Του Μάξιμου Χαρακόπουλου
Όταν πριν τρεις μήνες, σε συνέντευξή μου, είχα διατυπώσει την πρόταση για επιλογή υποψηφίου για την Προεδρία της Δημοκρατίας από το χώρο της κεντροδεξιάς, είχα προκληθεί να αναφέρω συγκεκριμένα ονόματα. Και τότε, χωρίς δισταγμό, είχα προτείνει το Γιώργο Σουφλιά και το Σταύρο Δήμα. Και τους δύο για τους ίδιους περίπου λόγους. Μεταξύ άλλων, είχα υπ’ όψιν μου το αναμφισβήτητο κύρος που απολαμβάνουν από το σύνολο του κομματικού φάσματος, την τεράστια πολιτική εμπειρία που έχουν αποκομίσει στην πολυκύμαντη ζωή τους, αλλά και την νηφαλιότητα του χαρακτήρα τους. Διαθέτουν, δηλαδή, το συνδυασμό προσόντων που απαιτείται για τον επόμενο Πρόεδρο, του οποίου η θητεία συμπίπτει με μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο για τη χώρα.
Υποθέτω ότι ανάλογες σκέψεις οδήγησαν και τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά να προτείνει τελικά το Σταύρο Δήμα για Πρόεδρο. Ο Κορίνθιος πολιτικός έχει, ως γνωστόν, μια μακρά πορεία στα πολιτικά πράγματα της χώρας αλλά και μεγάλη εμπειρία εκτός Ελλάδος. Με λαμπρές σπουδές, ο Δήμας, είχε ενεργό ανάπτυξη στις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Ως πολιτικός, εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής από το 1977 έως και το 2004 και υπηρέτησε ως υφυπουργός και αργότερα ως υπουργός στα υπουργεία Συντονισμού, Εμπορίου, Γεωργίας, Βιομηχανίας και Εξωτερικών. Ιδιαίτερα σημαντική και επιτυχημένη ήταν και η θητεία του στη θέση του Ευρωπαίου Επιτρόπου για το Περιβάλλον.
Είχα την ευκαιρία, ως Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας κατά τις συσκέψεις των επιτελών του κόμματος, να διακρίνω την ευθυκρισία αλλά και την μετριοπάθεια του Σταύρου Δήμα, η πολιτική διαδρομή του οποίου αποτελεί παράδειγμα ήθους και ευπρέπειας.
Επομένως, με απολύτως αντικειμενικά κριτήρια εξετάζοντας την υποψηφιότητά του, είναι πολύ δύσκολο κανείς να την απορρίψει. Το γεγονός και μόνον ότι η πρόταση αυτή έτυχε της πιο πλατιάς αναγνώρισης ακόμη και από τους πολιτικούς αντιπάλους της Νέας Δημοκρατίας, από την οποία προέρχεται και είναι αντιπρόεδρος ο Σταύρος Δήμας, καταδεικνύει την ορθότητα αυτής της επιλογής.
Δυστυχώς, όμως, η λογική στη χώρα μας συνεχίζει να αποτελεί το... μόνιμο θύμα των μικροπολιτικών συμφερόντων και των ιδεοληπτικών εμμονών. Αντί η πρόταση της κυβέρνησης να αποτελέσει βάση για ευρεία συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων, η συζήτηση περιορίζεται στον αριθμό των 180 βουλευτών κατά την τρίτη ψηφοφορία. Και όπως αναμενόταν, η πολιτική αβεβαιότητα κτυπάει «κόκκινο» και συμπαρασύρει μαζί της την αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας, απειλώντας να γκρεμίσει όσα με κόπους και θυσίες κατορθώσαμε τα προηγούμενα χρόνια.
Η Ελλάδα, πλέον, φιγουράρει και πάλι στα διεθνή ειδησεογραφικά δίκτυα ως το «μαύρο πρόβατο» της ευρωπαϊκής οικονομίας, που απειλεί το ευρώ και η ίδια απειλείται με έξοδο από το ευρώ. Και έτσι, αντί για το τελικό άλμα στο ξέφωτο της μετα-μνημονιακής εποχής, καθώς ήδη η ανάπτυξη είχε καταγράψει ανοδική πορεία, βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού για το μοιραίο άλμα στο κενό. Με τη μεγαλύτερη ευθύνη να βαραίνει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία συνεχίζει απτόητη το κρεσέντο ανευθυνότητας, είμαστε έτοιμοι να «αυτοκτονήσουμε».
Πόσο διαφορετικά θα ήταν, όμως, τα πράγματα εάν το πολιτικό προσωπικό, μακριά από τις νοοτροπίες της μεταπολίτευσης, συμπεριφερόταν μονιασμένα, με μοναδικό γνώμονα το καλό του τόπου. Πόσο διαφορετικά θα μας αντιμετώπιζαν οι ξένοι, οι τροϊκανοί, η διεθνής κοινότητα, οι αγορές, αν διαπίστωναν ότι εδώ οι πολιτικές δυνάμεις, σαν μια γροθιά, προσπαθούν να νικήσουν την κρίση.
Το επόμενο διάστημα, μέχρι και την τρίτη ψηφοφορία στη Βουλή για εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας θα είναι δραματικό και οι εξελίξεις, ιδιαίτερα στην οικονομία, απρόβλεπτες. Τώρα, πια, το λόγο έχουν οι ίδιοι οι βουλευτές. Ο καθένας ξεχωριστά, ως άτομο, με συνείδηση του καθήκοντος που του αναλογεί. Αν λαθέψουμε, τις τραγικές συνέπειες θα τις υποστούμε όλοι, και πρωτίστως ο ελληνικός λαός. Η ευκαιρία για μια νέα αρχή δεν πρέπει να χαθεί. Η εκλογή του Σταύρου Δήμα ως νέου Προέδρου θα είναι μια νίκη της λογικής, μια νίκη της ελπίδας!
Ο κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, πρώην αναπληρωτής υπουργός.
