Ευρωεκλογών πολιτικοί μετασεισμοί

Από τον Θανάση Μπρισίμη,
σμήναρχο ε.α.

Από το σύνολο των ευρωεκλογών που διεξήχθηκαν στη χώρα μας, οι φετινές αποδείχτηκαν αυτές οι οποίες προκάλεσαν τόσο ισχυρές πολιτικές αναταράξεις, συγκλονίζοντας συθέμελα το σύνολο κυρίως των μεγάλων κομμάτων που εκπροσωπούνται στη Βουλή των Ελλήνων.

Επιχειρώντας μία προσέγγιση των διεργασιών που άρχισαν μόλις ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα, πρέπει να κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις και παραδοχές.
Κατ’ αρχάς είναι η πρώτη φορά που οι συμμετέχοντες πολίτες είναι λιγότεροι από τους απέχοντες, ποσοστό που έφτασε στο 58,61%.
Πρώτη φορά και τα τρία μεγάλα κόμματα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και ΠΑΣΟΚ αναδείχτηκαν ηττημένα και τα μικρά κόμματα αριστερά και δεξιά ΚΚΕ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ, ΝΙΚΗ, ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ αύξησαν τις δυνάμεις τους.
Οι τομείς αντιπαράθεσης μεταξύ των κομμάτων αφορούσαν κατά κύριο λόγο ζητήματα για το εσωτερικό της χώρας και καθόλου θέματα που άπτονται της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Συνεπώς και η προσέγγιση των αποτελεσμάτων πρέπει να γίνει με κριτήρια εθνικών βουλευτικών εκλογών και όχι ευρωεκλογών.
Ο δημόσιος διάλογος που άρχισε για το τι μέλει γενέσθαι στον χώρο της κεντροαριστεράς, είναι διάλογος άτακτος, χωρίς κοινό αντικειμενικό στόχο και όπως είναι φυσικό, δε θα έχει κανένα αποτέλεσμα.
Αναλύοντας την πολιτική κατάσταση και όπως αυτή διαμορφώθηκε, αρχίζοντας από την πρωτόγνωρη και τεράστια αποχή των πολιτών, διατυπώθηκαν απόψεις πως οι πολίτες έστειλαν έτσι μήνυμα στα κόμματα και κυρίως στην κυβέρνηση ή απαξίωσαν το πολιτικό σύστημα.
Μήπως, όμως, πρέπει να δούμε το γεγονός και από την πλευρά των ευθυνών των πολιτών για την ένδειξη της ασέβειας και περιφρόνησης αυτής τούτης της δημοκρατίας της χώρας μας;
Αφού όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε πως η δημοκρατία μας είναι συμμετοχική, είναι απαράδεκτο να θεωρούμε πως αυτή μπορεί να λειτουργήσει χωρίς τη δική μας συμμετοχή και μόνο με αυτήν των άλλων.
Είναι απαράδεκτο να αναφερόμαστε συνεχώς στα πολιτικά μας δικαιώματα και ποτέ στην πιο απλή υποχρέωσή μας, στη συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία που είναι ανελαστική συνταγματική πρόβλεψη.
Έτσι, επειδή το πρόβλημα της αποχής κρίνεται ως ιδιαίτερης σπουδαιότητας για τη δημοκρατία μας, θα πρέπει ασφαλώς να βρεθεί λύση, ίσως θεσπίζοντας αυστηρές ποινές και επιπτώσεις για τους απέχοντες.
Σε ό,τι αφορά τη ΝΔ και την κυβέρνηση, πρώτη φορά αναγνωρίζεται μία βαριά ήττα μετά το 2019, καθότι σημειώθηκε μία μείωση των ψηφοφόρων της κατά ένα εκατομμύριο.
Η ακρίβεια των τροφίμων, της ενέργειας, των καυσίμων, της στέγης, των επικοινωνιών, τα υπερκέρδη των διυλιστηρίων, των τραπεζών και των τραστ των τροφίμων που ασφαλώς δημιουργούνται από την υπέρμετρη αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, αποτέλεσε την κύρια αιτία της μεγάλης ήττας.
Η προσπάθεια αντίδρασης του Μαξίμου, που αποτελεί και μια παλιά τακτική, που είναι ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης, μόνο απογοήτευση προκάλεσε, καθότι η αποπομπή κάποιων υπουργών που κρίθηκαν υπεύθυνοι για κυβερνητικές αστοχίες μόνο ικανοποίηση δεν έφερε στους οπαδούς της ΝΔ.
Η επαναφορά σε υπουργικές θέσεις στελεχών που είχαν χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν και είχαν απομακρυνθεί σαν αποτυχόντες, επιβεβαιώνει δυναμικά την άποψη πως η εξουσία ασκείται στη χώρα μας μόνο από συγκεκριμένα άτομα που πλαισιώνουν τον πρωθυπουργικό περίγυρο και όχι από στελέχη που διακρίνονται για διοικητικές ικανότητες και δημοκρατικές ευαισθησίες.
Οι επόμενες εκλογές, που πιθανώς δε θα αργήσουν, θα καταδείξουν την επιτυχία ή αποτυχία του εγχειρήματος.
Σε ό,τι αφορά τον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και της κεντροαριστεράς, οι αναταράξεις και μετασεισμοί είναι ισχυρότατοι και οι προτάσεις που κατατίθενται για το ξεπέρασμα της κρίσης είναι πολυποίκιλες.
Άξιο απορίας, όμως, αποτελεί το γεγονός πως στον δημόσιο διάλογο το μόνο που φαίνεται να απασχολεί κυρίως το δημοσιογραφικό αθηνοκεντρικό κατεστημένο είναι το ποιος θα είναι αρχηγός στο όποιο νέο σχήμα και όχι τα χίλια δύο προβλήματα που βασανίζουν τον λαό.
Παραβλέπουν το γεγονός πως τον λαό τον ενδιαφέρει η κωδικοποίηση των μεγάλων προβλημάτων της χώρας και η επεξεργασία λύσεων, οι οποίες θα τεθούν υπόψη του και θα τύχουν της εμπιστοσύνης του.
Αυτό ακριβώς προϋποθέτει τη συγκρότηση μικτών επιτελικών ομάδων εργασίας, οι οποίες θα επεξεργαστούν λύσεις που θα συμπεριληφθούν σε μια νέα διακήρυξη και έναν κυβερνητικό προγραμματισμό. Αυτή η διακήρυξη να αποτελέσει τον θεμέλιο λίθο ενός νέου πολιτικού φορέα.
Φορέα ο οποίος θα είναι ανοιχτός στο σύνολο των πολιτών, οι οποίοι προσδοκούν μία καλύτερη διακυβέρνηση από αυτήν που ασκεί η ΝΔ. Η επιλογή του νέου αρχηγού, που ασφαλώς αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα, θα γίνει με αδιαμφισβήτητες διαδικασίες και θα ακολουθήσουν εκλογές των οργάνων του κόμματος.
Συνέχιση της παρούσας κατάστασης, όπως αυτή είναι διαμορφωμένη σήμερα, με εμφύλιο πολεμικά χαρακτηριστικά και πολυπρόσωπες αρχηγικές διεκδικήσεις, το μόνο που θα επιτύχει είναι η απογοήτευση των δημοκρατικών πολιτών και η παραμονή στην εξουσία της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη για άγνωστο, αλλά σίγουρα πολύ ακόμα χρόνο.