Εργα... στο γκρίζο τοπίο της κοινωνίας μας

Του Κων/νου Τσιρονίκου

Η συνεχιζόμενη αναβάθμιση της αισθητικής της Λάρισας και της ασφάλειας των πολιτών της με ασφαλτοστρώσεις και αναπλάσεις δρόμων και πεζοδρομίων δίνει μια νότα δροσιάς στο γκρίζο τοπίο της κοινωνίας μας.

Στην ομιχλώδη κατάσταση, που δημιουργεί η ανίκητη επιδημία της ακρίβειας..., που χτυπά ανελέητα τα φτωχά και μεσαία λαϊκά στρώματα και γεννά το κρυφό μαράζι που κατατρώει σαν το σαράκι την ψυχή του Ελληνα. Γιατί αργεί να ‘ρθει η άσπρη μέρα. Αυτή που θα καθαρίσει τον ουρανό της πατρίδας μας από τα μαύρα σύννεφα για να λάμψει ο ήλιος της δικαιοσύνης, ο οποίος θ’ απαλλάξει τον πολίτη απ’ την τυραννία των ατέλειωτων βασάνων...
Εκφραστής και δότης της κοινωνικής αυτής δροσοσταλιάς τα έργα αισθητικής... και ασφάλειας των πολιτών, που άρχισε η προηγούμενη δημοτική αρχή και συνεχίζει και η τωρινή. Όμορφες παρεμβάσεις στο οδικό και πεζοδρομιακό δίκτυο, που τονώνουν και ενισχύουν το αισιόδοξο πνεύμα του λαού και του λένε ότι η τοπική εξουσία, έστω και μ’ αυτές τις μικρές δραστηριότητες, δεν τον ξέχασε.
Η όλη αυτή προσπάθεια αναβάθμισης της αισθητικής της πόλης και της ασφάλειας των πολιτών συντελεί στην αναπαλαίωση γερασμένων και διαβρωμένων απ’ τη φθορά του χρόνου δρόμων και πεζοδρομίων και της μακροχρόνιας απουσίας επαρκούς συντήρησης. Εξαλείφοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο λακκούβες, ανισόπεδες πλάκες, αποξηραμένα υλικά απομεινάρια οικοδομικών εργασιών...
Έτσι η κίνηση των πολιτών θα είναι πιο ασφαλής και η οδήγηση ομαλότερη. Το σκόνταμμα και το πέσιμο κατά γης των ανύποπτων περαστικών, κυρίως γερόντων και μικρών παιδιών, θα είναι σπάνιο, γιατί οι παγίδες που δημιουργεί η έλλειψη προληπτικής συντήρησης δε θα υπάρχουν. Κι’ αυτή η ομορφιά, η ασφάλεια κι η χαλαρότητα που νιώθει ο πολίτης στο ανθρωπογενές αστικό περιβάλλον έχει ευμενές αντίκτυπο στην ψυχολογία, η οποία μετριάζει τη μαυρίλα της ψυχής του.
Καλά και ωραία τα έργα αναβάθμισης του αστικού ιστού. Όμως αυτά για να στεριώσουν έχουν ανάγκη της αμέριστης επιμέλειας και φροντίδας των αρμοδίων δημοτικών υπηρεσιών. Η γνώση, η ευσυνειδησία το καθήκον και η αμεσότητα θα πρέπει να είναι τα σημαντικότερα όπλα αντιμετώπισης των ζημιών και φθορών που επιφέρει ο χρόνος και οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Αυτό σημαίνει ότι κάθε πεζοδρομιακή και οδική διάβρωση, καθώς και ζημιές σε χώρους αναψυχής: Πάρκα, πλατείες, κήπους, αλάνες... πρέπει να διορθώνονται χωρίς χρονοτριβές και κωλυσιεργίες. Για να μη βαλτώνουν και ξεχνιούνται σε βάρος της αισθητικής και κυρίως της ασφάλειας των πολιτών.
Η κορωνίδα της προστασίας των έργων αυτών σ’ όλο το εύρος της είμαστε εμείς οι πολίτες. Η παιδεία μας πάνω σε θέματα περιβαλλοντικά. Οι γνώσεις που θα μας καθιστούν συνειδητούς προστάτες του ανθρωπογενούς και φυσικού περιβάλλοντος. Κι αυτήν είναι δυνατόν να την παράσχει το σχολείο. Η εκπαίδευση. Ο γεννήτορας της μόρφωσης. Και προς τα κει μπορούν να οδηγηθούν οι νέοι μας διδασκόμενοι και κατευθυνόμενοι από δασκάλους ενημερωμένους σε μαθήματα και ενότητες που αναφέρονται στο περιβάλλον.
Έτσι θα καταστήσουμε τη Λαρισινή κοινωνία και κυρίως τους νέους μας φανατικούς υποστηρικτές της προστασίας των έργων αναβάθμισης της αισθητικής του περιβάλλοντος και της ασφάλειας των πολιτών. Κι αυτό θα έχει ευνοϊκές επιπτώσεις στην ψυχολογία των πολιτών που ενεργεί ανασταλτικά στην ενδυνάμωση της απελπισίας, που προκαλεί η αχαλίνωτη επέλαση της ακρίβειας. Ας το επιχειρήσουμε λοιπόν.