Γεια σου «Αμερικάνε» ο κοροϊδευτικός χαιρετισμός ενός μη γέννημα θρέμμα συγχωριανού μου, που θέλησε να με πικάρει, κατά την ώρα του πρωινού καφέ σε τοπική καφετέρια, προφανώς για να επιβεβαιώσει την αυταπάτη της κίβδηλης ανωτερότητάς του. Τον ρώτησα αν είναι Νικαιώτης. Δεν μου απάντησε. Τον ξαναρώτησα αν είναι «σώγαμπρος» και «τίνος κορίτσι παντρεύτηκε». «Κόκαλο» ο άνθρωπος.
Μετά από λίγο κάθισε σε διπλανή παρέα, με περίσσιο στόμφο και αντιαμερικανικό κήρυγμα για να προκαλέσει την αντίδρασή μου. Δεν έπεσα στην παγίδα του και προτίμησα να φύγω, γιατί απλά δεν είμαι εκπρόσωπος της Αμερικής για να απολογηθώ για τα τεράστια και κοστοβόρα -σε αίμα και χρήμα- εθνικά της λάθη.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να ανέχομαι τον κάθε μυστήριο τύπο να μου χαλάει την πάντα αισιόδοξη διάθεσή μου, βρίζοντας τη δεύτερη πατρίδα μου, Αμερική, και ειδικά στην παρούσα συγκυρία με την επιθετικότητα της Τουρκίας, όταν χρειαζόμαστε τη βοήθειά της ως σύμμαχό μας περισσότερο από ποτέ. Μήπως τελικά η ομογένειά μας στην Αμερική κάνει λάθος που φυλάει Θερμοπύλες; Δεν νομίζω ...και ευτυχώς που ο αγώνας που κάνουμε για τη διαφύλαξη της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας μας, δεν πτοείται από αντιαμερικανικές «περιθωριοποιημένες σκνίπες». Ειλικρινά λυπάμαι που αναγκάζομαι να χρησιμοποιήσω τέτοιους όρους, αλλά δυστυχώς μόνο με αυτήν την αιχμηρή γλώσσα, καταλαβαίνουν. Τους προκαλώ να απαντήσουν στην επιστολή μου δημόσια αν θέλουν και να μην παραλείψουν να επεξηγήσουν λεπτομερώς τον έντονο ιδεολογικό αντιαμερικανισμό τους και το κοινωνικά απαράδεκτο φθονερό modus operandi τους.
Αχιλλέας Λυγγέρας
Περί «πρωτοκόλλου»
Αγαπητή «Ελευθερία»,
Σέβομαι το πρωτόκολλο. Αλλά κάποιες φορές επιβάλλεται να γίνονται και εξαιρέσεις. Σε ανθρώπους που δεν μπορούν ούτε λεπτό χωρίς τον δικό τους άνθρωπο, δεν είναι δυνατόν να μην αφήνουν ούτε αποκλειστική δίπλα τους.
Τους στέλνεις στον θάνατο διαφορετικά. Όχι από Covid, αλλά από καρδιά.
Σκέφτεται ότι τον παράτησαν οι δικοί του και ας κλαίνε αυτοί απ’ έξω που δεν τους αφήνουν να μπουν έστω για λίγο. Να έχουν το περιθώριο να του εξηγήσουν τι ακριβώς συμβαίνει.
Μπαίνουν περπατώντας και τους παίρνεις στο κουτί. Τόσο απλά.
Επίσης, όταν αντιδράσουν και θέλουν να τραβήξουν τα σωληνάκια ή τους ορούς, ζητούν την άδεια να τους δέσουν τα χέρια. Αυτά έχω να πω για την κλινική Covid του Γενικού Νοσοκομείου.
Δεν έχει σημασία αν ο άνθρωπός σου είναι μικρός ή μεγάλος σε ηλικία. Για σένα είναι ο άνθρωπός σου και για την κλινική ένας ακόμα ασθενής μόνος του. Κάτι πρέπει να αλλάξει! Και σύντομα!
Χ.Κ.
