Η κυβέρνηση της ομόφυλης οικονομίας

Από τον Θωμά Παπαλιάγκα, δικηγόρο

Αναρωτιούνται πολλοί γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης άνοιξε τον δημόσιο διάλογο για ένα θέμα που θέτει σε κίνδυνο την ομοιογένεια της δικής του Κοινοβουλευτικής Ομάδας και του κόμματός του:

Τον γάμο και την υιοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών. Η απάντηση είναι απλή και φωνάζει από μακριά: Ο λόγος είναι η παταγώδης αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής σε βασικούς τομείς όπως η οικονομία, η ακρίβεια, η ανάπτυξη, η δημόσια τάξη και η αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών.
α) Οι τιμές των τροφίμων αυξήθηκαν συνολικά με ετήσιο ρυθμό 8,9% τον Δεκέμβριο, ελαφρά περισσότερο από τον Νοέμβριο, όταν είχαν αυξηθεί με ρυθμό 8,8%. Ο ρυθμός αυτός ήταν ο δεύτερος υψηλότερος μεταξύ των 27 χωρών της Ε.Ε. μετά από αυτόν της Μάλτας (10,2%) και πολύ υψηλότερος από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (5,7%) ή της Ευρωζώνης (6%), όπου υπάρχει σαφής και σταθερή αποκλιμάκωση των αυξήσεων από τον Μάρτιο του 2023. Η επιτάχυνση αυτή οφείλεται σε βασικά προϊόντα για τους Έλληνες καταναλωτές, όπως στο ελαιόλαδο που αυξήθηκε 58,5% τον περασμένο χρόνο, τα φρούτα και τα λαχανικά που ανατιμήθηκαν 15% και 14%, αντίστοιχα. Η Κυβέρνηση αντί να προσπαθήσει να ελέγξει την αγορά, επιλέγει να δώσει στους δημόσιους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους αυξήσεις που δεν ξεπερνούν το ένα κουλούρι την ημέρα!
β) Αντίστοιχα και χειρότερα συμβαίνουν με την αισχροκέρδεια των τραπεζών, η οποία καλύπτεται ξεκάθαρα από την Κυβέρνηση: Με τα επιτόκια των καταθέσεων να μην ξεπερνούν το 0,45%, τα επιτόκια χορηγήσεων σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις ήδη ξεπερνούν το 7% και των καταναλωτικών δανείων το 14%! Τα κέρδη τους, δηλαδή, ανέρχονται, στη χειρότερη περίπτωση, σε 6,50% και στην καλύτερη 13,50% ετησίως. Και όλο αυτό σε βάρος των καταθετών.
γ) Οι τράπεζες, μάλιστα, αποκερδαίνουν τεράστια ποσά από τις υπέρογκες προμήθειες που λαμβάνουν για τις διατραπεζικές συναλλαγές, οι οποίες επιβλήθηκαν ως υποχρεωτικές με απόφαση της Κυβέρνησης. Για το πρώτο εννιάμηνο του 2023 ανέρχονται σε 1,4 δισ. ευρώ! Το προηγούμενο δεκάμηνο τα υπερκέρδη των super market έφτασαν τα 646 εκατομμύρια ευρώ, σε σχέση με το 2022, ενώ σε σχέση με το 2021 το 1,1 δισεκατομμύριο ευρώ. Οι τράπεζες την τελευταία διετία έβγαλαν 7,5 δισεκατομμύρια κέρδη.
Σε πέντε τράπεζες και στην Ένωση Ελληνικών Τραπεζών επιβλήθηκαν από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, συμβιβαστικά (!), πρόστιμα μόλις 42 εκατομμυρίων ευρώ για εναρμονισμένη πρακτική στα διατραπεζικά συστήματα και στις υπηρεσίες πληρωμών και ηλεκτρονικών συναλλαγών. Ο απίστευτος αυτός συμβιβασμός και το ανεξέλεγκτο της αισχροκέρδειας σε αγορά και τράπεζες αποδεικνύουν ξεκάθαρα την υποτέλεια των εποπτικών και ελεγκτικών μηχανισμών της Πολιτείας έναντι των τραπεζών και των κερδοσκοπικών τους πρακτικών. Κυρίως, όμως, αποδεικνύουν την έλλειψη πολιτικής βούλησης για έλεγχο των ισχυρών παραγόντων της οικονομίας.
δ) Η Κυβέρνηση αυτές τις μέρες επιλέγει να πουλήσει τη συμμετοχή (30%) του ελληνικού δημοσίου στο Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Από το αεροδρόμιο για την επταετία 2015-2022 βγήκαν καθαρά κέρδη 1 δισεκατομμυρίου ευρώ. Με την πώληση του ποσοστού το Δημόσιο χάνει τον έλεγχο και τα κέρδη προς όφελος του fund των Καναδών συνταξιούχων.
ε) Η Θεσσαλία είχε πικρή πείρα από τις επιδόσεις της Κυβέρνησης (και της Περιφέρειας του Κ. Αγοραστού) στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας και της αντιμετώπισης των φυσικών καταστροφών. Σε επίπεδο αποκατάστασης μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει τίποτα – ούτε σε επίπεδο υποδομών και σχεδιασμού ούτε, βεβαίως, σε επίπεδο αποζημιώσεων.
στ) Ας μη συζητήσουμε για την ομολογημένη αποτυχία στην καταπολέμηση της εγκληματικότητας.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, ο Πρωθυπουργός επιλέγει να μοιράσει στον κόσμο θεάματα (αφού στον άρτο απέτυχε): Ομόφυλα ζευγάρια και Ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Είχα εκφράσει από μηνός τουλάχιστον την άποψη ότι το θέμα του γάμου και της υιοθεσίας (ή «τεκνοθεσίας», κατά τον νεολογισμό της πολιτικής ορθότητας - λες και ο θεσμός της υιοθεσίας αφορούσε μόνο υιούς και όχι θυγατέρες...) εκ μέρους των ομόφυλων ζευγαριών είναι από πολλών ετών λυμένο. Τα περισσότερα ομόφυλα ζευγάρια υιοθετούν στο όνομα του ενός, ενώ τα δικαιώματα που απορρέουν από το σύμφωνο συμβίωσης προσεγγίζουν αρκετά τα δικαιώματα εκ του γάμου. Οποιαδήποτε, λοιπόν, νομοθετική ρύθμιση δεν θα ήταν παρά απλώς μικροδιευθέτηση και ουδεμία σχέση θα είχε με μεγάλη τομή στο Οικογενειακό Δίκαιο. Ιδίως με αυτή του 1983 της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που είχε καταργήσει την υποχρεωτική προίκα, τη μοιχεία ως έγκλημα κ.λπ. Με μεγάλη χαρά μου είδα προ 4-5 ημερών ότι την ίδια άποψη εξέφρασε και ο διαπρεπής φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος. Το ίδιο συμβαίνει και με τη διευθέτηση για τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια, για την οποία θα επανέλθουμε ειδικότερα.