Οι εικόνες των σφαγέων στη Γάζα, όταν οι βόμβες του κράτους – φονιά έπεσαν στα κεφάλια των κυνηγημένων που είχαν βρει καταφύγιο σε μία δήθεν προστατευμένη κάψουλα, κάνουν το γύρο του κόσμου. Τα κορμιά των διαμελισμένων και απανθρακωμένων παιδιών περιφέρονται σε φωτογραφίες και βίντεο, σε όλη την υδρόγειο και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης έβγαλε εκτελεστικό ένταλμα σύλληψης για εγκλήματα πολέμου κατά της ανθρωπότητας, στο όνομα του πρωθυπουργού Βενιαμίν Νετανιάχου, αλλά... ποιος να τον συλλάβει...
Η φρίκη, η σφαγή, ο θάνατος στην πιο άγρια εκδοχή τους μπροστά στα μάτια μας, ολοζώντανα. Όσο κι αν αντισταθεί κανείς στη βιαιότητα των εικόνων, η αγριότητα αυτής καθ’ αυτής της πράξης είναι αυτό στο οποίο οφείλει κανείς να ορθώσει ανάστημα. Δεν μπορεί να λέγεσαι άνθρωπος και να μένεις ασυγκίνητος όταν κάθε μέρα προβάλλουν τα δελτία ειδήσεων τα τρομαχτικά αυτά βίντεο στις οθόνες της τηλεόρασης, στην «αυλή» σου, σχεδόν στη γειτονιά σου.
Τα καθάρματα, οι κατά συρροή δολοφόνοι, οι “χασάπηδες” ολκής, οι συνειδητοί μακελάρηδες με τα αιματοβαμμένα δολοφονικά τους χέρια και τα απονενοημένα φονικά τους μυαλά, υποβοηθούμενοι από την επί της ουσίας ανοχή του περίφημου δημοκρατικού κόσμου με όλες τις φοβερές “αξίες” του – είναι οι ίδιες αξίες που κατακρεουργούσαν στο Κονγκό και που σήμερα ανέχονται τη σφαγή των αμνών της Παλαιστίνης” – αφού πρώτα έκαψαν γυναικόπαιδα, μετά είπαν ότι στόχευαν μαχητές της Χαμάς... Και τα απανθρακωμένα γυναικόπαιδα; Παράπλευρη απώλεια, “περιστατικό που ερευνάται”, είπαν οι σφαγείς με όλο το θράσος του κτήνους.
Εκείνο το φασιστικό, ναζιστικό κτήνος που πριν 80 χρόνια αφάνιζε τον εβραϊκό λαό στα κρεματόρια, ξαναζωντανεύει μετενσαρκωμένο στο κράτος του Ισραήλ, που ξεκληρίζει , εξοντώνει, αφανίζει, κατακρεουργεί εκπροσωπώντας επάξια. Τόσο επάξια που συναγωνίζεται σε αποτελέσματα τους άλλοτε σφαγείς του Εβραϊκού λαού.
Τόσο αποτελεσματικό που μαζί με τον Παλαιστινιακό λαό, κατακρεουργεί την βαριά και πολύτιμη ιστορία που κουβαλάει ο ίδιος ο λαός του Ισραήλ.
Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, τους άμεσους συνεργούς του στυγερού εγκλήματος, συνένοχοι στον αδιανόητο κανιβαλισμό.
Αλλά... την ώρα που τα παιδιά γίνονται παρανάλωμα του πυρός από το κτήνος, σε ένα άλλο Άουσβιτς και τους καπνούς από τα καμένα κορμιά τα Ιμπεριαλιστικά κρεματόρια του στυγερού εγκλήματος, συνένοχοι στον αδιανόητο κανιβαλισμό. Άλλωστε, όταν σε μια γωνιά της γης ένας λαός σφαγιάζεται, εν δυνάμει πουθενά δεν υπάρχει ειρήνη και ασφάλεια. Και στην Παλαιστίνη η κτηνωδία έχει ορίζοντα 76 χρόνια. Η ανάγκη να μην αφεθεί μόνος ο Παλαιστινιακός λαός είναι υποχρέωση και επιταγή, χρέος και ευθύνη κάθε ανθρώπου και ευθύνη μπροστά στα τρομαγμένα μάτια των παιδιών, την ώρα που η βόμβα σταματάει σε έναν ήχο και φωτιά την ζωή που δεν έζησαν. Επειδή, η ανθρωπότητα δεν αντέχει, δεν θα έπρεπε να αντέχει, ούτε ένα σκοτωμένο παιδί! Έχουμε ανθρώπινη υποχρέωση να αντιδράσουμε, με οποιονδήποτε τρόπο, στα στυγερά αυτά εγκλήματα που διαπράττονται σε βάρος του δύσμοιρου Παλαιστινιακού λαού, για να σταματήσουν αυτές οι φρικαλεότητες στη γειτονιά μας, στην «αυλή» μας, στη Μεσόγειο.
Η χώρα μας βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος. Είναι στο ενδιάμεσο δύο πολέμων, του Ρώσο – Ουκρανικού και του Εβραϊκού πολέμου. Και στον ορίζοντα δεν διαφαίνεται σταματημός. Απεναντίας οι Ρώσοι απειλούν ότι θα βάλουν και τα πυρηνικά όπλα, στις πολεμικές τους σχεδιασμένες καταστροφές και οι Ισραηλίτες θα πολεμήσουν μέχρι να εξαφανίσουν τη Χαμάς, δηλαδή, τους Παλαιστίνιους.
Εμείς τι κάνουμε; Η χώρα μας στέλνει επανδρωμένες φρεγάτες στην Ερυθρά θάλασσα να ενισχύσουν τον εβραϊκό στρατό;... και πολεμικά όπλα στον ουκρανικό στρατό;... Έτσι συμβάλουμε στην ΕΙΡΗΝΗ ή στον Πόλεμο κατά πάντων;... Όταν μάλιστα βλέπουμε καθαρά πως και στους δύο αυτούς πολέμους συγκρούεται το Δίκαιο με το άδικο. Συγκρούεται η Ανατολή με τη Δύση για τα συμφέροντα των δύο μεγάλων δυνάμεων;... Όταν βλέπουμε ακόμη πως, τρείς χώρες (Ισπανία – Ιρλανδία – Νορβηγία), επίσημα αναγνώρισαν την Παλαιστίνη ως ανεξάρτητο κράτος;... Σύμφωνα πάντα με την εφημερίδα των Συντακτών που δημοσιεύτηκε σε φύλλο της στις 28 του Μάη. Άλλα και άλλες έγκριτες εφημερίδες άλλων χωρών – όπως είδαμε.
Τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο αγαπητοί φίλοι αναγνώστες, αν λάβουμε υπόψη μας και την ψυχρολουσία που πήραμε, της τεράστιας αποχής του 60% των ψηφοφόρων από τις ευρωεκλογές της Κυριακής (9/6/24) στη χώρα μας. Ο εκφυλισμός και ο ξεπεσμός της ορατής παρακμής δείχνει πλέον ότι οδεύουμε συνεχώς στα χειρότερα... Ζητείται Ελπίδα...