Το όραμα του Κυβερνήτη ζητά δικαίωση

Από τον Δρ. Νικόλαος Α. Παντελίδης, Διδάκτωρ των Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων

Εκείνη τη μέρα (27/9/1831) δεν έπεσε νεκρός μόνο ο Καποδίστριας...

Έπεσε νεκρό και το όραμά του για μια Ελλάδα αντάξια του παρελθόντος της και της μεγαλοσύνης της! Και δεν εννοώ ένα όραμα σαν τη Μεγάλη Ιδέα των «2 ηπείρων και των 5 θαλασσών» του Βενιζέλου.  Η υπεραξία της Ελληνικής Ιδέας δε μετριέται με κατακτημένα εδάφη και πολεμικά λάφυρα! Η Ελληνική Ιδέα είναι μια αστείρευτη πηγή πολιτισμικής προσφοράς, χωρίς την απαίτηση κανενός υλικού ανταλλάγματος, που ξεπερνά τα στενά όρια του έθνους και καθίσταται αξία πανανθρώπινη!
Το όραμα του Καποδίστρια ήταν να αναγνωριστεί η Ελλάς ως Κοιτίδα του Πανανθρώπινου Πολιτισμού και να γίνει υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Κοινότητας ένα απέραντο «Ακαδημαϊκό Πάρκο» και μια «Ζώνη Διαρκούς Εκεχειρίας» όπου θα ανθούν ελεύθερα οι επιστήμες, οι τέχνες, ο αθλητισμός και όλοι θα έρχονται να σπουδάσουν και να εμπνευστούν καλλιτεχνικά, εκεί που έζησε ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης, ο Ιπποκράτης, ο Ευρυπίδης, ο Πίνδαρος, και τόσοι άλλοι φωτεινοί ήλιοι του πολιτισμού μας!
Αυτό το όραμα δυστυχώς, δεν βρήκε άξιους συνεχιστές να το υλοποιήσουν, κι αυτό είναι το μεγάλο κρίμα όλων των γενεών που ακολούθησαν μέχρι σήμερα...
Ο Καποδίστριας πήγε άδικα και κανένας δεν μπορεί να τον αναστήσει...
Το όραμά του όμως, θα βρεθεί άραγε, κάποια άξια γενιά για να το κάνει πράξη;