Κάτι τέτοιο παλιότερα δε θα μπορούσε να γίνει στο εύρος που γίνεται σήμερα. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο κάποιοι, εξαιτίας διαφόρων περιστατικών, μιλούσαν και μιλούν για κρυπτό-χριστιανούς, που εξισλαμίστηκαν κατά την περίοδο της ανταλλαγής και των διωγμών των ελληνικών πληθυσμών.
Κι ενώ αυτά συνέβαιναν τον 20ό αιώνα, σήμερα τα πράγματα φαίνεται ότι κάπως έχουν αλλάξει. Οι λόγοι γνωστοί. Το σημαντικότερο, όμως, γεγονός είναι οι χιλιάδες Τούρκοι που κατακλύζουν τους χριστιανικούς ναούς και τα προσκυνήματα για ν’ ανάψουν ένα κερί και να ευχαριστήσουν για τη χάρη και την ίαση που έλαβαν…
Αυτό συμβαίνει παντού. Σ’ όλη την ηπειρωτική και νησιωτική Τουρκία, όπου λαμβάνει χώρα το άνοιγμα ερειπωμένων χριστιανικών ναών ή στην αναβίωση χριστιανικών πανηγύρεων, όπως αυτό της Παναγίας Σουμελά, παρά τις δυσκολίες που προβάλλουν τα τελευταία χρόνια οι τουρκικές αρχές… Ακόμα, ποιος μπορεί να αρνηθεί τις δεκάδες χιλιάδες Τούρκων που συνωστίζονται κάθε χρόνο στη νήσο Πρίγκιπο, στην Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά την ημέρα της γιορτής του και περιμένουν ατέλειωτες ώρες για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα του Αγίου; Και αυτή η απελευθέρωση της χριστιανικής λατρείας χρόνο με τον χρόνο γίνεται όλο και πιο έντονη.
Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι υπάρχει μια πρωτόγνωρη χριστιανική, λειτουργική και προσκυνηματική δραστηριότητα εκ μέρους χιλιάδων Τούρκων. Των κρυπτό-χριστιανών! Και είναι αυτοί, που αρχίζουν και βγάζουν τον μανδύα του προσώπου και ομολογούν την πραγματική τους πίστη στον Χριστό. Ναι, αυτοί είναι οι κρυφοί χριστιανοί που τώρα δείχνουν τα πρόσωπά τους και που αρκετοί κάποτε αρνούνταν την ύπαρξή τους. Σήμερα, προς ντροπή των αρνητών της εκεί Ορθόδοξης Χριστιανικής ύπαρξης: φανερώνονται, ξεκλειδώνουν τα σεντούκια και ξεθάβουν απ’ τις αυλές των σπιτιών τους τις Άγιες Εικόνες και τα λάβαρα της χριστιανοσύνης.
Και η έκφραση της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης δε σταματά εδώ. Προχωρά και στην τέλεση Ιερών Μυστηρίων, όπως αυτό του Βαπτίσματος. Για το οποίο δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου και της τηλεόρασης αποκαλύπτουν, έστω και δειλά, ότι εκατοντάδες Τούρκοι βαφτίζονται πλέον φανερά χριστιανοί. Και ποιοι είναι αυτοί; Προφανώς πρώην κρυπτό- χριστιανοί. Απόγονοι αυτών που εξισλαμίστηκαν για να σωθούν. Είναι αυτοί για τους οποίους πολλά έχουν γραφεί κατά καιρούς, ότι υπάρχουν. Ότι ομολογούν μέσα τους τον Χριστό. Στους καιρούς μας αυτό το κάνουν φανερά. Βαπτίζονται και προσκυνούν χριστιανικά.
Η είδηση, όμως, που προκαλεί ρίγη συγκινήσεως σε κάθε χριστιανό και επιστέγασμα όλων των παραπάνω είναι αυτή, η οποία έχει σχέση με τις πωλήσεις του βιβλίου της Αγίας Γραφής, μεταφρασμένο στην τουρκική γλώσσα. Αναφέρει ότι την τριετία πριν το 2012 πουλήθηκαν οχτώ εκατομμύρια αντίτυπα.
Όπως βλέπουμε, η Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη κατακτά όλο και περισσότερο έδαφος στη γειτονική μας χώρα. Κι αυτό καταδεικνύει περίτρανα ότι τη δύναμη του Σταυρού δεν μπορεί να τη νικήσει καμία ανθρώπινη ύπαρξη, όσο ισχυρή κι αν είναι. Κι αυτό το καταγράφει η ιστορία και τα πρόσφατα γεγονότα στην Τουρκία.
Πιστεύω ότι το υπάρχον ήρεμο κλίμα, αν μετατραπεί σε μια διαρκή και μόνιμη ειρήνη, θα δώσει μεγαλύτερη ώθηση στην ελεύθερη έκφραση του θρησκευτικού φρονήματος στη γειτονική και φίλη χώρα. Αυτή η πρακτική της ειρήνης και της συμφιλίωσης των λαών πρέπει να καλλιεργηθεί ένθεν και εκείθεν, γιατί είναι η αξία εκείνη που βαθαίνει και υπερασπίζεται τα δικαιώματα δημοκρατίας των πολιτών, χωρίς να παραβλάπτονται τα εθνικά μας συμφέροντα.