ να ζητήσει συγγνώμη για τη φονική επιδρομή (που κόστισε τη ζωή σε 9 τούρκους πολίτες) Ισραηλινών κομάντος εναντίον του «Στολίσκου της Ελευθερίας», τα σκάφη του οποίου αποπειράθηκαν, το Μάιο του 2010, να διασπάσουν τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας. Η Τουρκία απέλασε τον Ισραηλινό πρέσβη από την Άγκυρα, ανακάλεσε το δικό της πρέσβη από το Τελ Αβιβ και διέκοψε τις τουρκοϊσραηλινές εμπορικές και στρατιωτικές σχέσεις και τη συνεργασία στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας.
Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε ότι «εφεξής τουρκικά πλοία θα πλέουν συχνότερα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου» και ότι ίσως επισκεφθεί σύντομα τη Γάζα. Ο δε Υπουργός των Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου διεμήνυσε ότι η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τον ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας και ως χώρα με τη «μεγαλύτερη ακτογραμμή στη Μεσόγειο», επικαλείται την αρχή της ελεύθερης ναυσιπλοΐας και θα λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, δήλωσε που ερμηνεύθηκε ως απειλή θερμού επεισοδίου, σε περίπτωση που σημειωθεί ανάλογο περιστατικό, όπως εκείνο με το «Στολίσκο της Ελευθερίας».
Ακόμη η Τουρκία προχώρησε στο διπλασιασμό του αριθμού των τουρκικών φρεγατών, τορπιλακάτων, ελικοπτέρων και υποβρυχίων στην Ανατολική Μεσόγειο, η οποία χαρακτηρίζεται πλέον ως ζώνη υψηλού κινδύνου, τόσο από έλληνες όσο και από Νατοϊκούς αξιωματούχους.
Πάντως, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου, έσπευσε να υπομνήσει την «ιδιαίτερα δυνατή επιχειρησιακή ικανότητα» του ναυτικού της χώρας του, κατά μήκος της ισραηλινής ακτογραμμής, αλλά «και σε άλλες περιοχές».
Εξ άλλου, ο Υπουργός Επικρατείας της Τουρκίας Εγκεμέν Μπαγίς απείλησε με στρατιωτική δράση, εφόσον η Κυπριακή Δημοκρατία προχωρήσει σε γεωτρήσεις για φυσικό αέριο στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) στην πλευρά προς το Ισραήλ.
Όμως, μετά τις ΗΠΑ, τη Ρωσσία και το Ισραήλ, που στηρίζουν τις έρευνες στην Κυπριακή ΑΟΖ (άλλωστε η εταιρία Noble Energy, είναι αμερικανοεβραϊκών συμφερόντων) η ΕΕ, δια του επιτρόπου Στέφαν Φούλε, υποστήριξε το δικαίωμα της Κύπρου να προχωρήσει στην εκμετάλλευση της δικής της ΑΟΖ.
Ας σημειωθεί, ως ενδεικτική τόσο του τουρκικού «τσαμπουκά» όσο και του γεωπολιτικού παιγνιδιού που τελεί εν εξελίξει, η δήλωση του Τούρκου πρέσβη Ινάλ Μπατού ότι «ο πραγματικός κίνδυνος για την Τουρκία δεν είναι το Ισραήλ», αλλά η εκμετάλλευση του Ισραήλ «από τους Ελληνοκύπριους για την εξόρυξη των πετρελαίων».
Επισημαίνεται, ωστόσο, ότι ο ηγέτης της τουρκικής αντιπολιτεύσεως Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου επέκρινε τον Ρ. Τ. Ερντογάν γιατί «κάθε εβδομάδα η Τουρκία περιέρχεται σε κατάσταση πολέμου με μία χώρα» και πρόσθεσε ότι «η πολιτική μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες έχει μετατραπεί σε πολιτική μηδέν εις το πηλίκον».
Ακόμη ο Αχμέτ Νταβούτογλου εγκάλεσε την ΕΕ και της ζήτησε να μην επιτρέψει στην Κύπρο να ασκήσει καθήκοντα προεδρεύουσας της ΕΕ το δεύτερο εξάμηνο του 2012, αν δεν έχει λυθεί το Κυπριακό.
Επίσης, ο Λίβανος έχει καταγγείλει το Ισραήλ στον ΟΗΕ, υποστηρίζοντας ότι η συμφωνία ΑΟΖ που υπέγραψε με την Κύπρο είναι παράνομη, η δε «Χεζμπολάχ» απειλεί ότι θα επιτεθεί στο Ισραήλ αν επιχειρήσει να «κλέψει» φυσικούς πόρους στα θαλάσσια σύνορα των δύο χωρών.
Και το Ιράν επέκρινε την αποδοχή από την Τουρκία της εγκαταστάσεως στο έδαφός της στοιχείων συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας του ΝΑΤΟ, το οποίο, σύμφωνα με την Τεχεράνη, «δεν θα βελτιώσει την περιφερειακή ασφάλεια».
Η Αθήνα, δια του αντιπροέδρου της κυβερνήσεως Θόδωρου Πάγκαλου, την Παρασκευή και προ ημερών για του Υπουργού Αμύνης Πάνου Μπεγλίτη, διεμήνυσε στην Άγκυρα ότι «οποιαδήποτε επίθεση ενάντια της Κύπρου, αποτελεί επίθεση και πολεμική ενέργεια ενάντια στην Ελλάδα» και «αυτό αποτελεί βάση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και δεν μπορεί να αλλάξει».
Είναι προφανές πως το παιγνίδι έχει να κάνει με τις ενεργειακές πηγές στην περιοχή, εξ ου και η προσπάθεια διαμορφώσεως νέων ισορροπιών και συμμαχιών (με δεδομένη, ταυτόχρονα, τη βούληση της Άγκυρας, μετά τη λεγομένη «αραβική Άνοιξη», να αναγνωρισθεί ως ηγέτιδα δύναμη του μουσουλμανικού κόσμου) αλλά ουδείς μπορεί να προδιαγράψει ως που θα φτάσουν οι «τσαμπουκάδες» και οι λεονταρισμοί της Τουρκίας και του (αναμφίβολα) ισχυρού παίκτη στην περιοχή Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
