Του Χρήστου Τσαντήλα
ΗΤΑΝ η 18η Οκτωβρίου του 1981, μεσάνυκτα Κυριακής και δεν έπεφτε... καρφίτσα στην Κεντρική πλατεία της Λάρισας. Ο κόσμος είχε βγει στους δρόμους να πανηγυρίσει, λες και ελευθερωνόταν από μια σκλαβιά χρόνων... Μια εβδομάδα πριν, ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου, από την προεκλογική εξέδρα στη Λάρισα, είχε πει ότι «όποιος τη γέμιζε αυτή την πλατεία θα γινόταν πρωθυπουργός»! Και αυτό ακριβώς είχε συμβεί. Ο Ανδρέας της «αλλαγής», έγινε πρωθυπουργός της Ελλάδας κερδίζοντας τον αντίπαλό του Γ. Ράλλη με ποσοστό 48, 07%! Η Ν.Δ. πήρε 35,87% και το ΚΚΕ 10,93%. Κανένα από τα υπόλοιπα κόμματα δεν εκπροσωπήθηκε στη Βουλή. Σήμερα, μαζί και τα δύο τότε μεγάλα κόμματα, (του 83,87% !), δεν συγκεντρώνουν ούτε το 24% (!) σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις...
ΓΙΑΤΙ αυτή η αναμόχλευση της ιστορίας; Διότι, δεν είναι απλώς μια ιστορική αναφορά της νεότερης πολιτικής κατάστασης του τόπου. Είναι ίσως, η αρχή της περιπέτειας στην οποία θα έμπαινε ο ελληνικός λαός, ο οποίος είχε όμως την «τύχη» να ευημερήσει για 30 (!) ολόκληρα χρόνια – μέχρι και παίκτες του χρηματιστηρίου έγιναν οι περισσότεροι - δοκιμάζοντας τα αγαθά μιας «δανειακής συνταγής» μέσα από τη λαϊκή επιθυμία για την (πρώτη και ίσως όχι τελευταία) σοσιαλιστική διακυβέρνηση της χώρας. Με μια μεγάλη διαφορά από το τότε στο σήμερα. Ο Ανδρέας των προσδοκιών του λαού, είχε μόλις βρει την... παχουλή αγελάδα, το πηγάδι που έβγαζε λεφτά, αλλά δεν υπολόγισε τότε την ταμειακή μηχανή που είχαν στήσει οι Ευρωπαίοι στο στόμιο του πηγαδιού, με αποτέλεσμα να ζητούν τώρα τον λογαριασμό. Τον... εκκαθαριστικό!
ΚΑΙ υπήρξε όντως «εκκαθαριστικός» ο λογαριασμός, που μας ήρθε πριν πέντε χρόνια. Τόσο εκκαθαριστικός, που, κυριολεκτικά... καθάρισε τα μισά νοικοκυριά της χώρας, αφάνισε τους μισούς επιχειρηματίες και εμπόρους, σκόρπισε ανεργία στο 50% του ενεργού πληθυσμού των νέων ανθρώπων πετσόκοψε τις συντάξεις και τους ίδιους τους συνταξιούχους και με απίστευτους φόρους «δήμευσε» τις περιουσίες των Ελλήνων που καλούνται τώρα να πληρώνουν ενοίκιο ακόμα και στα δικά τους τα σπίτια!
ΟΜΩΣ, η «ευημερία των χρεωμένων», των προηγούμενων 30 χρόνων, είχε και στην κοινωνία, τα τραγικά της επακόλουθα. Μετέβαλε τους κανόνες και τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά της σοσιαλιστικής διακυβέρνησης, έφερε την κοινωνική μετατόπιση και επέβαλε τα καταναλωτικά πρότυπα των δυτικών πολιτισμών, επέτρεψε την αγορά τεσσάρων αυτοκινήτων σε κάθε οικογένεια, πέντε τηλεοράσεων σε κάθε σπίτι, τριπλασίασε τους δημοσίους υπαλλήλους σε κάθε υπηρεσία, πολλαπλασίασε τις ομάδες των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων που λυμαίνονταν και εξακολουθούν να το κάνουν και σήμερα τον δημόσιο τομέα και τους οργανισμούς του...
ΜΕ τόσα δεινά που περνά η χώρα, υποθέτω ότι θα μπορούσαν οι Έλληνες, το βράδυ των ερχόμενων βουλευτικών εκλογών, όποτε κι αν γίνουν, να βγουν ξανά στους δρόμους όπως το ’81. Αλλά αυτή τη φορά δεν θα το κάνουν. Επειδή γνωρίζουν ότι ακόμα και ένας νέος Ανδρέας, πηγάδι που να βγάζει λεφτά δεν πρόκειται να βρει...
