Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα Σμήναρχο ε.α.
Η επεξεργασία και η σχεδίαση του Αμυντικού μας Δόγματος της Χώρας μας, είναι έργο της Κυβέρνησης και συγκεκριμένα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (ΥΠΕΘΑ), το οποίο εγκρίνεται στην τελική του μορφή, από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) και υλοποιείται στη συνέχεια από το ΥΠΕΘΑ και επικουρικά από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, μέσω του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ) και των λοιπών Γενικών Επιτελείων (ΓΕΣ – ΓΕΝ – ΓΕΑ) και των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ).
Η σύνταξη αυτού του Αμυντικού Δόγματος, είναι φυσικά απόρροια, της εκτιμώμενης στρατιωτικής απειλής, του είδους αυτής και ένεκα ταύτης, προκύπτουν στη συνέχεια οι προτεραιότητες και η ιεράρχηση αυτών αφού πρώτα ληφθούν υπόψη ο Βαλκανικός περίγυρος και οι διεθνείς συγκυρίες που, διαμορφώνουν τις γεωπολιτικές συνθήκες της περιοχής μας. Συνεπώς το Αμυντικό μας αυτό Δόγμα, δεν πρέπει να είναι στατικό και σταθερό αλλά να υπόκεινται, συνεχώς σε ανάλογες αναθεωρήσεις και αναπροσαρμογές.
Ο βαλκανικός όμως περίγυρος που, μας περιστοιχίζει αλλάζει και αυτός σιγά – σιγά φυσιογνωμία και η άλλοτε πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης, τα Βαλκάνια τείνουν και αυτά να μεταβληθούν ανεξάρτητα των όποιων εθνικιστικών εξάρσεων που, εκδηλώνονται κατά καιρούς, από τους γείτονες μας αργά, αλλά σταθερά, σε μια ειρηνική και ήσυχη περιοχή που, όλους τους λαούς, θα τους ενώνει, η συνύπαρξη και ο διακαής τους πόθος, θα είναι η πρόοδος και βελτίωση του βιοτικού της επιπέδου και μόνον. Με την προοπτική εισόδου των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε. και λαμβανομένου υπόψη, ότι η Αλβανία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία είναι μέλη του ΝΑΤΟ και επομένως, πάνω σε αυτά τα δεδομένα, αλλά και στις καθημερινές προκλήσεις της Τουρκίας, στον ευαίσθητο χώρο του Αιγαίου και των ασύμμετρων απειλών, καλείται, η χώρα μας, να προσαρμόσει το Αμυντικό της Δόγμα, δίδοντας μεγαλύτερη βαρύτητα όμως στην αποτροπή. Και το κύριο αποτρεπτικό όπλο, δεν μπορεί να είναι άλλο, από την Πολεμική μας Αεροπορία.
Η μέχρι πρότινος ξέφρενη, ασταμάτητη και χωρίς το ενδεδειγμένο λειτουργικό αμυντικό σχεδιασμό, κούρσα εξοπλισμών, δεν επέφερε όμως και το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, γιατί είχε ως βάση και αρχή, την πανταχόθεν άμυνα, την ποσότητα και την πολυτυπία και στη λογική, από λίγα σε όλους τους τομείς, ή από ίσα και στους τρεις κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων (Ε.Δ.), με συντεχνιακό θα έλεγα τρόπο, αντί το βάρος, να πέσει στην Πολεμική μας Αεροπορία, όπως έκανε και εξακολουθεί να κάνει ακόμα η Τουρκία.
Πιστεύω ακράδαντα ότι το αμυντικό μας Δόγμα, πρέπει να στηριχθεί, ότι σήμερα η Χώρα μας, δεν αντιμετωπίζει δυνητικούς κινδύνους, εισβολής χερσαίων δυνάμεων και η όλη, αμυντική της προσπάθεια, θα πρέπει να επικεντρωθεί, πρωτίστως στον ευαίσθητο χώρο του Αιγαίου, όπου καθημερινά η Τουρκία δείχνει, έμπρακτα το ενδιαφέρον της, με την Πολεμική της Αεροπορία, όπως παραβιάσεις του εθνικού μας εναερίου χώρου και υπερπτήσεις αεροσκαφών της, πάνω από ελληνικά νησιά.
Συνεπώς με βάση αυτά τα δεδομένα, θα πρέπει στη συνέχεια η χώρα μας να εκπονήσει νέο Αμυντικό Δόγμα που, θα καθορίζει ένα άλλο είδος ΕΔ που, δεν θα έχει καμία σχέση και συνάφεια, με τη σημερινή τους δομή και διάταξη. Απαραίτητη προϋπόθεση θα είναι επιτέλους η εισαγωγή της ενιαίας διοίκησης τούτων που, τούτο σημαίνει ο Α/ΓΕΕΘΑ θα είναι από τον καιρό της ειρήνης ο Αρχιστράτηγος των Ε.Δ., τις οποίες θα διοικεί αυτές, πλήρως και ο ρόλος του, θα είναι εκτελεστικός και όχι συντονιστικός και ασκών μόνον, τον διακλαδικόν επιχειρησιακό έλεγχο, όπως συμβαίνει σήμερα. Ενιαία Διοίκηση στις ΕΔ, απ’ ότι γνωρίζω, στην περιοχή μας, έχει, η Τουρκία και το Ισραήλ.
Η νέα δομή και η διάταξη των ΕΔ, πρέπει να βασίζεται, σε νέες σύνθετες – μεικτές ταχυκίνητες και ευέλικτες μονάδες, επιπέδου μέχρι Ταξιαρχιών και σχηματισμών έως Μεραρχιών, με μεγάλη μάζα πυρός καταργουμένων συγχρόνως και στους τρεις κλάδους των ΕΔ, όλων των απαρχαιωμένων και ξεπερασμένων σήμερα μεγάλων σχηματισμών και διοικήσεων, ως αναποτελεσματικών, γιατί το μόνο που, παράγουν είναι, η γραφειοκρατία, οι αγκυλώσεις, οι καθυστερήσεις, η οπισθοχώρηση και η στασιμότητα. Έτσι τον πρώτον και τον τελευταίο λόγο, θα τον έχουν πάντοτε τα Γενικά Επιτελεία, χωρίς την μεσολάβηση των ενδιάμεσων χρονοβόρων διαδικασιών, όπως συμβαίνει σήμερα που, υπάρχουν ακόμη για παράδειγμα στον Στρατό Ξηράς μέχρι και επτά επίπεδα διοίκησης. Η περίπτωση των Ιμίων το 1996 πείθει, για του λόγου το αληθές, όπου η ΑΣΔΕΝ δεν είχε καμία απολύτως εμπλοκή στο όλο εγχείρημα.
Δραστική μείωση της οροφής των Ε.Δ. από 150.000 ανδρών περίπου που, είναι σήμερα στις 120.000 άνδρες που, είναι ικανή, με κατάλληλη οργάνωση, εκπαίδευση και αναδιάρθρωση, σε συνδυασμό πάντοτε με ένα αποτελεσματικό και σύγχρονο σύστημα επιστράτευσης, τύπου Ισραήλ, με τον απαραίτητο εξοπλισμό, μπορεί να εξασφαλίζει αρκούντως ικανοποιητικά, την αμυντική θωράκιση και ασφάλεια της χώρας μας. Η φύλαξη των συνόρων μας, με την Αλβανία, τα Σκόπια και την Βουλγαρία, πρέπει πιστεύω να βασισθεί πρωτίστως, σε ένα ικανό σύστημα συνοριοφυλάκων και δευτερευόντως στον Στρατό Ξηράς.
Ένας μελλοντικός πόλεμος στην περιοχή μας που, όπως όλοι μας, απεύχομαι να συμβεί, θα είναι πολύ σύντομος και αεροναυτικός, στον ευαίσθητο χώρο του Αιγαίου. Έτσι προκύπτουν οι αμυντικές μας, ανάγκες και φυσικά ως εκ τούτου, οι απαραίτητοι εξοπλισμοί των Ε.Δ. και το είδος αυτών, με αιχμή βέβαια του δόρατος, πάντοτε, σε μια ικανή, αξιόμαχη και ετοιμοπόλεμη πολεμική αεροπορία, ποιοτικά ανώτερη της Τουρκίας, με νέα μαχητικά αεροσκάφη 5ης γενιάς. Η Τουρκία έχει ήδη παραγγείλει 100 F35JSF αεροσκάφη 5ης γενιάς (Joint Strike Fighter) και τα πρώτα θα παραδοθούν στην Τουρκία εντός του 2016. Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα για εμάς και πως, ως Χώρα, θα αντιμετωπίσουμε αυτήν την πρόκληση.
Διαβάζω στον τύπο ότι, η χώρα μας, συζητά την δωρεάν παραχώρηση από τις ΗΠΑ, 250 αρμάτων Μ1Α1 AbraMs. Πιστεύω ότι δεν μας χρειάζονται, γιατί το κόστος αναβάθμισής τους, ανέρχεται περίπου σε 385.000 ευρώ ανά άρμα (96. εκατ. ευρώ περίπου συνολικά), είναι πολυέξοδα, στη συντήρηση και στην κατανάλωση καυσίμων. Κινούνται με κηροζίνη. Επίσης καλώς πιστεύω ακυρώσαμε παλαιότερα, μία άλλη παραγγελία, 450 τεθωρακισμένων, οχημάτων μεταφοράς, προσωπικού από τη Ρωσία. Εκείνο που, πράγματι χρειαζόμαστε σήμερα είναι αεροσκάφοι 5ης γενιάς και όχι μεταχειρισμένα άρματα, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας.
Συμπερασματικά προκύπτει πιστεύω, ότι χρειαζόμαστε, ΕΔ στηριζόμενες στην οικονομία, δυνάμεων και μικρότερου λειτουργικού κόστους, μείωση του αριθμού των ανωτάτων αξιωματικών τουλάχιστον στο 30%, βασιζόμενες πλέον, στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα, ταχυκίνητες, με μεγάλη μάζα πυρός, προσανατολισμένες εκεί που, πιθανολογείται να δράσουν και εννοώ το Αιγαίο και τη Δυτική Θράκη. Όλος ο υπόλοιπος Ελλαδικός χώρος, πρέπει να τύχει αναλόγως διαφορετικής κατά περίπτωση αμυντικής θωράκισης. Επομένως οι ΕΔ πρέπει και αυτές να συμμαζευθούν και να νοικοκυρευτούν, ακόμα περισσότερον. Θέλουν δηλαδή το δικό τους «Καλλικράτη» και ανάλογο εξορθολογισμό, σε όλα τα επίπεδα διοίκησης, τα οποία δεν πρέπει να είναι περισσότερα από τέσσερα.
Τέλος σε ότι αφορά την Κύπρο, ύστερα μάλιστα και από τα τελευταία γεγονότα στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη (ΑΟΖ), θα πρέπει να ενσωματωθεί στο αμυντικό μας δόγμα ειδικό σκέλος, για την υποστήριξη της άμυνας της μεγαλονήσου.
